«Όλοι αργά ή γρήγορα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τις επιλογές μας» λέει η συγγραφέας Μαρία Τζιρίτα με αφορμή το βιβλίο της «Η καρδιά του βράχου»

«Ποτέ να μην αδικήσεις κανέναν άνθρωπο. Η αδικία είναι ό,τι χειρότερο στη ζωή, αγόρι μου. Και να πληγωθείς και να πονέσεις, πόνο μη δώσεις. Και ν’ αδικηθείς, μην αδικήσεις. Να είσαι ταπεινός. Την καρδιά σου βράχο να κάνεις αν χρειαστεί, μα στην αδικία μην παραδοθείς…». Αυτά τα λόγια ειπωμένα σε ένα όνειρο από έναν παππού στον εγγονό του είναι από τα πιο συγκλονιστικά λόγια του νέου βιβλίου της Μαρίας Τζιρίτα με τίτλο «η καρδιά του βράχου» (εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ).

Συνέντευξη στη Βιβή Μαργαρίτη

Μία καθηλωτική ιστορία για δύο αδέλφια που μεγαλώνουν σε ένα ορεινό χωριό της Αρκαδίας. Δύο αδέλφια που τα ενώνει δεσμός αίματος αλλά τα χωρίζει ζήλια και μίσος. Δυο διαφορετικοί χαρακτήρες… Ο ένας τίμιος κι ακέραιος κι ο άλλος απείθαρχος κι εκδικητικός. Θα τραβήξουν δρόμους χωριστούς….

«Όλοι αργά ή γρήγορα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τις επιλογές μας» θα μου πει η ίδια η συγγραφέας σε μία ενδιαφέρουσα συζήτηση που είχαμε με αφορμή την κυκλοφορία του 13^ου της βιβλίου που αποδεικνύει εμπράκτως ότι η έμπνευσή της είναι αστείρευτη.

-κ. Τζιρίτα μπορείτε να μου μιλήσετε για την υπόθεση του νέου σας βιβλίου; Τι σας ενέπνευσε για τη συγγραφή του;

-Το βιβλίο έχει δυο βασικά θέματα. Το ένα αφορά τον Μάξιμο, τον ήρωα μας, και το άλλο τη Σαβίνα την «συμπρωταγωνίστρια» του. Όσον αφορά στον Μάξιμο θίγω τις σχέσεις μεταξύ αδελφών και πως η συμπεριφορά των γονιών μπορεί να επηρεάσει την ισορροπία στην οικογένεια. Η αλήθεια είναι πως γνώρισα μια τέτοια οικογένεια κι έναν άνθρωπο τόσο αξιόλογο όσο ο Μάξιμος κι από κει πήρα την έμπνευση  μου. Για την Σαβίνα τώρα, αναφέρομαι στο θέμα των γυναικών κάποιας ηλικίας που από ανασφάλεια λόγω πίεσης χρόνου κάνουν λανθασμένες επιλογές συντρόφων, προκειμένου να αποκτήσουν παιδιά. Για το θέμα αυτό εμπνεύστηκα από μια συζήτηση που είχα με την κόρη μου, η οποία θέλησε να μου εξηγήσει πως η απόκτηση παιδιών δεν είναι αυτοσκοπός στη ζωή μας ούτε είναι εγγύηση για την ευτυχία μας.

-Ένα βιβλίο με πρωταγωνιστή άνδρα; Ήταν πρόκληση για εσάς να το γράψετε;

-Σίγουρα ήταν πρόκληση κι ήθελα πολύ να «απαντήσω» σε αυτήν. Ήταν αρκετά δύσκολο να μπω στην ψυχοσύνθεση ενός άντρα, να σκέφτομαι όπως αυτός και να αντιδρώ όπως αυτός, αλλά θέλω να πιστεύω πως τελικά τα κατάφερα!

-Οι άντρες παλιά κοπής είναι ένας είδος υπό εξαφάνιση; (Έχουμε συνηθίσει το αντίθετο, δηλαδή να πρωταγωνιστούν γυναίκες).

-Προσωπικά δεν έχω συναντήσει κανέναν τόσο τέλειο όσο ο Μάξιμος του βιβλίου μου, αλλά δεν παύω να πιστεύω πως υπάρχει! Και θα ήθελα όλες οι γυναίκες να ελπίζουν πως μπορούν να τον βρουν, πως τους αξίζει να τον βρουν. Ίσως φταίμε κι εμείς που οι άντρες δεν είναι πια τόσο «τέλειοι», τη στιγμή που τους πήραμε τον ρόλο τους στην σχέση και την οικογένεια και κατά κάποιο τρόπο τους ευνουχίζουμε.

-Θα συμβουλεύατε μία γυναίκα να μην κάνει εκπτώσεις στα θέλω της στην επιλογή συντρόφου;

-Κατανοώ πως μια γυναίκα που δεν έχει αποκτήσει παιδιά και θέλει, νιώθει έναν πανικό κι είναι φυσικό το άγχος της αυτό να επηρεάζει τις επιλογές της, βάζοντας πολύ νερό στο κρασί της σε αρκετές περιπτώσεις. Η αλήθεια είναι πως όλοι αργά ή γρήγορα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τις επιλογές μας. Κι αν μια γυναίκα σήμερα δώσει μεγαλύτερη βαρύτητα στην καριέρα της, στην απόκτηση πολλών χρημάτων και πάρει πολύ σοβαρά το ρόλο της ως ανεξάρτητη κι αυτοδύναμη, τότε θα πρέπει συνειδητά να αποφασίσει πως ίσως δεν της ταιριάζει ο ρόλος της αφοσιωμένης συζύγου και μητέρας. Δυστυχώς όταν προσπαθούμε να τα κάνουμε όλα σωστά, συνήθως τα κάνουμε όλα λάθος. Η ουσία είναι αυτό που επιλέγει η κάθε γυναίκα να είναι η επιθυμία της καρδιάς της κι αυτό που θα την κάνει πραγματικά ευτυχισμένη, μακριά από ταμπού και κοινωνικά στερεότυπα. Αυτό θα την συμβούλευα.

-Πρόκειται για ένα βιβλίο γεμάτο μηνύματα. Ήταν αυτός ο σκοπός σας εξ αρχής;

-Δεν θα έλεγα ότι πρόθεση μου ήταν να περάσω κάποιο μήνυμα. Μοιράζομαι με τους αναγνώστες μου τους δικούς μου προβληματισμούς και ανησυχίες και μαζί με εκείνους βρίσκω κι εγώ τις απαντήσεις μου μέσα από τις ζωές των ηρώων του βιβλίου. Είναι σαν να κάνουμε μια κουβέντα όλοι μαζί για να δώσουμε απάντηση στο κατά πόσο είναι οι γονείς υπεύθυνοι για την διαμόρφωση του χαρακτήρα των παιδιών τους και γιατί θα πρέπει όλοι οι άνθρωποι να κάνουν οικογένεια και παιδιά, τη στιγμή που πιθανόν δεν είναι αυτός ο τρόπος να βρουν την ευτυχία. Αυτά είναι τα δυο βασικά θέματα του βιβλίου και για τον κάθε έναν μπορεί η απάντηση να είναι διαφορετική.

-«Η αδικία είναι ό,τι χειρότερο στη ζωή»;

-Αν δεν είναι ό,τι χειρότερο, σίγουρα είναι από τα χειρότερα αμαρτήματα που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος.

-Τί είναι πιο δύσκολο: Να αγαπάς ή να αγαπιέσαι;

-Τι είναι πιο δύσκολο δεν ξέρω. Ξέρω μόνο πως το να αγαπάς είναι πιο ωφέλιμο από το να αγαπιέσαι.

-«Η καρδιά του βράχου» είναι το ενδέκατο βιβλίο σας. Αν ξεκινήσεις τη συγγραφή δύσκολα σταματάς;

–Σε μένα έτσι ακριβώς συνέβη! Είμαι ευγνώμων που η έμπνευση μου είναι αστείρευτη και κάθε χρόνο έρχομαι με ένα καινούργιο βιβλίο στα χέρια των αναγνωστών μου!

Σχετικά με τη συγγραφέα

Η ΜΑΡΙΑ ΤΖΙΡΙΤΑ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Από μικρή ηλικία έγραφε διηγήματα, εμπνευσμένα από την καθημερινότητα, και στο σχολείο αρκετές εκθέσεις της είχαν διακριθεί και βραβευτεί σε πανελλήνιους διαγωνισμούς. Σπούδασε ψυχολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Ασχολήθηκε με τη διδασκαλία, αλλά τα τελευταία χρόνια την κέρδισε ο κόσμος των επιχειρήσεων και του μάρκετινγκ. Σήμερα εργάζεται ως υπεύθυνη πωλήσεων σε κατασκευαστική εταιρεία στη Γλυφάδα. Έχει δική της στήλη στο ηλεκτρονικό περιοδικό Flowmagazine με τίτλο «Ταξίδι στην αυτογνωσία». Έχει μια κόρη και το χόμπι της είναι τα ενυδρεία. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν δέκα μυθιστορήματά της.

Υπόθεση βιβλίου

Ο Μάξιμος γεννιέται σε ένα χωριό της ορεινής Κορινθίας. Η αδυναμία που του δείχνει ο πατέρας του προκαλεί τη ζήλια και τελικά το μίσος του μεγαλύτερου αδελφού του προς το πρόσωπο του. Η ζωή θα τα φέρει έτσι που τα δυο αδέλφια μεγαλώνοντας θα χαθούν ο ένας από τη ζωή του άλλου. Ο Μάξιμος θα διαμορφώσει έναν τίμιο και ακέραιο χαρακτήρα, στηρίζοντας τους γονείς του στο χωριό, αλλά η ζωή θα του δείξει το σκληρό της πρόσωπο και σύντομα οι απώλειες που θα βιώσει θα τον μεταμορφώσουν σε έναν σκληρό βράχο.

Όταν μερικά χρόνια αργότερα γνωρίζει τη Σαβίνα, η καρδιά του θα ζωντανέψει και πάλι. Όμως εκεί που οι πληγές του παρελθόντος δείχνουν να έχουν επουλωθεί, η επιστροφή του άσωτου αδελφού του θα ανατρέψει για ακόμα μια φορά όλες τις ισορροπίες στη ζωή του.

Μετά από τόσα χτυπήματα θα καταφέρει τελικά ο Μάξιμος να μείνει πιστός στα λόγια του αγαπημένου του παππού που τον στοιχειώνουν μια ζωή;

«Ποτέ να μην αδικήσεις κανέναν άνθρωπο. Η αδικία είναι ό,τι χειρότερο στη ζωή, αγόρι μου. Και να πληγωθείς και να πονέσεις, πόνο μη δώσεις. Και ν’ αδικηθείς, μην αδικήσεις. Να είσαι ταπεινός. Την καρδιά σου βράχο να κάνεις αν χρειαστεί, μα στην αδικία μην παραδοθείς…»