Σ.Π.ΟΡ.Τ.: Από το Λεοντίτο στη Μονή της Παναγίας Σπηλιάς

Μια διαφορετικού τύπου πεζοπορία κάναμε την περασμένη Κυριακή. Χωρίς ψηλές κορφές και μεγάλες υψομετρικές διαφορές, είχαμε τη χαρά να βαδίσουμε στο μονοπάτι που ενώνει το Λεοντίτο με τη μονή Παναγίας Σπηλιάς.

Πρόκειται για σύντομη διαδρομή διάρκειας μιας ώρας που περνά πάνω από το φαράγγι του Πετριλιώτη με θέα στις ψηλές, άγριες κορυφές των Αγράφων. Είναι άνοιξη, το δάσος στις ομορφιές του, χορτάρι διάστικτο με αγριολούλουδα, νερά τρέχουν από παντού, φωνές πουλιών και η διάθεσή μας ανάλογη.

Ήδη από το μέσο της διαδρομής, βλέπουμε το μοναστηριακό συγκρότημα στο φρύδι του βουνού, πάνω ακριβώς από το φαράγγι. Κατηφορίζουμε ως την κοίτη του ρέματος και συνεχίζουμε ανηφορικά πάνω στους λιθώνας που σώρευσε η δράση του νερού για να φτάσουμε στο ψηλότερο σημείο στη θέση «Αγίασμα» από όπου αναβλύζει άφθονο νερό παγωμένο και από εκεί στην είσοδο του μοναστηριού.

Η μονή Παναγίας Σπηλιάς είναι κτισμένη στην εξοχή ενός βράχου, στις νοτιοδυτικές πλαγιές του όρους Μάραθος σε υψόμετρο 1.000 μέτρων. Βρίσκεται στην κτηματική περιφέρεια Κουμπουριανών, ενός από τους μεγαλύτερους οικισμούς της Αργιθέας στο παρελθόν και σχεδόν ερήμου σήμερα. Σύμφωνα με την παράδοση, ιδρύθηκε από δύο αδελφούς ιερομονάχους, τον Αθανάσιο και τον Παρθένιο, οι οποίοι προέρχονταν από τη μονή Αγίου Χαραλάμπους στη γειτονική Στεφανιάδα. Κατευθυνόμενοι για προσκύνημα στους Αγίους Τόπους, βρήκαν τη θαυματουργή εικόνα σε σπήλαιο κάτω από τη μονή και οδηγήθηκαν από αυτή στην ίδρυσή της. Στην ίδια παράδοση περιλαμβάνεται και η ανεύρεση της πλούσιας πηγής, η οποία υδρεύει μέχρι σήμερα τη μονή.

Η διήγηση αυτή μπορεί να απηχεί την παλαιότερη ιστορία της μονής και η οποία ανεγέρθη εκ βάθρων λίγο πριν το 1677 από τον ιερομόναχο Ανανία.

Η μονή σύντομα απέκτησε μεγάλη φήμη ώστε τον 18ο αιώνα να κτισθεί νέο μεγάλο καθολικό, με πλούσια διακόσμηση. Η φήμη της οφειλόταν τόσο στη θαυματουργή εικόνα και τις πολυάριθμες ιάσεις ασθενών όσο και στη σύνδεσή της με τα επαναστατικά κινήματα, χάρη στη στρατηγική της θέση. Την περίοδο της Τουρκοκρατίας η Μονή συμμετείχε στους αγώνες του 1821 με τον Γεώργιο Καραϊσκάκη να κάνει συχνά πολεμικές συσκέψεις και συμβούλια, αφού η θέση της είχε ιδιαίτερη στρατηγική σημασία.

Η Μονή Σπηλιάς αποτελείται από δύο μικρές εκκλησίες. Ο μικρότερος και παλαιότερος ναός (του 1064) είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου και τοιχογραφήθηκε στις αρχές του 17ου αιώνα ενώ ο μεγαλύτερος ναός είναι της Ζωοδόχου Πηγής (του 1736) και αποτελεί το καθολικό του μοναστηριού. Ο πρώτος είναι σταυροειδούς ρυθμού με υπερυψωμένη στέγη και ο δεύτερος τρίκλιτη βασιλική με περίτεχνο ξυλόγλυπτο και επιχρυσωμένο τέμπλο του 1779. Από το 1967 έχει χαρακτηριστεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο. Η εικόνα της Παναγίας της Σπηλαιώτισσας του μοναστηριού είναι έργο του Ευαγγελιστή Λουκά.

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ

Την Κυριακή 18/5 θα ανεβούμε στην κορυφή Καλόγηρος (υψ. 2701 μ.) του Ολύμπου ξεκινώντας από τη θέση «Βρυσοπούλες» (ΚΕΟΑΧ). Ώρες ανάβασης 4.

Περισσότερες πληροφορίες για τις δραστηριότητες του συλλόγου στα γραφεία μας – Μπότσαρη 2, 2^ος όροφος (δίπλα στον ΟΤΕ) κάθε Παρασκευή 9-10 μ.μ. στην ιστοσελίδα μας trikalasport.gr, καθώς και στη σελίδα μας στο Facebook.