Σουηδός φυσικός και αστρονόμος, ο οποίος επινόησε την εκατονταβάθμια κλίμακα θερμοκρασιών.
Ο Άντερς Σέλσιους (Anders Celsius) γεννήθηκε στις 27 Νοεμβρίου του 1701 στην Ουψάλα. Γιος καθηγητής αστρονομίας, εγγονός μαθηματικού και ταλαντούχος μαθηματικός ο ίδιος από νεαρής ηλικίας, σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Ουψάλας και το 1730 έγινε καθηγητής αστρονομίας στο ίδιο πανεπιστήμιο.
Κατά τη διάρκεια της πανεπιστημιακής του καριέρας ίδρυσε το Αστεροσκοπείο της Ουψάλας και μελέτησε διεξοδικά το βόρειο σέλας, δημοσιεύοντας μία συλλογή από 316 παρατηρήσεις του το 1733. Το 1736, ως μέλος ερευνητικής αποστολής, συνεισέφερε στην επαλήθευση της θεωρίας του Νεύτωνα ότι η Γη είναι ελαφρώς πεπλατυσμένη στους πόλους.
Το 1742 περιέγραψε το θερμόμετρό του, στο πλαίσιο μιας ανακοίνωσής του στη Σουηδική Ακαδημία, μία ανακάλυψη που του χάρισε την «αθανασία». Η κλίμακα που πρότεινε για τη μέτρηση της θερμοκρασίας έχει εκατό βαθμούς, με το σημείο πήξης του νερού στους 100 βαθμούς και το σημείο ζέσης στους μηδέν. Η θερμοκρασιακή κλίμακα του Κελσίου, αντεστραμμένη από τον συμπατριώτη του βοτανολόγο Κάρολο Λινναίο το 1745, με την πάροδο του χρόνου επικράτησε στα περισσότερα μέρη του κόσμου.
Το συγγραφικό έργο του Κελσίου περιλαμβάνει τις μελέτες: «Διατριβή σχετικά με μία νέα μέθοδο προσδιορισμού της απόστασης του Ηλίου από τη Γη» (Dissertatio de nova methodo distantiam solis a terra determinandi, 1730), «Πραγματεία σχετικά με τις παρατηρήσεις που πραγματοποιήθηκαν στη Γαλλία για τον καθορισμό του σχήματος της Γης» (De observationibus pro figura telluris determinanda in Gallia habitis, Disquisitio, 1738) και το εκλαϊκευτικό σύγγραμμα «Αριθμητική για τη νεολαία της Σουηδίας» (1741).
Ο Άντερς Σέλσιους πέθανε από φυματίωση στις 25 Απριλίου του 1744, σε ηλικία μόλις 42 ετών.
Πηγή: sansimera.gr
