Στην επίσκεψή μας στους εντυπωσιακούς καταρράκτες και βάθρες με τα κρυστάλλινα νερά συναντήσαμε οικογένειες, από διάφορες περιοχές της χώρας, Γερμανία, Αγγλία, ΗΠΑ, Σερβία, Σλοβενία και Βουλγαρία.
Όλοι τους δηλώνουν εντυπωσιασμένοι με το παραμυθένιο τοπίο, που πραγματικά μοιάζει με έναν μικρό παράδεισο και βρίσκεται στις ανατολικές πλαγιές του βουνού των θεών, πολύ κοντά στον Δίον, για την ακρίβεια απέχει 5χλμ.
Όπως τόνισε στην ΕΡΤ ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Δίον Ολύμπου, Νίκος Λαμπονίκος, “το ρέμα Ορλιά, διασχίζοντας τις πλαγιές του Ολύμπου σχηματίζει πολλούς καταρράκτες και βάθρες. Οι πιο εύκολα προσβάσιμοι καταρράκτες είναι δύο με τις βάθρες τους να βρίσκονται σε απόσταση μόνο 5 λεπτών με τα πόδια από το εκκλησάκι του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης που βρίσκεται στο δρόμο που συνδέει το Δίον με το καταφύγιο Κορομηλιά.
Ξεκινώντας από το εκκλησάκι, λίγα μέτρα παραπάνω στη στροφή του δρόμου, θα βρείτε το σηματοδοτημένο δρομάκι το οποίο οδηγεί στον πρώτο καταρράκτη, ο οποίος διαθέτει μια βάθρα εύκολα προσβάσιμη”.
Οι επισκέπτες μπορούν να κάνουν πεζοπορία, να βουτήξουν στα κρυστάλλινα νερά του Ορλιά και στη συνέχεια να κατέβουν στο Δίον, να επισκεφθούν το Μουσείο, το αρχαιολογικό πάρκο, να παρακολουθήσουν παραστάσεις και να γευθούν τα ντόπια παραδοσιακά προϊόντα.
Ιστορικά το ρέμα του Ορλιά, είναι από τα αρχαιότερα ρέματα στην Πιερία και ιδιαίτερης σημασίας για τον Όλυμπο, ο Ορλιάς κατά την αρχαιότητα ήταν ποτάμι και ονομαζόταν αρχικά Ελικώνας προτού συνδεθεί με τον κύριο εκπρόσωπο της τραγουδιστικής τέχνης και της λύρας, Ορφέα. Σύμφωνα με τον μύθο, στον Ελικώνα κατοικούσαν οι Πιερίδες Μούσες τραγουδώντας και χορεύοντας κοντά στον πατέρα τους, τον Δία.
Ο Ορφέας, που έμεινε στην ιστορία για τον μεγάλο έρωτά του με την Ευρυδίκη, βρήκε φρικτό θάνατο από τις Πιερίδες Μούσες στον Ελικώνα ποταμό στο σημείο που αυτός χάνεται στα έγκατα της γης.
Σύμφωνα με τον Παυσανία, οι Μούσες μετανιωμένες για το αποτρόπαιο έγκλημα που διέπραξαν, έσπευσαν ευθύς αμέσως στα νερά του ποταμού Ελικώνα για να εξαγνιστούν. Ο ποτάμιος θεός όμως αρνήθηκε να τις εξαγνίσει και εξαφανίστηκες κάτω από την επιφάνεια της γης για να ξαναεμφανιστεί λίγο πιο μακριά με το όνομα Βαφύρας ή Ορλιάς, στο σημείο, όπου σχηματίζει και τους καταρράκτες κοντά στο Δίον, συνεχίζοντας τον ρου του μέχρι την εκβολή του στη θάλασσα. Το ποτάμι πήρε το όνομα Βαφύρας, δηλαδή βαμμένος με αίμα, ή Ορλιάς από την κραυγή αγωνίας του αδικοχαμένου Ορφέα.
