Dr ΔΗΜΗΤΡΗΣ Τ. ΚΑΡΑΛΗΣ, ΙΑΤΡΕΙΟ ΠΑΧΥΣΑΚΙΑΣ & ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΩΝ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ
O τρόπος που ψωνίζουμε τρόφιμα δηλώνει τις περισσότερες φορές τη σχέση που έχουμε με το φαγητό. Όταν γεμίζουμε το καλάθι μας με μη απαραίτητα πράγματα τα οποία δεν είχαμε αρχικά προγραμματίσει να αγοράσουμε κάτι πάει λάθος!!! 
Όταν γυρίζουμε άσκοπα στους διαδρόμους και στο τέλος πηγαίνουμε στο ταμείο με ένα καρότσι γεμάτο σοκολάτες, μπισκότα, πατατάκια, γαριδάκια και πράγματα που δεν πρέπει να καταναλώσουμε ούτε εμείς αλλά ούτε η οικογένεια μας και έχουμε ξοδέψει χωρίς λόγο χρόνο και χρήμα κάτι πάει λάθος !!!
Οι αγορές σε κατάστημα τροφίμων θέλουν οργάνωση!!!
Αρχικά κοιτάμε στο ψυγείο και την τροφοθήκη μας για να διαπιστώσουμε τις πραγματικές μας ελλείψεις και φτιάχνουμε μία λίστα. Επιπλέον σημειώνουμε και κάποια υλικά που θα χρειαστούμε μέσα στην εβδομάδα για φαγητά που πρόκειται να φτιάξουμε ώστε να αποφύγουμε τις πολλές επισκέψεις στα καταστήματα τροφίμων.
Δεν πηγαίνουμε στο super market νηστικοί!!! Η πείνα θα μας αποπροσανατολίσει και θα ξεφύγουμε εντελώς από την λίστα μας. Πηγαίνουμε σε γνώριμο κατάστημα που δεν χρειάζεται άσκοπες βόλτες στους διαδρόμους. Έτσι θα αποφύγουμε τη… συνάντησή μας με προϊόντα πειρασμούς και θα μειώσουμε το χρόνο και το κόστος των αγορών μας.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ : κάθε φορά που θα βρίσκουμε δικαιολογία για να αγοράσουμε σοκολατάκια, μπισκότα, παγωτά για κάποιον επισκέπτη «φάντασμα» που ΙΣΩΣ έρθει αλλά δεν έρχεται ποτέ ας σκεφτούμε πως τελικά είναι η δική μας βαθύτερη επιθυμία να τα καταναλώσουμε όλα αυτά και απλά ψάχνουμε να βρούμε προφάσεις. Εκτός από τον επισκέπτη «φάντασμα» ως πιο συχνή δικαιολογία βάζουμε τα παιδιά για αυτές τις αγορές μας ….. σοκολάτες, γαριδάκια, πατατάκια «για τα παιδιά» … που καταλήγουν σε μπολ μπροστά στην τηλεόραση αργά το βράδυ για τους γονείς που νοιώθουν εξαντλημένοι «από τα παιδιά» !!!
Σκεφτήκαμε ποτέ αν πρέπει να τρώνε τα παιδιά μας διατροφικά σκουπίδια; Σκεφτήκαμε ότι τα παιδιά μας συνηθίζουν να έχουν γευστική ή και απλή οπτική επαφή με είδη τροφίμων που είναι εθιστικά και θα τους ακολουθούν σε όλη τους τη ζωή; Σκεφτήκαμε ότι αποτελούμε πρότυπο για τα παιδιά μας, είναι οι καθρέφτες μας και μας μιμούνται; Έχουμε το δικαίωμα να τρώμε λάθος τροφές, λάθος ώρα και να είμαστε λάθος πρότυπα για τα άτομα που αγαπάμε περισσότερο στον κόσμο και όλα αυτά για δικές μας κακές επιλογές; Στην επόμενη εξόρμησή μας λοιπόν για super market θα πρέπει να αναλογιστούμε τις επιπτώσεις της συμπεριφοράς μας προς την οικογένειά μας αλλά σίγουρα και προς εμάς τους ίδιους!!!
Οργάνωση λοιπόν με λίστα αγορών και ανεφοδιασμό τροφίμων με γνώμονα την επάρκεια, την ποιότητα και την υγεία!!!
Είδατε τελικά ότι δεν θέλει κόπο αλλά….. θέλει τρόπο;;;;
Αγγελική
