Σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου, η νέα υφυπουργός εργασίας κυρία Δ. Μιχαηλίδου στην παρουσίαση του βιβλίου του Σταύρου Τσακυράκη με τίτλο «Από πού κι ως πού όλοι οι αγώνες είναι δίκαιοι;», τον Απρίλιο του 2018, τοποθετήθηκε με εριστικά και υβριστικά σχόλια μιλώντας για «αγιοποίηση του αντιδικτατορικού αγώνα» ενώ χαρακτήρισε «ψυχικά νοσούντες» όλους όσοι τάσσονται υπέρ αυτού του αγώνα.
Πιο συγκεκριμένα είχε δηλώσει «έχουμε μία αγιοποίηση του αγώνα της δικτατορίας, η οποία ουσιαστικά έγινε επειδή δεν έγινε ο αγώνας την ώρα που έπρεπε να γίνει. Ακόμα υπογραμμίζει ότι ο αγώνας κατά της δικτατορίας «παίρνει διαστάσεις υπερβολής, όπως αυτή της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου».
Στην συνέχεια σε ένα κρεσέντο κατά του αντιδικτατορικού αγώνα αναφέρει, ότι η σκέψη της σχετικά με αυτόν «έχει σχέση με τη μετατροπή σε βαθιά ψυχική νόσο, η οποία πολύ φοβάμαι ότι είναι μία μετατροπή σε μια συλλογική ψυχική νόσο, διότι έχει δημιουργηθεί αυτό το συλλογικό αφήγημα μέσα από τη συλλογική μνήμη αυτής της ιστορικότητας».
Ασφαλώς και δεν είναι η πρώτη φορά που με όρους μιας δήθεν ψυχολογικής ανάλυσης επιδιώκεται να αμαυρωθούν οι αγώνες κατά της χούντας, αλλά και γενικότερα η ανάγκη των ανθρώπων να αντιστέκονται στον ολοκληρωτισμό και την καταπίεση. Η «θεωρητικοποίηση» της απαξίωσης, από την κυρία υφυπουργό, δεν απέχει καθόλου από τις πιο χυδαίες προσεγγίσεις της ακραίας νεοφιλελεύθερης και ακροδεξιάς ρητορικής που το τελευταίο διάστημα κατακλύζει το δημόσιο λόγο πολλών στελεχών της Νέας Δημοκρατίας.
Η συνταγή είναι γνωστή: Οι αγώνες της Αριστεράς δεν έχουν κοινωνικό υπόβαθρο αλλά είναι αποτέλεσμα κάποιας «εμμονής».
Ακόμη περιμένουμε την αντίδραση του Κ. Μητσοτάκη. Περιμένουμε να τοποθετηθεί στα λεγόμενα της κυρίας υφυπουργού, αφού και ο ίδιος, σύμφωνα με όσα υποστήριξε δημόσια στη βουλή, έχει υπάρξει θύμα της δικτατορίας και πολιτικός εξόριστος.
Όλοι εμείς, οι αριστεροί και δημοκρατικοί πολίτες αυτού του τόπου, τα παιδιά και τα εγγόνια των… «ψυχικώς νοσούντων», μπορούμε να υποσχεθούμε, ότι θα παραμείνουμε πιστοί στους αγώνες, τις αξίες και τα ιδανικά όλων εκείνων που βασανίστηκαν και εξορίστηκαν κατά την περίοδο της δικτατορίας. Εμείς θα συνεχίσουμε πεισματικά να κρατάμε φυλακτό τη δική τους Ιστορική Μνήμη.
Γιατί εμάς δεν μας άφησαν αμύθητες περιουσίες προερχόμενες από δωσιλογισμό, μαυραγοριτισμό και μίζες Αποστασίας. Αντίθετα, δημοκρατικό ήθος, αξιοπρέπεια και μνήμες αγώνων είναι ότι μας κληροδότησαν.
Από το Γραφείο
Του Βουλευτή ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Ν. Τρικάλων
Σάκη Παπαδόπουλου
