Ο «έρωτας» του παιδιού μας για τον δάσκαλό του είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό. Ελπίζω να συμφωνούμε σε αυτό.
Είναι φυσιολογικό γενικώς να ερωτεύεται στις αρχές της εφηβείας και έπειτα. Πόσο μάλλον όταν υπάρχει ένας άνθρωπος που στέκεται μπροστά σε μια ολόκληρη τάξη, είναι καλός στη δουλειά του και έχει πάθος για το αντικείμενό του, πόσο εύλογο και αναμενόμενο είναι να κερδίσει το θαυμασμό. Κι αν έχει και μια ανάλογη εξωτερική εμφάνιση, θεωρώ πολύ δύσκολο να μην τραβάει τα βλέμματα.
Πάντοτε οι μαθητές ερωτεύονταν τους δασκάλους ή τους καθηγητές τους. Και πολλές φορές αυτή η κατάσταση είναι κάτι επώδυνο για μερικά παιδιά στην τάξη αλλά όταν ξέρουν ότι συμβαίνει και σε άλλα παιδιά, αυτό συμβάλλει στην μείωση του συναισθήματος της ντροπής.
Παρ` όλο όμως που αυτοί οι έρωτες είναι πολύ φυσιολογικοί, υπάρχουν περιπτώσεις που χρίζουν της προσοχής μας. Αν το παιδί έχει την ανάγκη να κάνει κάτι για αυτό το συναίσθημά του ή να το γνωστοποιήσει στον καθηγητή του, τότε μπορεί να υπάρξει πρόβλημα. Όπως ξέρετε, η σχέση μεταξύ μαθητή και καθηγητή δεν είναι κάτι πιθανό. Στην ουσία είναι παράνομο για πολύ σωστούς λόγους. Πρέπει λοιπόν ο μαθητής μας να γνωρίζει ότι ο έρωτάς του είναι κάτι που θα χρειαστεί να παραμείνει μονόπλευρο. Ευτυχώς, αυτοί οι έρωτες εν τέλει φεύγουν με τον καιρό. Είναι πολύ πιθανό όταν δεν βλέπουν πολύ συχνά τον καθηγητή, ο έρωτας αυτός να μειωθεί σημαντικά.
Μπορεί όμως να προκαλέσουν και πόνο, ιδίως όταν το παιδί δεν μπορεί να σταματήσει να σκέφτεται έναν άνθρωπο. Συνήθως τα κορίτσια ντρέπονται για το συναίσθημά τους και μερικές φορές αυτή η ντροπή μπορεί να προκαλέσει περισσότερο πόνο από το πραγματικό συναίσθημα του έρωτα. Θα χρειαστεί να εξηγήσετε ότι είναι πολύ φυσιολογικό να νοιώθει αυτό το έντονο συναίσθημα και ότι πρέπει να νοιώθει καλά για τον εαυτό της που το αισθάνεται, ώστε να μην πονέσει.
Θα βοηθήσει επίσης να κάνει πράγματα που θα παίρνουν την σκέψη της από τον έρωτά της. Βρείτε μαζί της κάτι που θα της τραβάει την προσοχή. Ίσως μια καλλιτεχνική δημιουργία, τηλεφώνημα σε φίλους, ένα βιβλίο, βόλτες στη φύση – οτιδήποτε παίρνει το μυαλό τους από τον έρωτά τους για λίγο μπορεί να βοηθήσει. Όταν σκεφτόμαστε το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά, το μυαλό μας αποκτά την συνήθεια να σκέφτεται αυτό το πράγμα. Αν θέλουμε να σταματήσουμε να το σκεφτόμαστε, πρέπει να εκπαιδεύσουμε το μυαλό μας να αποκτήσει την συνήθεια να σκέφτεται κάτι άλλο. Μπορεί να πρέπει να πιέσουμε τον εαυτό μας για να βρούμε κάτι να σκεφτούμε αρχικά, αλλά μόνο έτσι θα γίνει πιο εύκολο με τον καιρό.
Αν δεν σταματάει να σκέφτεται τον δάσκαλό του και παραπονιέται ότι δεν μπορεί άλλο, θα χρειαστεί να μιλήσει με ειδικό για αυτό. Ένας ειδικός μπορεί να την ακούσει, να την καταλάβει και να της προσφέρει καθοδήγηση που θα την δυναμώσει. Και θα τη βοηθήσει να νοιώθει λιγότερο μόνη.
Κλείνοντας, τις περισσότερες φορές γίνεται διαχειρίσιμο και μόνο με την πληροφορία ότι είναι πολύ φυσιολογικό να έχουν ερωτευθεί τον καθηγητή ή δάσκαλό τους, ότι συμβαίνει και σε άλλα παιδιά, και ότι όλοι αυτοί οι έρωτες εν τέλει εξασθενούν. Μπορεί να πάρει λίγο χρόνο, αλλά όσο περισσότερο ασχολείται με άλλα ενδιαφέροντα και περνάει χρόνο να σκέφτεται άλλα πράγματα, θα δει ότι θα τον/την σκέφτεται πολύ λιγότερο.
Ιωάννα Θεοδωρακόπουλου, PsyD, MSc
Συμβουλευτικός ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια
Σύμβουλος υπογονιμότητας
Επικεφαλής επιστημονικών υπηρεσιών του www.feelwelltoday.com
e-mail: [email protected] / [email protected]
