Σοβαρά προβλήματα στην παλάμη και τα δάκτυλα προκαλεί το σύνδρομο της Ωλένιας Νευρίτιδας αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα!
Αυτό τόνισαν κορυφαίοι ορθοπεδικοί και χειρουργοί χεριού,που συμμετείχαν στο 23o Κοινό Συνέδριο της Ευρωπαικής Εταιρείας Χειρουργικής Χεριού και Εταιρείας Φυσικοθεραπείας χεριού, (13-16 Ιουνίου) το οποίο πραγματοποιήθηκε στην Κοπεγχάγη .
Κυρίως , σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες που παρουσιάστηκαν στο συνέδριο, προκαλεί μερική παράλυση της παλάμης και των δακτύλων.
«Κι αυτό γιατί το ωλένιο νεύρο είναι ένα απ τα τρία κύρια νεύρα του χεριού. Ελέγχει τους αυτόχθονες μύες του χεριού, συμβάλλει στο σφίξιμο της γροθιάς και στην σταθερή σύλληψη αντικειμένων» διευκρινίζει ο διαπρεπής Χειρουργός Ορθοπεδικός- Μικροχειρουργός Χεριού,Δρ. Ιωάννης Α. Ιγνατιάδης, Διευθυντής Κλινικής Μικροχειρουργικής Άκρων στο Ιατρικό Ψυχικού.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ –ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Το σύνδρομοΩλένιας Νευρίτιδας εκδηλώνεται ως πόνος ή μούδιασμα στο χέρι με τα συμπτώματα να εντοπίζονται κυρίως στο μικρό δάκτυλο και τον παράμεσο. Προσβάλλειάνδρες και γυναίκες ηλικίας 30 με 60χρόνων και «προτιμά» αυτούς που κάνουν χειρωνακτική εργασία, αλλά και δουλειά γραφείου( πληκτρολόγηση).
Η συχνότητα εμφάνισης του συνδρόμου σε αυτές τις κατηγορίες εργαζομένων φθάνει το 1%,ενώ σε άτομα που δουλεύουν κρατώντας σταθερά εργαλεία με κλειστούς τους αγκώνες φθάνει το 1,4%-12,00%(μ.ο.4,1%), σε παχύσαρκους ασθενείς το 1,3%-16,00%(μ.ο. 4,3%).
Επίσης σε άτομα με βλαισούς αγκώνες ή με ιστορικό κατάγματος στον αγκώνα όταν συνυπάρχουν και οι παραπάνω παράγοντες το ποσοστό συχνότητας τριπλασιάζεται.
Άλλοι επιβαρυντικοί παράγοντες είναι όταν κοιμούνται οι ασθενείς με τούς αγκώνες εντελώς κλειστούς, με οιδήματα ή αρθρίτιδες αγκώνα, εκτελούντες εργασία με τσακισμένους αγκώνες και σπανίως με κάποια γάγγλια στη περιοχή του αγκώνα.
Εκτός απ΄ τα προαναφερθέντα μουδιάσματα, υπαισθησία και ατροφίες-αδυναμίες μυών χεριού, η διάγνωση επιβεβαιώνεται με το testφούλ κάμψης του αγκώνα για 1 λεπτό που επιτείνει τα συμπτώματα. Η επιβεβαίωση της διάγνωσης γίνεται και με Ηλεκτρομυογράφημα το οποίο όμως για να βγει θετικό πρέπει συνήθως η νόσος να είναι ήδη βαρειά, ενώ στο 50% των ελαφρών περιπτώσεων μπορεί να βγει και αρνητικό.
Σπανίως η ακτινογραφία δείχνει κάποιο παλαιό κάταγμα ή παραμόρφωση ή αρθρίτιδα που μπορεί να επηρεάσει.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ- ΜΙΚΡΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ
Η μονιμοποίηση των συμπτωμάτων, που συνοδεύονται από υπαισθησία στο μικρό κυρίως δάκτυλο(ίσως και στο παράμεσο-στη μία πλευρά) , είναι δείγματα πως η όποια συντηρητική αγωγή (ξεκούραση, νάρθηκες, αντιφλεγμονώδη, φυσικοθεραπείες ) ακολούθησε ο ασθενής δεν απέδωσε και πρέπει οδηγηθεί άμεσα στο χειρουργείο.
«Αν δεν υπάρξει χειρουργική αντιμετώπιση του συνδρόμου τότε θα αρχίζει να εμφανίζεται και μυϊκή ατροφία, δηλαδή να αδυνατίζουν οι μύες μεταξύ των μετακαρπίων και να διαγράφονται έντονα τα μετακάρπια οστά απογυμνωμένα από μύες, ενώ μπορεί αργότερα να χαθεί και ο έλεγχος των δυο μικρών (τελευταίων) δακτύλων.
Τότε ίσως είναι αργά και η εγχείρηση απλά μπορεί να ανακουφίσει από τα μουδιάσματα και να βελτιώσει την αίσθηση, αλλά η μυϊκή απώλεια ελάχιστα ή καθόλου θα ανακτηθεί» εξηγεί ο Δρ Ιγνατιάδης.
«Η μικροχειρουργική( μη τραυματική) τεχνική σε συνδυασμό με το είδος του συνδρόμου όταν γίνεται με σωστή μετεγχειρητική αγωγή δίνει οριστική λύση στο πρόβλημα» καταλήγει ο Δρ Ιγνατιάδης.
Η σωστή μετεγχειρητική αγωγή περιλαμβάνει ολιγοήμερη σχετική ακινητοποίηση και πρώιμη κινητοποίηση που σύντομα ακολουθείται από πρωτόκολλο ενδυνάμωσης στο φυσικοθεραπευτήριο.
