Προσβασιμότητα στο Δημοτικό Ωδείο Τρικάλων για πολίτες με αναπηρία

Γράφει ο Παναγιώτης Παπαστολόπουλος, Μαθητής Δημοτικού Ωδείου Τρικάλων

Τι σχέση μπορεί να έχει η μουσική με κάποιον ή κάποια που δεν μπορεί να παίξει αρμόνιο με πολύ μεγάλη επιδεξιότητα λόγω μιας ορισμένης μορφής αναπηρίας; Αν του/της δοθούν οι δυνατότητες να προσπαθήσει να μάθει και να δημιουργήσει χωρίς να είναι αναγκασμένος/η να κυνηγάει το τέλειο, τότε μπορεί να διαμορφωθεί μια υπέροχη σχέση, σχεδόν ερωτική.

Η αίθουσα του Δημοτικού Ωδείου Τρικάλων για την εκμάθηση αρμονίου είναι πλέον προσβάσιμη έπειτα από την καλή θέληση και τις ενέργειες με αίσθημα αλληλεγγύης της Διευθύντριας του Ωδείου κας Δήμητρας-Δάφνης Μπίζιου, της Καθηγήτριας μουσικής κας Ελένης Ζιάκα, της τέως Αντιδήμαρχου Παιδείας-Αθλητισμού & Πολιτισμού κας Έφης Λεβέντη και του νυν Αντιδημάρχου Παιδείας-Αθλητισμού & Πολιτισμού κ. Βάιου (Άκη) Αναστασίου με τη συμβολή των οποίων κατέστη δυνατό να ξεπεραστούν όλα τα εμπόδια μετακίνησης για πολίτες με κινητικά προβλήματα ώστε να έχουν όλοι ανεξαιρέτως τη δυνατότητα να κάνουν τα πρώτα βήματά τους στον όμορφο κόσμο της μουσικής.

Τα μαθήματα από την κα Ελένη Ζιάκα γίνονται με βάση τη χαρά που φέρνει η δημιουργία και η προσπάθεια και όχι με βάση το τέλειο και το αλάνθαστο. Και είναι, πράγματι, τόσο ευχάριστο και δημιουργικό το να μαθαίνεις τι συμβολίζουν αυτά τα παράξενα σύμβολα που έβλεπες, χωρίς να ξέρεις τι σημαίνουν. Είναι όμορφο να κάνεις παρέα με τις νότες και να ξέρεις που συχνάζουν στο πεντάγραμμο και λίγο πιο πάνω ή λίγο πιο κάτω από αυτό. Αν θες να το δεις και με τα μάτια του φυσικοθεραπευτή, μπορείς να σκεφτείς ότι είναι ο πιο γλυκός τρόπος για να βελτιώσεις τις λεπτές κινήσεις των δακτύλων.

Στο πλαίσιο των παραπάνω γνωστοποιείται η προσπάθεια για την πρόβαση στις αίθουσες του Δημοτικού Ωδείου Τρικάλων και στη μουσική.