Πιο συγκεκριμένα, είναι ένα φυσικό ορμητήριο κοντά στην κοινότητα της Βαλανιδορράχης – στο μέσον της απόστασης μεταξύ Πρέβεζας και Ηγουμενίτσας – με κύριο χαρακτηριστικό της παραλίας, εκτός από το δάσος που την περιβάλλει, ο βράχος που δεσπόζει στη μέση της θάλασσας. Αποτελεί προστατευόμενο μέρος όπου απαγορεύεται κάθε ανθρώπινη παρέμβαση, συμπεριλαμβανομένης της κατασκήνωσης.
Η παραλία χρησιμοποιήθηκε ως αποβατικό σημείο των Συμμαχικών στρατευμάτων κατά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Σήμερα μπορεί ακόμα να δει κανείς τις στρώσεις σκυροδέματος στην παραλία που μαρτυρούν την καίρια γεωπολιτική θέση της παραλίας στο Ιόνιο πέλαγος. Χαρακτηρίζεται επίσης για την εξαιρετική καθαρότητα του νερού και για την πυκνότητα της βλάστησης, κυρίως δέντρα και θάμνοι.
