Για να μάθει ένα παιδί να λέει «ναι» στον εαυτό του, χρειάζεται να έχει καλή σχέση με τον εαυτό και μία καλή αυτοεκτίμηση.
Η αυτοεκτίμηση είναι κάτι που όπως ξέρουμε ξεκινάει και χτίζεται από την πολύ μικρή ηλικία του παιδιού, συνεχίζεται στην εφηβεία όπως και στην ενηλικίωσή του πιο συνειδητά βέβαια. Επειδή όμως ξεκινάει από τα πρώτα του χρόνια, όπου στην ουσία μπαίνουν οι βάσεις, ας δούμε κάποιους τρόπους που ενδεχομένως ωφελήσουν τους γονείς να βοηθήσουν το παιδί να ξεκινήσει με «γερά θεμέλια».
Χρειάζεται να το επιβραβεύει όταν πετυχαίνει κάτι, χωρίς να βλέπει μόνο το αποτέλεσμα αλλά αναγνωρίζοντας την προσπάθειά του. Διαφορετικά το παιδί μαθαίνει πως μόνο το αποτέλεσμα μετράει και αν αποτύχει, πέφτει και η αυτοεκτίμησή του εφόσον δεν τα κατάφερε, χωρίς να βλέπει την προσπάθεια που έκανε ή και να μετρήσει ακόμα και τι ήταν αυτό που δεν πήγε καλά… Μην ξεχνάμε πως και μέσα από τις αποτυχίες μας μαθαίνουμε αν παρατηρήσουμε τι κάναμε ή δεν κάναμε με τον τρόπο που χρειαζόταν.
Photo by Vitolda Klein on Unsplash
Ο γονιός χρειάζεται να δώσει χώρο στο παιδί του για να κινηθεί, να του δώσει το ελεύθερο να πάρει κάποιες πρωτοβουλίες, να το παροτρύνει να δοκιμάσει, να του αναθέσει κάποιες καθημερινές μικρές δουλίτσες – ανάλογα πάντα με την ηλικία του – ώστε το παιδί να μάθει να κινείται από μόνο του και να αναλαμβάνει και την ευθύνη του.
Το παιδί σας χρειάζεται να νιώθει την αγάπη σας αλλά και την αποδοχή σας. Μία αγάπη που δεν είναι υπό όρους αλλά δίνεται απλόχερα. Ακόμα και αν δεν σας αρέσει μία συμπεριφορά, μπορείτε να εστιάσετε σε εκείνη την συμπεριφορά και στο ότι δεν σας αρέσει, όχι να απορρίψετε γενικά το παιδί σας.
Έτσι, το παιδί σας θα μάθει σιγά σιγά να εμπιστεύεται τον εαυτό του, να νιώθει καλά με τις αποφάσεις και τις επιλογές του, να μπορεί να στηριχτεί στα πόδια του και να λέει ένα μεγάλο «ναι» στον εαυτό του…
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αγωγής Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας
