Ο φόνος της Αν Έιβερι αποτελεί μία από τις τέσσερις υποθέσεις του κύκλου «Ιστορίες του κυρίου Γκρέι» που δημοσίευσε ο Χένρι Κάτνερ.
Ένα μυθιστόρημα «νουάρ» που καταπιάνεται με ένα θέμα ταμπού για τη δεκαετία του ’50 και δεν είναι άλλο από τον εθισμό στα ναρκωτικά και την επίδρασή τους στην ανθρώπινη συμπεριφορά. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Αλεξάνδρεια» σε μετάφραση της Βικτωρίας Λέκκα.
Από το οπισθόφυλλο
Ένας φονιάς: ένα σκληρό παιδί με ιστορικό βίας – οι τίτλοι των εφημερίδων κραύγαζαν για γρήγορη καταδίκη.
Ο αρχηγός μιας συμμορίας ανηλίκων – τι γύρευε από την Αν Έιβερι το βράδυ του θανάτου της;
Μια ναρκομανής – έδειχνε πολύ αδύναμη για να σκοτώσει κάποιον.
Ένας τύπος που κάνει μεγάλη ζωή με μισθό δασκάλου – πού βρήκε τα λεφτά;
Ένας ζηλιάρης σύζυγος – αγαπούσε στ’ αλήθεια τη γυναίκα του;
Ένας διστακτικός μάρτυρας – γιατί απέκρυψε ένα εκρηκτικό στοιχείο που θα μπορούσε να απαλλάξει έναν άλλο ύποπτο;
Αυτοί ήταν οι άνθρωποι που βάλθηκε να ανακρίνει ο ψυχαναλυτής Γκρέι σχετικά με τον φόνο της Αν Έιβερι, γνωρίζοντας, καθώς ερευνούσε, ότι ένας ή περισσότεροι ανάμεσά τους κινδύνευαν να δολοφονηθούν.
Ο κύριος Μάικλ Γκρέι, ψυχαναλυτής στο επάγγελμα, επιχειρεί να εξιχνιάσει μυστηριώδεις φόνους, εκτελώντας χρέη αστυνομικού ντετέκτιβ, και το επιτυγχάνει χρησιμοποιώντας περισσότερο ψυχολογικές και λιγότερο αστυνομικές μεθόδους.
ΧΕΝΡΙ ΚΑΤΝΕΡ
Ο Χένρι Κάτνερ γεννήθηκε στο Λος Άντζελες το 1915. Συμμετείχε με άλλους συγγραφείς της γοτθικής λογοτεχνίας του φανταστικού στον «Κύκλο Λάβκραφτ», όπου και γνωρίστηκε με τη συγγραφέα και μετέπειτα σύζυγό του C. L. Moore. Μαζί συνέγραψαν δεκάδες διηγήματα, νουβέλες και σενάρια για το Χόλυγουντ, χρησιμοποιώντας, εκτός από τα πραγματικά τους ονόματα, δεκαεπτά λογοτεχνικά ψευδώνυμα. Μετά από ένα πανεπιστημιακό πτυχίο ψυχολογίας, ο Κάτνερ ξεκίνησε μεταπτυχιακή ειδίκευση για κλινικός ψυχολόγος, όταν ένα αιφνίδιο καρδιακό επεισόδιο απέβη μοιραίο γι’ αυτόν το 1958. Το τεράστιο έργο που άφησε πίσω του επηρέασε σημαντικούς μεταγενέστερους συγγραφείς όπως ο Roger Zelazny, ο Ray Bradbury και ο William S. Burroughs, ενώ έξι ιστορίες του έγιναν ταινίες (πιο πρόσφατη: The Last Mimzy, New Line Cinema, 2007).
