Γράφει: Ο Πανοσ. Αρχιμανδρίτης κ. Αλέξιος Κανίνας Πρωτοσύγκελλος της Ι.Μ Τρίκκης και Σταγών
Τις τελευταίες μέρες γίνεται πολύς λόγος και συνεχείς αναφορές για τις διεκδικήσεις μας ,ως Νομός, όσον αφορά στην Πανεπιστημιακή παρουσία σε τοπικό επίπεδο. Όντως είναι ένα ιδιαίτερα σοβαρό ζήτημα, το οποίο θα πρέπει να εξεταστεί εμπεριστατωμένα σε κάθε πλευρά του και απ όλους τους υπεύθυνους φορείς της πόλης μας. Σε μια αναπτυσσόμενη επαρχιακή πόλη, όπως η δική μας, θα πρέπει να αναδειχθεί οπωσδήποτε η αναγκαιότητα της ίσης κατανομής των δικαιωμάτων στον χώρο της πανεπιστημιακής ανάπτυξης και όλο αυτό μέσα στο γενικότερο κλίμα και σχέδιο της εκπαιδευτικής αποκέντρωσης που προωθεί η Πολιτεία.
Όλοι μας επιδιώκουμε ένα καλύτερο μέλλον για αυτήν την πόλη που αγαπάμε και στην οποία ο καθένας από την δική του πλευρά δραστηριοποιείται με κόπους και προσωπική εργασία. Εξάλλου σε όλη αυτή την δύσκολη πολιτική-οικονομική και κοινωνική περίοδο για την χώρα μας, αν μη τι άλλο, οφείλουμε να τοποθετήσουμε νέα σταθερά θεμέλια ώστε να οικοδομηθεί ένα ελπιδοφόρο μέλλον για την πατρίδα και τα παιδιά μας. Αλλά επειδή σαν λαός ξεχνάμε πολύ εύκολα, πρέπει σήμερα να θυμηθούμε ορισμένα γεγονότα από το παρελθόν, τα οποία όχι απλά σημάδεψαν την ιστορία αυτής της πόλης, αλλά πολύ περισσότερο, της δίνουν ακόμη και σήμερα διαχρονική αξία στην σύγχρονη Ελλάδα της παγκοσμιοποίησης.
Είκοσι επτά χρόνια πριν, μια μικρή ομάδα ανθρώπων, μια σύγχρονη «φιλική εταιρεία» όπως την χαρακτήριζαν οι εφημερίδες της εποχής, κατόρθωσε με τις μεθοδευμένες κινήσεις της, να πετύχει κάτι που φάνταζε ακατόρθωτο και αδιανόητο αλλά παράλληλα τόσο αναγκαίο και φυσιολογικό. Τι ήταν αυτό; Το αίτημα να υπάρχει Πανεπιστημιακή σχολή στην πόλη μας (ΤΕΦΑΑ). Γι αυτό τον λόγο δημιουργήθηκε μια συντονιστική επιτροπή από έγκριτες προσωπικότητες της πόλης. Η συντονιστική επιτροπή έκρινε ως καταλληλότερο πρόσωπο στην ηγεσία αυτών των αγώνων, τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Τρίκκης καί Σταγών κ.κ Αλέξιο. Πολύ σύντομα και με μόνη αναφορά στο κοινό συμφέρον, η συντονιστική επιτροπή πέτυχε αυτό το αίτημα μερικών ανθρώπων με οράματα να γίνει αναπόσπαστο δικαίωμα για όλους τους τρικαλινούς. Κατάφεραν με το κύρος και τις στοχευμένες κινητοποιήσεις τους, να καθιερώσουν στις συνειδήσεις των τρικαλινών ότι ο συγκεκριμένος αγώνας αποσκοπεί στην γενική πνευματική και κοινωνική αναβάθμιση της πόλης και όχι σε προβολή κομματικών ιδεολογιών.
Γι αυτό τον λόγο σύσσωμος ο τρικαλινός λαός συμμετείχε σε κάθε συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στην πόλη με στόχο την συνεχή ενημέρωση των πολιτών για την εξέλιξη του θέματος αλλά και την υπενθύμιση των ευθυνών τους έναντι της ιστορίας. Η καταγραφή όλων αυτών των προσώπων που συνετέλεσαν στην άρτια διεξαγωγή των κινητοποιήσεων καθίσταται αδύνατη σε λίγες μόνο σειρές, άλλωστε η ακτινοβόλος παρουσία τους στην ιστορία της πόλης μας, καλύπτει κάθε είδους μνημόνευση.
Θα ήθελα όμως να σταθώ ωφειλετικώς στο πρόσωπο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Τρίκκης και Σταγών κ.κ Αλεξίου ως προέδρου αυτής της συντονιστικής επιτροπής, και να αναφέρω μερικά λόγια. Μέσα σε μία εποχή όπου οι προκαταλήψεις σε ευρύ φάσμα διαδέχονταν η μία την άλλη, επιλέχθηκε ένας ιεράρχης να συντονίσει και να φέρει εις πέρας ένα δύσκολο αίτημα. Ο Μητροπολίτης Αλέξιος, όπως πολύ καλά γνωρίζουμε αγωνίστηκε με θυσιαστικό πνεύμα και προσωπικό πολυεπίπεδο κόστος ώστε να μην απογοητεύσει την εμπιστοσύνη που του παρείχαν οι υπεύθυνοι τοπικοί φορείς, αλλά πολύ περισσότερο να μην λυπήσει το αγαπημένο του ποίμνιο για το οποίο υποσχέθηκε πλήρη αφοσίωση στον Θεό. Οι αγώνες ήταν δύσκολοι και οι εχθροί απρόσμενοι! Επιτρέψτε μου να αναφέρω ότι τις πολλές δυσκολίες και αντιξοότητες του όλου εγχειρήματος, μπορούν να μας τις παρουσιάσουν άριστα οι κύριοι: Περικλής Βασιλός, τέως Πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου και Δημήτρης Σούλας επίτιμος καθηγητής της ΣΕΦΑΑ.
Κορυφαία στιγμή και ορόσημο της όλης προσπάθειας αποτέλεσε η καθιστική διαμαρτυρία του Μητροπολίτου Αλεξίου στην κεντρική γέφυρα της πόλης μας. Μέσα λοιπόν σε αυτήν την χρονική απόσταση που μας χωρίζει από το παρελθόν, ο Μητροπολίτης Αλέξιος αποτελεί τον συνδετικό κρίκο σε παρόν και μέλλον. Αδιαμφισβήτητα αποτελεί ηγετική μορφή για όλους τους πολίτες του Νομού. Κατάφερε να δώσει πνοή ζωής σε άψυχους βράχους. Αγωνίστηκε για το μέλλον των νέων ανθρώπων, και το σπουδαίο αγαθό της παιδείας. Θυσιάστηκε για τον εκσυγχρονισμό του τόπου μας. Πώς λοιπόν να μην εμπιστευτείς μια τέτοια πνευματική μορφή; Πώς να μην την μιμηθείς; Πώς να μην την μνημονεύεις σε κάθε περίπτωση; Είναι το πρόσωπο έδωσε διαχρονική αξία στα δικαιώματα της πόλης μας. Είκοσι επτά χρόνια αργότερα στην σύγχρονη Τρικαλινή πραγματικότητα και στις δυσκολίες που προβάλλονται εκ νέου για το δικαίωμά μας στην ίση κατανομή των πανεπιστημιακών σχολών, το σύνθημά μας είναι ένα: «Όπως ο Δεσπότης Αλέξιος!!» Θα πορευθούμε όπως ο Δεσπότης! Θα συνεργαστούμε όπως ο Δεσπότης! Θα αγωνιστούμε όπως ο Δεσπότης! Θα θυσιαστούμε όπως ο Δεσπότης!
Και να είστε σίγουροι ότι θα τα καταφέρουμε …..όπως ο Δεσπότης Αλέξιος!!
