Στις δύσκολες εποχές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η ζάχαρη και το βούτυρο ήταν είδη προς εξαφάνιση, μικροί και μεγάλοι είχαν μπει σε πρόγραμμα «διατροφής». Παγωτά, σοκολάτες και γλειφιτζούρια αντικαταστάθηκαν με… καρότα.
Η κουρασμένη μάνα δε χρειαζόταν πια να κυνηγάει τον μπόμπιρα για να τον κρατήσει μακριά απ’ το ντουλάπι με τα γλυκά, ούτε να του τάζει λαγούς με πετραχήλια για να τον πείσει να φάει τα λαχανικά της ημέρας. Ο νεανίας της εποχής μπορούσε με μόλις ένα μονόλεπτο να απολαύσει ένα λιγουρευτικό «καρότο σε ξυλάκι»….
Η επιχείρηση «Καρότο» ήταν έμπνευση του βρετανικού Υπουργείου Γεωργίας. Το 1940, τα τρόφιμα παραχωρούνταν στους κατοίκους της Αγγλίας με δελτίο και προϊόντα όπως η ζάχαρη, το βούτυρο, το μπέικον και πολλά λαχανικά αποτελούσαν είδη πολυτελείας. Τα καρότα, όμως, υπήρχαν σε αφθονία. Γι’ αυτό και εισχώρησαν στη δίαιτα των Βρετανών ως υποκατάστατα της ζάχαρης, του παγωτού, αλλά και των πιο σπάνιων λαχανικών. Εποχές αληθινής πείνας για πολλές χώρες στην Ευρώπη. Στην Αγγλία τουλάχιστον είχαν καρότα. Στην Ελλάδα χιλιάδες παιδιά πέθαναν από την ασιτία….
πηγή : mixanitouxronou.gr
