Όταν οι κάτοικοι των Πελινναίων έστηναν τα «τσαρδάκια» στη Τρικάλων – Λάρισας

Κανείς από τους παλιότερους δεν μπορεί να ξεχάσει όταν τα αυτοκίνητα διέσχιζαν την εθνική οδό Τρικάλων – Λάρισας και περνούσαν από το χωριό των Ταξιαρχών του Δήμου Φαρκαδόνας. Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει από τους χωριανούς και τους διερχόμενους οδηγούς, ντόπιους, τουρίστες και επαγγελματίες τις εικόνες που σκιαγραφούσαν το τοπίο ένθεν – ένθεν της εθνικής οδού. Παραγωγοί μποστανοειδών του χωριού των Ταξιαρχών. του Πετροπόρου και της Φανερωμένης έστηναν τα δικά τους πρόχειρα, φυσικά καταλύματα, τα λεγόμενα «τσιαρδάκια», πουλώντας την πραμάτειά τους στους διερχόμενους.


Από αφιέρωμα του ΚΡΗΝΗ LIVE. Μια αναδρομή στο μακρινό παρελθόν μέσα από φωτογραφικό υλικό από τα υπαίθριους πωλητές μποστανοειδών και φρούτων


Γερμανοί τουρίστες φωτογραφίζονται με πωλήτρια από τους Ταξιάρχες. (Φωτογραφικό αρχείου Νικολάου Μπλέτσα)

Κάθε σημείο ένθεν της εθνικής οδού επεφύλασσε κι ένα «τσαρδάκι», ένα αυτοσχέδιο σκέπαστρο με καλάμια και ξύλα για να κρατά σκιά και δροσιά στη φωτιά που έβγαζε η άσφαλτος από το δυνατό ήλιο. Ένα «τσαρδάκι» που είχε ντόπια και φρέσκα φρούτα και ζαρζαβατικά κατευθείαν από το χωράφι, που έδινε άλλοτε μικρό κι άλλοτε μεγάλο μεροκάματο, ανάλογα την ημέρα και την κίνηση. Ένα μεροκάματο για να θρέψει την οικογένεια, να σπουδάσει παιδιά, να καλύψει τα έξοδα της παραγωγής.

Τα «τσαρδάκια» των Ταξιαρχών με τα καρπούζια, τα πεπόνια, τα ζαρζαβατικά, πιπεριές, μελιτζάνες, ντομάτες, όλα περιβολίσια, μπορεί για το μεγαλύτερο μέρος των αγροτών να περνούσαν απαρατήρητα μιας και η εικόνα ήταν από τις συνηθισμένες του καλοκαιριού. Για τους τουρίστες ωστόσο, η εικόνα ήταν άκρως παραδοσιακή. Και πως άλλωστε όταν αυτή την εικόνα δεν την είχαν συναντήσει ποτέ στην ζωή τους, στις χώρες διαμονής τους. Ως ήταν φυσικό οι τουρίστες κατά κύριο λόγο τρίτων χωρών δεν έχαναν την ευκαιρία, αφενός να προμηθευτούν τα νόστιμα και ντόπια φρούτα, αφετέρου να εξερευνήσουν το χώρο.

Τσαρδάκι στους Ταξιάρχες την δεκαετία του 1990 (φωτογραφικό αρχείο Νικολάου Μπλέτσα)

Τα φλάς των φωτογραφικών μηχανών άστραπταν για να αποθανατίσουν την στιγμή της επίσκεψης και της επιτόπιας παρουσίας. Φωτογραφίες που λίγες μέρες αργότερα πολλοί από τους τουρίστες ταχυδρομούσαν στους παραγωγούς – αγρότες. Ακόμη και φιλίες δημιουργήθηκαν στα «τσαρδάκια» των Ταξιαρχών τόσο από Έλληνες, όσο κι από ξένους. Φιλίες που κρατούν ακόμη και σήμερα, μετά από πολλά χρόνια. Τα χρόνια πέρασαν και η εθνική οδός εκσυγχρονίστηκε. Τα δυο ρεύματα κυκλοφορίας έγιναν τέσσερα και τα προστατευτικά κιγκλιδώματα, αποτέλεσαν την αφορμή οι παρελθούσες καλοκαιρινές εικόνες να εξαλειφτούν. Πλέον εδώ και πολλά χρόνια δεν συναντούμε τις συγκεκριμένες εικόνες. Αυτές έρχονται στις μνήμες όλων μέσα από προσωπικά αρχεία των αγροτών αλλά και ΜΜΕ. Εικόνες που έρχονται να μας θυμίσουν καλοκαίρια μιας άλλης εποχής που μένουν χαραγμένες στις μνήμες όλων. Εικόνες και ιστορίες που διηγούνται πλέον οι παππούδες και οι γιαγιάδες των Ταξιαρχών του Πετροπόρου και της Φανερωμένης στα εγγόνια τους καθώς αυτές αποτελούν κομμάτι της τοπικής παράδοσης και κουλτούρας…

KRINI LIVE