Η Κάλτσα (2062 μ.) είναι μια κορυφή του συγκροτήματος της Νεράιδας, του ορεινού όγκου που περικλείεται από την οδό Περτουλίου – Δέσης – Πολυθέας – Κρανιάς, την οδό Περτουλίου Καλαμπάκας και την ξεχασμένη βλαχόστρατα Κρανιάς – Καλαμπάκας. Η Νεράιδα με πολλές κορυφές πάνω από τα 2000 μ., καταλαμβάνει το κέντρο του ορεινού τμήματος των Τρικάλων. Από ανατολικά προς δυτικά η κορυφογραμμή αποτελείται από την Μπουντούρα 2074μ., τον Μπάτη 2025μ., την Τσούμα ή Κοκκινόβρυση 2055μ., το Χαλικόβουνο ή Μπριτσιάσα 2135μ, την Πλάκα ή Τζουάνα 1938μ, το Μερμήγκι 1831μ. και στο τέλος το Καπ Γκρας 1931μ. που δεσπόζει του Ασπροποτάμου.
Μια βόρεια απόληξη της κορυφογραμμής ακουμπά στο όγκο της Τριγγίας στον αυχένα Γκολέμι (1600μ.). Εδώ φρουρός του αυχένα, ανάμεσα σ’ αυτόν και το Χαλικόβουνο στέκεται η Κάλτσα. Δυτικά της τα Κονάκια και η Κρανιά, ανατολικά το Παλαιοχώρι. Η βλαχόστρατα από την Κρανιά δεν κατέβαινε στο Παλαιοχώρι αλλά πέρναγε κάτω από την κορυφή της Τριγγίας και έφτανε στον ισοϋψή με το Γκολέμι αυχένα της Μπάμπας, που ενώνει την Τριγγία με τον Κορυτιάνο. Από εκεί κατηφόριζε για τον Κλεινοβό, μετά Αμπέλια Διάβα έως Καλαμπάκα. Εδώ και χρόνια μια μεγάλη κατολίσθηση κάτω από την κορυφή της Τριγγίας έχει διακόψει την σύνδεση των αυχένων Γκολέμι και Μπάμπας.
Η πρόσβαση στην Κάλτσα γίνεται εύκολα από τα Κονάκια Κρανιάς, ακολουθώντας τον χωματόδρομο για Γκολέμι ή εναλλακτικά από το Παλαιοχώρι. Αυτή την φορά αποτολμήσαμε την ανάβαση από την Δέση, σίγουρα δυο φορές μακρύτερα αλλά πολύ πιο ενδιαφέρουσα. Από την Δέση ξεκινά το μονοπάτι για τους, γνωστούς πια, εντυπωσιακούς καταρράκτες της Δέσης. Το μονοπάτι είναι καθαρό και διαθέτει στοιχειώδη σήμανση αλλά οι κατολισθήσεις δίπλα στο δρόμο καθιστούν δύσκολα τα πρώτα 80μ. Οι καταρράκτες τροφοδοτούνται από πηγές της κορυφογραμμής ανάμεσα σε Χαλικόβουνο και Τζουάνα.
Ξεμακραίνει το βουητό των καταρρακτών ενώ ανεβαίνουμε το παλιό μονοπάτι για το Χαλικόβουνο. Δυστυχώς η απουσία της κτηνοτροφίας μαζί με κατολισθήσεις το έχουν κάνει δύσβατο και δυσεύρετο. Άλματα στις κοτρόνες των κατολισθήσεων, κοπιαστικό σύρσιμο στα κέδρα, κίτρινα νέφη γύρης των κέδρων μας στερούν την ανάσα, λιβάδια τσουκνίδας μας απειλούν, η ποτίστρα κατεστραμμένη και το νερό που ποθούμε, λεύτερο από τα δεσμά του βοσκού, σμίγει ανέγγιχτο με το χώμα.
Ξαπλωμένοι στο παχύ χόρτο του αυχένα πρωτοβλέπουμε την Κάλτσα. Νοτιοανατολικά το μονοπάτι στρέφεται προς το Χαλικόβουνο, βορειοδυτικά πρέπει να φθάνει εύκολα στην Τζουάνα. Εμείς όμως στο κέντρο, προς την προκλητική χοντρουλή Κάλτσα. Αλλά 300 μ. ανάβασης και την κατακτήσαμε, τα χιλιόμετρα μας φαίνονται λίγα, αγνοούμε τις πάμπολλες πτυχώσεις του εδάφους, αψηφούμε τα υποχρεωτικά πάνω κάτω και αριστερά δεξιά. Και να, μετά τεσσεράμισι ώρες, οκτώ χιλιόμετρα και 1250 μ. υψομετρικής διαφοράς, διακρίνουμε από την κορυφή μέσα στην θολούρα της αφρικανικής σκόνης, από τη μια την Κρανιά και τα Κονάκια, από την άλλη το Παλαιοχώρι και την Αηδόνα, ρουφώντας το τελευταίο μας νερό.
Πιο ώριμοι στην επιστροφή βρίσκουμε την βέλτιστη διαδρομή και μπορούμε πια με απληστία να πιούμε από τον καταρράκτη.
ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Περισσότερες πληροφορίες για τις δραστηριότητες του συλλόγου στα γραφεία μας – Μπότσαρη 2, 2ος όροφος (δίπλα στον ΟΤΕ) κάθε Παρασκευή 9-10 μ.μ. στην ιστοσελίδα μας trikalasport.gr, καθώς και στη σελίδα μας στο Facebook.
