ΟΧΙ ΣΤΗ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΕ ΑΠΟΙΚΙΑ ΧΡΕΟΥΣ, ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΟΥ ΙΕΡΑΤΕΙΟΥ

Γράφει ο Σάκης Παπαδόπουλος, βουλευτής Τρικάλων του ΣΥΡΙΖΑ

Η Ελληνική Βουλή στην ιστορική της συνεδρίαση την 27/6/15 αποφάσισε στη πιο κρίσιμη φάση της νεότερης πολιτικής ιστορίας της χώρας, να προκηρύξει Δημοψήφισμα για το κρίσιμο εθνικό ζήτημα : «γίνεται αποδεκτό το σχέδιο συμφωνίας το οποίο κατέθεσαν στο Γιούρογκρουπ της 25/6/15 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η ΕΚΤ, το ΔΝΤ και αποτελείται από 2 έγγραφα τα οποία συγκροτούν την ενιαία πρότασή τους;».

Και μόνη η Απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου της 26/6/ για Δημοψήφισμα, άρκεσε για να εξωθήσει το Ιερατείο το οποίο διοικεί τη σημερινή Ενωμένη Ευρώπη σε σπασμωδικές αντιδράσεις :

• Ανακοίνωσε ότι τα 2 έγραφα «Reforms for the completion of the Current Program and beyond” και το δεύτερο « Preliminary Debt Sustainability Analysis», αποσύρονται
• Αναζητά τρόπους για συνέχιση των διαπραγματεύσεων με την Ελληνική Κυβέρνηση αναιρώντας τη λογική του τελεσίγραφου, του παιγνιδιού που τελείωσε
• Οδήγησε την κ.Μέρκελ να καλέσει την Ελλάδα να δεχθεί «τη γενναιόδωρη πρόταση» – όπως είπε – της Κομισιόν, της ΕΚΤ, του ΔΝΤ, ξεμπροστιάζοντας όσους υποστήριζαν ότι δεν υπάρχει αντικείμενο για το Δημοψήφισμα
• Οδήγησε το Γάλλο – Γερμανικό Διευθυντήριο να επικοινωνήσει με τον κ.Ομπάμα για το ελληνικό πρόβλημα χρέους το οποίο κατέστη ένα μείζον ευρωπαϊκό και παγκόσμιο πρόβλημα
• Επικαλείται τη σύνταξη νέου κειμένου των θεσμών που να περιλαμβάνει προτάσεις απομείωσης του Χρέους (όπως τους συμβουλεύει και ο Υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τζάκ Λιού ) και μέτρα αμοιβαία επωφελούς Συμφωνίας.

Ταυτόχρονα, Γαλλία, Γερμανία, Βρετανία και αρκετές άλλες ευρωπαϊκές χώρες  κάνουν ήδη  κοινοβουλευτικές  διεργασίες για το ελληνικό πρόβλημα  το οποίο απαιτεί μια λογική λύση.

Την 29/6/, ο Πρόεδρος της Κομισιόν κ.Γιούνκερ σε Συνέντευξη Τύπου προσπάθησε να δώσει μια εντελώς διαφορετική εικόνα για το ναυάγιο στο τραπέζι του διαλόγου, για τις προτάσεις των δανειστών  στη περικοπή  συντάξεων, στη βιωσιμότητα του Ασφαλιστικού Συστήματος, στη συγκέντρωση των φόρων, στην ανεξαρτησία της Φορολογικής Διοίκησης, στη λήψη ισοδύναμων μέτρων, στην απομείωση του χρέους…  λέγοντας ότι δεν υπήρξε ποτέ τελεσίγραφο.   Εάν όλα αυτά που ανέφερε είναι ενυπόγραφα και δεσμευτικά και για τον ίδιο και για όλα τα θεσμικά όργανα των δανειστών, ανεξάρτητα από την έκβαση του Δημοψηφίσματος, τότε μπορεί κατά τη γνώμη μου να υπάρξει αμοιβαία επωφελής Συμφωνία έντιμου συμβιβασμού.

Οι εξελίξεις, η έντονη κινητικότητα, προκλήθηκαν από ένα Δημοψήφισμα που έπρεπε ούτως ή άλλως να γίνει. Την 25 Γενάρη ο Ελληνικός λαός μας εξουσιοδότησε να εφαρμόσουμε το Πρόγραμμα παραγωγικής – διοικητικής – αναπτυξιακής Ανασυγκρότησης που ανακοινώσαμε και τις δεσμεύσεις της ΔΕΘ, παραμένοντας στο ευρώ. Προέκυψε όμως η δραματική Διαπραγμάτευση με τους εκπρόσωπους των δανειστών η οποία οδήγησε αρχικά στη μεταβατική Συμφωνία « δημιουργικής ασάφειας»  της 20^ης Φεβρουαρίου, την οποία κάθε πλευρά την ερμήνευε σύμφωνα με τις δικές της επιθυμίες και στη συνέχεια στον διάλογο κουφών στις Βρυξέλλες, στο Παρίσι, στο ΧΙΛΤΟΝ, όπου οι μεν δανειστές ήθελαν « πάση θυσία» την υλοποίηση της 5^ης Αξιολόγησης και των 19 προαπαιτούμενων, η δε ελληνική πλευρά μια Συμφωνία Έντιμου Συμβιβασμού που κατέληξε στο 47 σέλιδο κείμενο και στα συνοδευτικά του . Η βασανιστική Διαπραγμάτευση σε καθεστώς προκλητικής και μεθοδευμένης  οικονομικής ασφυξίας και αφόρητων εκβιασμών έφερε στην επιφάνεια το μείζον εθνικό ζήτημα : Τι μπορούμε να θυσιάσουμε για να αποφύγουμε τις απειλές  εξόδου από την Ευρωζώνη και για να υπάρξει Συμφωνία με τους δανειστές ;

ΝΔ, ΠΟΤΑΜΙ, απαντάνε: τα πάντα. Και την ψυχή μας. Ότι ζητάνε οι δανειστές. ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ. Ότι πεί ο κ.Σόϊμπλε, ο κ.Ντάϊσελμπλουμ, ο κ.Ντράγκι, ο κ.Τούσκ, ο κ.Γιούνκερ…. ανεξάρτητα από τις επιπτώσεις τους στη μετατροπή της Ελλάδας σε αποικία χρέους, σε διαιώνιση της καταστροφικής ύφεσης, της κοινωνικής εξαθλίωσης, της εθνικής ταπείνωσης…

Το ΠΑΣΟΚ της κ.Γεννηματά είχε τουλάχιστον την ευαισθησία να στείλει επιστολή στους ηγέτες των Σοσιαλιστικών Κομμάτων και στους δανειστές, να μην επιμένουν σε εκβιασμούς και ακραίες συμπεριφορές.

Η συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής την 27/6/ ήταν συγκλονιστική. Η πλευρά του κλάμπ «των προθύμων» κατέφευγε σε αστεία επιχειρήματα με κυρίαρχο το εξής καταπληκτικό : « ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σχέδιο να βγάλει την Ελλάδα από την Ευρώπη». Εάν ήταν στιγμιαίο λεκτικό λάθος θα μπορούσε να δικαιολογηθεί. Φαίνεται όμως ότι συνειδητά ταυτίζουν την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση με την Ευρώπη για να δημαγωγούν, ενώ γνωρίζουν ότι η Ελβετία π.χ. δεν ανήκει ούτε στη ζώνη του ευρώ ούτε στην Ε.Ε.  Το πιο θλιβερό είναι ότι ως Ευρώπη εννοούν το Ιερατείο της, την ερμηνεία του Σόϊμπλε για το τι είναι Ευρώπη.  Ως Ευρώπη εννοούν το Κογκλάβιο που αποφάσιζε οτι :

• η Ελλάδα πορεύονταν σωστά όταν προμηθεύονταν τορπιλάκατους, τάνκς, υποβρύχια, παρά το χρέος της που ανέβηκε στο 120% του ΑΕΠ
• Η Γερμανία έπραττε σωστά όταν οι Έλληνες πρωταγωνιστές του σκανδάλου της ΖΗΜΕΝΣ έβρισκαν ασυλία στο δικό της χώρο
• Οι διατάξεις της Συμφωνίας του Μάαστριχτ για τη σχέση χρέους/ΑΕΠ, ελλειμμάτων/ΑΕΠ, εφαρμόζονται κατά το δοκούν
• Η Ε.Κ.Τ. μπορεί να εξαιρεί την Ελλάδα από το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης
• Η αντιμετώπιση του προσφυγικού προβλήματος – της μετανάστευσης, αφορά μόνον την Ιταλία, την Ελλάδα, την Ισπανία, την Μάλτα
• η Άμυνα της Ελλάδας είναι δικό της πρόβλημα κι όχι ευρωπαϊκό
• Η οργάνωση των υπηρεσιών υγείας στην Ευρώπη είναι ζήτημα των Κυβερνήσεων κι όχι ευρωπαϊκό
• την ώρα που οργανώνεται η μεγάλη συζήτηση για το βάθεμα της Οικονομικής Ενοποίησης της Ενωμένης Ευρώπης, τα μέτρα που προτείνονται για τις δανειακές συμφωνίες ενισχύουν την απόκλιση των οικονομιών των κρατών-μελών και το μέγεθος των ανισοτήτων.

Αυτή η Ευρώπη – της νεοφιλελεύθερης ασυδοσίας –  δεν έχει μέλλον, αν δεν αλλάξει ριζικά.

• Η Ισλανδία αρνήθηκε να ενταχθεί
• Η Μεγ.Βρετανία προγραμματίζει Δημοψήφισμα το 2017 με ερώτημα την παραμονή στην ΕΕ
• η Ακροδεξιά ανεβαίνει
• ακόμη και ο Πάπας Φραγκλίνος επισημαίνει με καυστικότητα ( σε ομιλία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ), ότι η Ενωμένη Ευρώπη οφείλει να επιβεβαιώσει τις αξίες με τις οποίες δημιουργήθηκε.

Το κεντρικό ζήτημα λοιπόν που καλούνται, κατά τη γνώμη μου, να  λύσουν την Κυριακή οι πολίτες με την ψήφο τους, είναι :

Μπορεί η Ελληνική Κυβέρνηση να υπογράψει μια Συμφωνία με ρυθμίσεις και μέτρα που  καθιστούν μόνιμα τη χώρα Αποικία Χρέους ή πρέπει να επιμείνει «πάση θυσία» σε έναν Έντιμο Συμβιβασμό που να επιτρέπει να αισιοδοξούμε για τη παραγωγική- διοικητική-αναπτυξιακή ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ  και για τη  βιώσιμη εξυπηρέτηση του υπέρογκου χρέους το οποίο προκάλεσε ένα άθλιο, πελατειακό, διεφθαρμένο, διαπλεκόμενο, σύστημα εξουσίας ;

Μπορεί η Ελληνική Κυβέρνηση να υπογράψει μια Συμφωνία που έχει τη λογική των Μνημονίων ;

Μπορεί να έχει την υπογραφή μας μια Συμφωνία που οδηγεί :

• το Χρέος να γίνεται 142,2 % το 2022, όταν το 2010 θεωρήθηκε μη βιώσιμη η εξυπηρέτησή στο 120% του ΑΕΠ
• ο ελληνικός τουρισμός να δέχεται τρομακτική επιβάρυνση που ωφελεί ανταγωνιστικές χώρες
• οι αγρότες και η αγροτική οικονομία να δέχονται νέα πλήγματα
• η απαίτηση για μηδενικά ελλείμματα στα Ασφαλιστικά Ταμεία να προκαλούν κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης, αύξηση της εισφοράς στο κλάδο υγείας και για τους αυτοαπασχολούμενους, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, νέα λαίλαπα περικοπών στις συντάξεις, σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ, μείωση των δικαιούχων του ΕΚΑΣ, ενοποίηση όλων των επικουρικών ταμείων
• να επιτρέπονται ομαδικές απολύσεις, εργοδοτικό λόκ-άουτ, εργασιακή ζούγκλα, πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, διατήρηση του ΕΝΦΙΑ και μετά το 2016, αύξηση 100% της προκαταβολής των φόρων
• να ακυρωθεί ο σχεδιασμός της ανακατανομής των φορολογικών βαρών κατά των πλουσίων, της νομοθετικής ρύθμισης της ελευθερίας των συλλογικών συμβάσεων και της σταδιακής αύξησης του κατώτερου βασικού μισθού

   Συμπερασματικά :

• όσοι θέλουν μια Συμφωνία που  να απαιτεί από την Ελλάδα « ΓΗΝ ΚΑΙ ΥΔΩΡ», σε μια Ευρώπη που καθοδηγείται από τον Σόϊμπλε και μια Κυβέρνηση από το «κλάμπ των προθύμων», ψηφίζουν ΝΑΙ
• όσοι διεκδικούμε την Ελλάδα της επανεκκίνησης της οικονομίας της, της αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής τραγωδίας, της νέας εθνικής Αναγέννησης, σε μια Ευρώπη της αλληλεγγύης – της δημοκρατίας – των δικαιωμάτων – της αναβάθμισης της ποιότητας ζωής όλων των κατοίκων της και μια Κυβέρνηση που να αποδεικνύει με τις επιλογές της, με το νομοθετικό έργο της ότι « οι άνθρωποι είναι πάνω από τα κέρδη», ψηφίζουμε το περήφανο, αγωνιστικό ΟΧΙ, που μπορεί να συμβάλλει καθοριστικά σε μια αμοιβαία επωφελή Συμφωνία Έντιμου Συμβιβασμού, εάν το Ευρωπαϊκό Ιερατείο βάζει και την επομένη του Δημοψηφίσματος  την υπογραφή του σε όσα τώρα υπόσχεται για « τη χώρα του Πλάτωνα που πρέπει να είναι στη πρώτη κατηγορία της Ευρώπης».