Πώς η ξηρασία μπορεί να αποκαλύψει «κρυμμένους» αρχαιολογικούς χώρους

Σε ολόκληρη την Ευρώπη και στον κόσμο γενικότερα, υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός αρχαιολογικών χώρων που μένουν ακόμη να ανακαλυφθούν.

Πολλοί από αυτούς τους αρχαίους αυτούς χώρους εξαφανίστηκαν από την επιφάνεια της γης επειδή οι δομές τους ήταν δημιουργημένες κυρίως από ξύλο και χώμα. Η διάσπαση του ξύλου και η αλλοίωση του χώματος είναι αποτέλεσμα των συνεχών οργωμάτων των περιοχών.

Παρ ‘όλα αυτά, οι αρχαίοι αυτοί χώροι που λειτουργούν ως αποδεικτικά στοιχεία της προϊστορικής δραστηριότητας και έχουν επιβιώσει κάτω από το έδαφος, κατά τη διάρκεια περιόδων ακραίας ξηρασίας και υψηλών θερμοκρασιών εμφανίζονται μυστηριωδώς, λειτουργώντας ως «φαντάσματα του παρελθόντος». Οι χώροι αυτοί είναι γνωστοί ως cropmarks.

Πώς διαμορφώνονται

Τα σημάδια αυτών των αρχαίων δομών εμφανίζονται λόγω της διαφορετικής ανάπτυξης των καλλιεργειών εξαιτίας της ύπαρξης υπο-επιφανειακών αρχαιολογικών κατασκευών. Για παράδειγμα, ένα θαμμένο πέτρινο τοίχωμα μπορεί να εμποδίσει την κίνηση νερού και των θρεπτικών ουσιών, οπότε τα φυτά που βρίσκονται γύρω και πάνω από αυτό δεν αναπτύσσονται σωστά. Αντίθετα, ένα θαμμένο χαντάκι έχει μεγαλύτερο βάθος από τα υπόλοιπα σημεία του εδάφους προκαλώντας μεγαλύτερη συλλογή νερού. Τα φυτά που αναπτύσσονται πάνω τα αρχαία αυτά χαντάκια θα μεγαλώσουν περισσότερο και θα έχουν πιο έντονο χρώμα, επειδή απορροφούν μεγαλύτερες ποσότητες νερού.

Η διαφορά στην ανάπτυξη των φυτών που βρίσκονται πάνω από τις θαμμένες δομές, είναι συνήθως πολύ μικρή και δεν γίνεται εύκολα αντιληπτή από το έδαφος, παρά μόνο από τον αέρα, όπου κανείς μπορεί να παρατηρήσει σημαντικές διαφορές στο χρώμα τους.

Πρόσφατα, η ακραία ξηρασία που εκδηλώθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο είχε σαν αποτέλεσμα την αποκάλυψη ιχνών ενός προηγουμένως άγνωστου μνημείου στην Ιρλανδία. Πρόκειται για ένα σύνολο βράχων σε κυκλική δομή με διάμετρο 200 μέτρων που χρονολογείται από την ύστερη νεολιθική εποχή, μέχρι πιθανώς και την Εποχή του Χαλκού. Σύμφωνα με το BBC, δεν γίνονται σχέδια για να σκαφτεί η περιοχή για την άντληση περισσότερων πληροφοριών μιας και σήμερα εκεί βρίσκεται ένα αγρόκτημα.

Μια άλλη αντίστοιχη περίπτωση αποτελεί το πάρκο Κλάμπερ στο Νοτινχαμσάιρ, όπου εμφανίστηκε το περίγραμμα ενός οικοδομήματος του 18ου αιώνα. Το κτήριο που κάποτε βρισκόταν στο σημείο που βρίσκεται σήμερα το πάρκο, πιθανότατα καταστράφηκε από μια σειρά πυρκαγιών και κατεδαφίστηκε το 1938. Τα τμήματα του οικοδομήματος που ήταν από πέτρα, αυτή την εποχή διαγράφονται πάνω στο έδαφος πιο έντονα από τα υπόλοιπα σημεία.

Στο χωριό Γκόθροπ στο Λανκασάιρ, η έντονη ξηρασία «ζωντάνεψε» έναν βικτοριανό κήπο. Ενώ ο κήπος είναι γνωστός και… εμφανίζεται συνήθως τα καλοκαίρια, όταν η περιοχή υποφέρει από ξηρασίες, φέτος η αποκάλυψη ήταν πιο εντυπωσιακή καθώς εμφανίστηκαν περισσότερα τμήματά του, που ποτέ ως τώρα δεν είχαν γίνει αντιληπτά.