Σαν σήμερα το 2012 έφυγε από τη ζωή ο συγγραφέας Κάρλος Φουέντες

Μείζον έργο του, το μυθιστόρημα Ο θάνατος του Αρτέμιο Κρους (1962).

Ο Κάρλος Φουέντες Μασίας (Carlos Fuentes Macías) γεννήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 1928 στην πόλη του Παναμά, όπου ο πατέρας του Ράφαελ Φουέντες Μποέτιχερ υπηρετούσε στην Πρεσβεία του Μεξικού.

Ο νεαρός Κάρλος, ακολουθώντας τον διπλωμάτη πατέρα του μεγάλωσε μεταξύ ΗΠΑ, Χιλής και Αργεντινής και έτυχε κοσμοπολίτικης εκπαίδευσης σε ακριβά ιδιωτικά σχολεία. Από μικρός μιλούσε με ευχέρεια τα αγγλικά, προς μεγάλη απογοήτευση της μητέρας του Μπέρτα Μασίας Ρίβας, η οποία προτιμούσε ο νεαρός βλαστός της να μιλά μόνο ισπανικά. Από τον πατέρα του πήρε την αγάπη για τα βιβλία και ιδιαίτερα για την ιστορία του Μεξικού, την οποία ο Κάρλος Φουέντες έβλεπε ως μια ιστορία από συντριπτικές ήττες έναντι των γειτονικών Ηνωμένων Πολιτειών. «Έμαθα να φαντάζομαι το Μεξικό, προτού ακόμα το γνωρίσω» είπε κάποτε.

Σε ηλικία 16 ετών επέστρεψε οριστικά στο Μεξικό, όπου γράφτηκε στο ονομαστό Κολέγιο του Μεξικού, ενώ δούλευε περιστασιακά ως δημοσιογράφος. Μετά την αποφοίτησή του αποφάσισε να γίνει συγγραφέας, κάνοντας την προσωπική του επανάσταση, αλλά τελικά ακολούθησε την προτροπή του καθηγητή του και διακεκριμένου δοκιμιογράφου Αλφόνσο Ρέγιες (1889-1959): «Θα γίνεις πρώτα δικηγόρος και μετά θα κάνεις ό,τι θέλεις».

Ο Κάρλος Φουέντες γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μεξικού, από την οποία αποφοίτησε το 1948. Συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης στα οικονομικά και το διεθνές δίκαιο. Κατά τη διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων ασπάστηκε τα μαρξιστικά ιδεώδη και έγινε μέλος του Κ.Κ. Μεξικού, από το οποίο αποχώρησε το 1962.

Από το 1950 έως το 1952 ήταν μέλος της μεξικάνικης αντιπροσωπείας στη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας. Το 1954 επέστρεψε στο Μεξικό και διορίστηκε στο Γραφείο Τύπου του Υπουργείου Εξωτερικών και στη συνέχεια ανέλαβε επικεφαλής του τμήματος πολιτιστικών σχέσεων του ιδίου Υπουργείου.

Τη δεκαετία του ’50 άρχισε να ασχολείται ενεργά με τη λογοτεχνία. Το 1954 εξέδωσε μαζί με τους Εμάνουελ Καρβάγιο και Οκτάβιο Πας το περιοδικό Επιθεώρηση της Μεξικανικής Λογοτεχνίας (Revista Mexicana de Literatura), ενώ άρχισε να δημοσιεύει συλλογές διηγημάτων. Το 1958 δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα La region mas transparente («Διάφανη περιοχή» σε ελεύθερη μετάφραση), με πρωταγωνίστρια την Πόλη του Μεξικού. Η κριτική το συνέκρινε με το μυθιστόρημα του Τζον Ντος Πάσος Manhattan Transfer. Τον επόμενο χρόνο παντρεύτηκε τη διάσημη μεξικάνα ηθοποιό Ρίτα Μασέδο, με την οποία απέκτησε μία κόρη, τη Σεσίλια, η οποία εργάζεται ως τηλεοπτική παραγωγός. Το ζευγάρι χώρισε το 1966.

Τη δεκαετία του ’60 ο Κάρλος Φουέντες έζησε κυρίως στην Ευρώπη, υπηρετώντας στο διπλωματικό σώμα, όπως και ο πατέρας του. Το 1962 εισέρχεται δυναμικά στο λογοτεχνικό προσκήνιο. με το μυθιστόρημα Ο θάνατος του Αρτέμιο Κρους.

Πρόκειται για τον μακρύ μονόλογο ενός ετοιμοθάνατου, του διακεκριμένου μεξικάνου πολίτη Αρτέμιο Κρους, μια προσπάθεια εξιλέωσης, μία μη ευθύγραμμη αναδρομή στην ταραγμένη μακριά διαδρομή της ζωής του, που ταυτίζεται με την ιστορία του σύγχρονου Μεξικού, και που υπακούει σε μια εσωτερική αναγκαιότητα και όχι στη χρονολογική τάξη.

Τον Σεπτέμβριο του 2003 ο Κάρλος Φουέντες επισκέφτηκε την Αθήνα. Μίλησε στην κατάμεστη Στοά του Βιβλίου για την ενότητα και την πολυμορφία της ισπανικής γλώσσας, που είναι η τέταρτη ομιλούμενη γλώσσα στον κόσμο. Επισήμανε πως «για να προοδεύσουμε πρέπει να δεχτούμε την πολυπολιτισμική πραγματικότητα και να μην φοβόμαστε τη διαφορά και την ποικιλία, αλλά αντιθέτως να την καλλιεργούμε».

Συχνά τον συγκρίνουν με τον Χόρχε Λουίς Μπόρχες (1899-1986), τον πρωτομάστορα του μαγικού ρεαλισμού. Εκεί που ο Μπόρχες χρησιμοποιεί την ιστορία ως βάση για την καθαρή φαντασία, ο Φουέντες κρατά μια κατά βάση ρεαλιστική στάση, αναμιγνύοντας τα μυθικά και φανταστικά στοιχεία με την κοινωνική κριτική. Ο Φουέντες χρησιμοποιεί, επίσης, τεχνικές από το γαλλικό «νέο μυθιστόρημα» και το μεταμοντέρνο μυθιστόρημα.

Βιβλία του Κάρλος Φουέντες στα ελληνικά:

• Ανήσυχη παρέα (Καστανιώτης)
• Αύρα – Τα γενέθλια (Θεμέλιο)
• Η εκστρατεία (Ωκεανίδα)
• Η ήσυχη συνείδηση (Τυπωθήτω)
• Η θέληση και η τύχη (Καστανιώτης)
• Η Πορτοκαλιά ή οι κύκλοι του χρόνου (Άγρα)
• Κονστάνσια και άλλες ιστορίες για παρθένους (Άγρα)
• Μακρινές συγγένειες (Θεμέλιο)
• Νερό καμένο (Άγρα)
• Ο θάνατος του Αρτέμιο Κρους (Άγρα)
• Οι μασκαρεμένες μέρες (Καστανιώτης)
• Όλες οι ευτυχισμένες οικογένειες (Καστανιώτης)
• Σε αυτά πιστεύω (Καστανιώτης)
• Τα κρυστάλλινα σύνορα (Καστανιώτης)
• Τα χρόνια με τη Λάουρα Δίας (Ωκεανίδα)
• Το ένστικτο της Ινές (Κέδρος)
• Το κάθισμα του Αετού (Άγρα)
• Ντιάνα, η μοναχική κυνηγός (Ωκεανίδα)

Πηγή: sansimera.gr