Φτιάχνετε ένα σωρό φαγητά για να εμπλουτίσετε τη διατροφή του παιδιού σας αλλά μάταια;
Του αρέσουν όλα κιόλα πέντε φαγητά και δεν λέει να δοκιμάσει τίποτα άλλο; Νιώθετε ότι δεν κάνετε αρκετά για να το κάνετε να φάει και καταλήγετε να είστε συνεχώς σε διαμάχες; Όλα είναι θέμα προσέγγισης και μπορείτε με λίγη υπομονή να αλλάξετε πολλά.
Κανένας δεν θέλει τέτοιο άγχος και ένταση, ιδιαίτερα την ώρα του φαγητού.
Αυτή η τακτική της πίεσης μπορεί να έχει αποτέλεσμα βραχυπρόθεσμα αλλά μακροπρόθεσμα δεν θα λειτουργήσει και θα μετατρέψει την ώρα του φαγητού μια ώρα καταπίεσης για το μικρό σας.
Τα πάντα έχουν να κάνουν με την προσέγγιση. Οι απειλές και οι κανόνες δεν πιάνουν. Άμα πραγματικά δεν θέλει να φάει κάποιο φαγητό, απλά δεν του αρέσει και τελειώνει εκεί.
Έρευνες άλλωστε έχουν δείξει πως οι διαμάχες κατά τη διάρκεια του φαγητού, μπορεί να δημιουργήσουν στο μέλλον γενικότερο πρόβλημα στη σχέση του παιδιού με αυτό, ακόμα και να οδηγήσουν στον δρόμο των διατροφικών διαταραχών. Φυσικά και δεν το θέλουμε αυτό.
Μπορούμε να βρούμε εναλλακτικούς τρόπους για να καταφέρουμε να κάνουμε το παιδί μας να τρώει περισσότερο και να είμαστε και εμείς πιο χαρούμενες και ήρεμες.
Είναι πολύ βασικό να ξεφορτωθείς γενικότερα από το σπίτι ότι junk food υπάρχει, ώστε να μην σε αγχώνει μην τα ξετρυπώσει και μετά του κόβεται η όρεξη. Άμα ανακαλύψει το ντουλάπι με τις σοκολάτες θα τρυπώνει συνέχεια για να φάει από μια και εσύ θα παραπονιέσαι γιατί δεν τρώει το φαγητό του.
εν έχει νόημα λοιπόν , απλά απαλλάξου από τα γλυκά και τα ανθυγιεινά και δεν θα έχεις αυτό το άγχος μην τσιμπολογάει συνέχεια σοκολατάκια και η όρεξη του θα ανοίγει περισσότερο.
Όλες οι μαμάδες έχουμε μπει στη διαδικασία να ξεγελάσουμε τα παιδιά μας λέγοντας φράσεις τύπου «Φάε μόνο μια μπουκιά», ή συμφωνίες τύπου «Θα διαλέγεις να τρως 1 πράσινο φαγητό τη μέρα».
Έτσι τρώμε εμείς και μετά περιμένουμε να φάει και το δικό του φαγητό με το ζόρι. Μπορεί σε κάποια παιδάκια να δουλέψει, στα περισσότερα όμως δεν θα δουλέψει για πολύ και απλά θα σου κάνουν τη χάρη μια φορά στο τόσο και τις υπόλοιπες θα διαπραγματεύεστε με τις ώρες.
Μια καλή συμβουλή είναι να μαγειρεύεις το φαγητό που έχεις στο μυαλό σου και απλά να το παρουσιάζεις στο τραπέζι μαζί με ό,τι συνοδευτικό έχεις. Χωρίς να κάνεις όμως ξεχωριστό φαγητό για εκείνο. Χωρίς πίεση και πολύ δράμα. Άφησε το παιδί σου να αποφασίσει τι θα φάει.
Εσύ έχεις σερβίρει το φαγητό και είναι στο χέρι του η απόφαση του τι και πότε θα φάει. Δεν θα το τιμωρήσεις επειδή δεν θέλει να φάει αυτό που έχεις προσφέρει. Μετά δεν θα θέλει να ξανακάτσει στο τραπέζι και δεν το θες αυτό.
Το κλειδί βρίσκεται στο να μην νιώσει ότι φτιάχνεις κάτι ξεχωριστό για εκείνο αλλά να είναι το φαγητό που έχεις ετοιμάσει σερβιρισμένο στο τραπέζι και εκείνο να αποφασίσει αν θέλει να φάει και τι. Και ξέρεις τι; Δουλεύει!
Σιγά σιγά θα αρχίσει να ρωτάει τι είναι το ένα τι είναι το άλλο. Μόνο και μόνο από περιέργεια που θα βλέπει φαγητό σερβιρισμένο θα αρχίσει από μόνο του να θέλει να το δοκιμάσει. Αρκεί να μην πρέπει να το κάνει για σένα. Αλλά να είναι δική του η απόφαση και θα δεις πόσο καλύτερα θα είναι τα πράγματα και για τους δυο σας. Μπορεί να μην λειτουργήσει με την μία αλλά κάνε υπομονή και θα δεις σίγουρα αποτελέσματα.
Με πληροφορίες από:
https://www.whatlisacooks.com/blog/2015/3/5/feeding-the-picky-child
