Η έννοια των “πολιτών χωρίς παιδεία και πολιτικό λόγο” αναφέρεται συχνά σε άτομα που δεν έχουν λάβει επαρκή εκπαίδευση ή δεν έχουν προχωρήσει στην αφομοίωση και κατανόηση της εκπαίδευσης που έχουν λάβει και των κανόνων που διέπουν το κοινωνικοοικονομικό μοντέλο της πολιτείας που ζούνε, σε υψηλό βαθμό.
Του ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΘ. ΖΑΜΠΡΑ
Εκπ/κού, Διευθυντή 2ου Δημοτικού Σχολείου Φαρκαδόνας
ΜΑSc ΄΄Οργάνωση και Διοίκηση Εκπ/κών Μονάδων΄΄
Αυτό μπορεί να οφείλεται σε διάφορους λόγους, όπως οικονομικές ανισότητες, κοινωνική απομόνωση και αποξένωση, πολιτισμικές ή γλωσσικές διαφορές, οικονομικούς περιορισμούς και οριοθετήσεις, κοινωνικές και οικογενειακές συνθήκες, πολιτικοοικονομικές διαφορές ή πολιτιστικά προβλήματα, διάφορες δυσκολίες στις εκπαιδευτικές δομές τυπικής αλλά και άτυπης εκπαίδευσης, μη ικανοποιητική ποιότητα της εκπαίδευσης και μη επαρκής θεμελίωση και ανάπτυξη δεξιοτήτων απαραίτητων για τον 21ο αιώνα, ή και άλλες προσωπικές και κοινωνικές δυσκολίες όπως: ανεργία, φτωχοποίηση, ξενοφοβικά σύνδρομα, κατευθυνόμενη απενεργοποίηση της κριτικής σκέψης, της ενσυναίσθησης κ.λ.π.
Η ανεπάρκεια και η έλλειψη παιδείας και πολιτικού λόγου – άποψης, μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες στη ζωή των ατόμων αυτών και στην κοινωνία γενικότερα. Παραδείγματα αρνητικών επιπτώσεων είναι η δυσκολία στην αποδοχή της ελευθερίας και της αυτοτέλειας του άλλου στην οικογένεια, στο σχολείο, στο πολιτικό κόμμα, στην εθελοντική ομάδα, στις απλές αλλά και στις πολυδύναμες δεξαμενές σκέψης, στις σχέσεις των νέων, τη (κατά)χρηση των social media κ.λ.π.
Η μη αποδοχή και παραδοχή των κανόνων μέσα σε μια κοινωνία όπου συνυπάρχουν ολημερίς οι πολίτες, οι προβληματικές συμπεριφορές στην απασχόληση, η χαμηλή αμοιβή, η μη ικανοποιητική υγεία, η περιορισμένη πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας – εκπαίδευσης και άλλες υποδομές, μπορούν να οδηγήσουν σε κοινωνική απομόνωση, αδυναμία κατανόησης των κοινωνικών και πολιτικών διαδικασιών και ανεπαρκή η καθόλου συμμετοχή στην κοινωνία, στις πολιτικές και κοινωνικές – οικονομικές διεργασίες.
Οι πολίτες χωρίς παιδεία μπορεί να αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην ανεύρεση εργασίας, στην κατανόηση των νομοθεσιών και των διαδικασιών της κοινωνίας και στη συμμετοχή τους σε διαδικασίες λήψης αποφάσεων στον κοινωνικό ιστό. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στον αποκλεισμό τους από τα οφέλη της οικογένειας, του σχολείου, της εργασίας, των ομάδων εθελοντισμού, της οικονομίας γενικότερα και να ενισχύσει την ανισότητα, τη φτώχεια και εξαθλίωση αλλά και την κοινωνική απομόνωση.
Για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος και επειδή είναι σημαντική η διαρκής ανάπτυξη και η ευημερία των ανθρώπων μέσω των κοινωνιών που γεννιούνται και ριζώνουν συνθέσεις σοσιαλιστικού μετασχηματισμού, απαιτείται η παροχή δωρεάν πρόσβασης σε παιδεία και εκπαίδευση σε όλους ανεξαρτήτως, επαγγελματική εξασφάλιση και αποκατάσταση, δωρεάν πρόσβαση σε κοινωνικά αγαθά και αγαθά που απλόχερα προσφέρει η φύση, άνοδο του βιοτικού επιπέδου, ενίσχυση, ενδυνάμωση και αντισταθμιστικές παρεμβάσεις στήριξης των ευάλωτων νοικοκυριών, ενίσχυση και αποδοχή της πολυπολιτισμικότητας, καταπολέμηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας…καλλιέργεια ενίσχυσης κοινωνικής ευθύνης και πολιτικής παιδείας και πολιτικού λόγου.
Όλοι εμείς οι Πολίτες ας μη καταναλωθούμε αυτό το χρονικό διάστημα πριν τις εκλογές διακυβέρνησης του τόπου, σε ατέλειωτες αναλύσεις, ερευνήσεις, κουβεντολόγια, ευχολόγια, και ολοήμερα – ολονύκτια πολιτικά αλισβερίσια με τους υποψηφίους των Εδράνων… είναι ορατός ο κίνδυνος να μας συμβεί το: «…Όλοι κοιτάζουν τον καβγά και η γριά το μέλι…»
«…Καιρόν γνῶθι …και…Τό κρατοῦν φοβοῦ…»
