Είναι μια μέρα ο Κωστίκας και ο Γιωρίκας, περπατάνε στο δρόμο, για μια στιγμή λέει ο Γιωρίκας:
– “Ρε Κωστίκα, δεν πάμε να παίξουμε μπάλα;”
– “Άντε πάμε”, λέει ο Κωστίκας.
Πάνε λοιπόν στο γήπεδο αλλά για στιγμή λέει ο Γιωρίκας:
– “Ρε `συ, δύο άτομα είμαστε πως θα παίξουμε;”
– “Κοίτα”, λέει ο Κωστίκας, “εγώ θα κάνω τους φιλάθλους και εσύ θα κάνεις τους παίχτες, καλά;”
– “Καλά”, λέει ο Γιωρίκας.
Έτσι λοιπόν αρχίζουνε, ο Κωστίκας πάνω στις κερκίδες φωνάζει και ο Γιωρίκας τρέχει πάνω κάτω το γήπεδο. Εκεί που αρχίζουνε να φτιάχνουν ατμόσφαιρα, ο Κωστίκας παίρνει μια πέτρα και την πετάει στον Γιωρίκα. Γυρνάει ο Γιωρίκας και του λέει:
– “Καλά ρε Κωστίκα, είκοσι δύο ποδοσφαιριστές εμένα βρήκες να πετύχεις;”
Και γυρνάει και του λέει ο Κώστικας:
– “Σαράντα χιλιάδες κόσμο εμένα βρήκες να μου το πεις;;;;;”
ΠΗΓΗ: asteiakia.gr
