Αποτελεί μέρος του πιο ξακουστού αξιοθέατου της Σαντορίνης και συνάμα είναι υπεύθυνο για την τόσο ξεχωριστή ομορφιά της που της έχει χαρίσει την αναγνωρισιμότητα μα και μια περίοπτη θέση σε μεγάλα ταξιδιωτικά site ανά τον κόσμο.
Και μπορεί οι περισσότεροι να την βλέπουν απλά σαν ένα νησί μέσα στην πανέμορφη καλδέρα της Σαντορίνης, όμως η Παλαιά Καμένη είναι πολλά περισσότερα από αυτό…
Με “γερά” θεμέλια στον πυθμένα της καλδέρας, το ηφαιστειογενές νησί της Παλαιάς Καμένης, γνωστό και με την ονομασία Παλαιά Καϋμένη, άρχισε να δημιουργείται με ηφαιστειακή έκρηξη μεταξύ 46-47 μ.Χ., με τη δημιουργία αρχικά του νησιού Θεία. Η έκταση της σήμερα είναι 0,525 τετραγωνικά χλμ, ενώ το ψηλότερο σημείο της φτάνει περίπου τα 98,5 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας.
Και εάν την παράσταση στις μέρες μας κλέβει η διπλανή Νέα Καμένη λόγο του ότι φέρει επτά κρατήρες σε σχέση με τον έναν και μοναδικό κρατήρα της ιδίας, στην Παλαιά Καμένη ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να κολυμπήσει στις θερμές πηγές που εμφανίζονται κατά μήκος των ακτών της, και να ζήσει μια ανεπανάληπτη εμπειρία.
Το χρώμα των νερών στα σημεία αυτά παίρνει δε μια διαφορετική απόχρωση που πλησιάζει περισσότερο στο κίτρινο του σταχυού. Υπεύθυνο σαφώς για αυτόν τον χρωματισμό είναι το άπλετο θειάφι που απελευθερώνεται μα και αναμειγνύεται με το θαλασσινό νερό, θυμίζοντάς μας πως το ηφαίστειο που βρίσκεται από κάτω, μπορεί να “κοιμάται”… όμως δεν παύει ακόμα να είναι ενεργό!
Να σημειωθεί πως η τελευταία έκρηξη του ηφαιστείου σημειώθηκε το 1950 και από τότε παραμένει σε ηρεμία, με τις θερμές αυτές πηγές και τα θερμά αέρια να μαρτυρούν απλά την ύπαρξή του.
Και εάν τα παλιά χρόνια, οι κάτοικοι της Σαντορίνης θεωρούσαν ότι η Παλαιά και η Νέα Καμένη ήταν κατοικίες δαιμόνων, στις μέρες μας αναγνωρίζουν όλοι την “ιδιαιτερότητα” τους, η οποία μάλιστα οφείλεται στην ένταξη τους στο κοινοτικό δίκτυο προστατευόμενων περιοχών NATURA 2000.
Στα δύο αυτά νησιά στις μέρες μας υπάρχει ολοκληρωμένο σύστημα παρακολούθησης της σεισμικής δραστηριότητας μα και δεκάδων άλλων παραμέτρων, το οποίο έχει εγκατασταθεί από το Ινστιτούτο Μελέτης και Παρακολούθησης του Ηφαιστείου Σαντορίνης.
