Παιδικός σταθμός: Ήρθε ο καιρός που το αγγελούδι σας ξεπετάχτηκε και θα ανοίξει τα φτεράκια του για να γνωρίσει και άλλο κόσμο εκτός σπιτιού, συγγενών και οικογενειακών φίλων. Και σίγουρα δεν είναι μία εύκολη κατάσταση ούτε για το παιδί αλλά ούτε και για το γονιό που θα το αποχωριστεί.
Ας δούμε όμως τι χρειάζεται να προσέξετε ως γονείς τον πρώτο καιρό, μέχρι να συνηθίσετε και να προσαρμοστείτε και εσείς στη νέα αυτή κατάσταση, καθώς η περίοδος αυτή ναι μεν είναι πρωτόγνωρη για τα μικρά σας αλλά και για εσάς τους ίδιους.
Πράγματι, πρόκειται για μία μεταβατική περίοδο, που αγχώνει αλλά και φοβίζει πολλούς γονείς που θα βρίσκονται μακριά από το αγγελούδι τους και δεν θα μπορούν να ελέγξουν τι ακριβώς γίνεται εκεί, τι θα κάνει, πως θα του φέρονται, κλπ. Και λογικό εν μέρει να υπάρχει ανησυχία γύρω από τις πρώτες μέρες στονπαιδικό σταθμό, εφόσον έχει να κάνει και με την ικανότητα του γονιού να παραχωρήσει χώρο στο παιδί του και χρόνο να βρεθεί μακριά του, να εμπιστευτεί τους δασκάλους και τα άλλα παιδάκια αλλά και με την ικανότητα προσαρμογής και του παιδιού αλλά και του γονιού! Άλλωστε συνήθως είναι και ο πρώτος ουσιαστικός αποχωρισμός και η έλλειψη είναι φανερή και στις δύο πλευρές…
Όσοι γονείς λοιπόν είστε αρκετά ελεγκτικοί, καλό θα είναι να κάνετε λίγο πίσω και να «μην ζαλίζετε» την δασκάλα του παιδιού σας για τις συνήθειές του ή για το πώς πρέπει να του φερθεί. Μην ξεχνάτε πως αυτή είναι η δουλειά της και έχει εκπαιδευτεί γι αυτό ακριβώς! Αν υπάρξει πρόβλημα, να είστε σίγουροι πως θα ζητήσει να σας μιλήσει για να δείτε από κοινού πως θα το αντιμετωπίσετε!
Αν νιώθετε αγχωμένοι προσέξτε καθώς είναι πολύ εύκολο να μεταδώσετε το άγχος αυτό στο παιδί σας ή να του δώσετε το μήνυμα πως «κάτι δεν πάει καλά», με αποτέλεσμα να μην θέλει και το ίδιο να σας αποχωριστεί λαμβάνοντας αυτό το μήνυμα που το μπερδεύει!
Σκεφτείτε λίγο πώς ήταν η δική σας προσαρμογή στον παιδικό – αν πήγατε ή στο νήπιο, στην πρώτη δημοτικού, ακόμα και στην α’ γυμνασίου ή λυκείου ή ακόμα και στη σχολή ή στην εργασία σας το πρώτο διάστημα. Μήπως είχατε άγχος για το τι θα συμβεί, νιώθατε άνετα ή ήσασταν «σαν ψάρι έξω από τα νερά του;» Όλοι μας έχουμε την τάση να επαναλαμβάνουμε μοτίβα συμπεριφοράς που κουβαλάμε στις βαλίτσες της ζωής μας και να τα προβάλουμε πολλές φορές στους άλλους…
Επίσης, θυμηθείτε λίγο και τη στάση των δικών σας γονιών σε ανάλογες περιστάσεις: πως σας αντιμετώπιζαν, τι έκαναν οι ίδιοι, πως διαχειρίστηκαν τις καταστάσεις…
Η σταθερότητα και η οριοθέτηση και προς τις δύο πλευρές – γονιού και παιδιού – είναι αυτές που μπορούν να διευκολύνουν τέτοιου είδους καταστάσεις. Σύμμαχός τους είναι ο διάλογος, καθώς θα κάνετε συζητήσεις με το παιδί σας για το πώς πέρασε την ημέρα του, τι του άρεσε και τι όχι, τι ευχαριστήθηκε, τι έμαθε, κλπ, ώστε και εκείνο να νιώσει ότι δεν αποκόβεται από εσάς και μπορεί να συνεχίσει να σας έχει στην καθημερινότητά του αλλά και εσείς να γνωρίζετε πως περνάει και να βλέπετε την εξέλιξή του!
Άρα λοιπόν, όσο και να λέμε πως σημαντική είναι η προετοιμασία του παιδιού για το καινούργιο του αυτό κοινωνικό άνοιγμα, άλλο τόσο σημαντική είναι η προετοιμασία και για τον γονιό που καλείται να παραδώσει το παιδί του σε έναν άγνωστο άνθρωπο στον παιδικό σταθμό για αρκετές ώρες κάθε μέρα και να μην έχει και λόγο μάλιστα για την διαπαιδαγώγησή του αυτές τις ώρες!
Μαρίνα Μόσχα
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αγωγής Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας
