Ο Δημήτριος Δεληλίγκας μιλάει στον συγγραφέα Σώτο Αλεξίου για τον παιδικό του φίλο Βασίλη Τσιτσάνη

Ο Δημήτριος Δεληλίγκας μιλάει στον συγγραφέα Σώτο Αλεξίου
για τον παιδικό του φίλο Βασίλη Τσιτσάνη για το πώς έγραψε το τραγούδι
“Στην Καλαμπάκα μια βραδιά”
…. Καθόταν κάτω από την σκαμνιά ώρες ολόκληρες και γρατσούναγε το μπουζούκι,
σταμάτημα δεν είχε. Δεν κουράζονταν ποτέ. Έφευγα το πρωί για το μποστάνι (μπαξέ),
γύρναγα το βράδυ κι αυτός εκεί, γρατσούναγε. Τέτοια μανία είχε …
Καινούριος έρωτας μπαίνει στην καρδιά του Βασίλη, στο πρόσωπο της μελαχρινής καλλονής
από την Καλαμπάκα. Και επειδή τίποτα δεν περνά έτσι για έναν καλλιτέχνη, το αίσθημα για
την Κούλα γίνεται δημιουργία, τραγούδι. Γράφει : … Καλαμπακιώτισσα μικρή, τρελλή ξανθιά
πρέπει να με προσέξεις. Τώρα πως γίνεται μια μελαχρινή καλλονή, η Κούλα, να γίνει ξανθιά
στο τραγούδι, ε, αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Γιατί δηλαδή, μια Παραγουάη να έχει ακρογιάλια
και μια Κούλα να μην γίνει ξανθιά; Τρελλή ξανθιά γίνεται, αλλά τρελλή μελαχρινή ποτέ, Η
Κούλα το 1940, είκοσι χρονών έφυγε για την Αμερική όπου και παντρεύτηκα. Ένα μεσημέρι
που έκανε πολύ ζέστα, έσκυψε ο Βασίλης να πιεί νερό. Ε, τι κάνεις εκεί, του λέω εγώ, μην
πίνεις νερό! Γιατί ρε Τάκη, μου λέει αυτός. Δεν ξέρεις Βασίλη; του λέω. Τί να ξέρω ρε Τάκη;
Εδώ λένε πως όποιος ξένος πιεί νερό από τη βρύση αυτή, παντρεύεται εδώ. Τι λες ρε Τάκη,
μου λέει, αλήθεια; Και σκύβει και πίνει ένα … ντέρλικα. Βασίλη μάλλιασε η γλώσσα μα σου
λέω, πάρε το κέρατο κάτω από την αμασχάλη και κόψε προς τα κάτω, γιατί αν μείνεις στα
Τρίκαλα, θα καταντήσεις σαν τον συγχωρεμένο τον Στεφανάκια, να γυρίζεις στα πανηγύρια.
Θέλω να φύγω ρε Τάκη, αλλά πως θα φύγω; Βασίλη δεν θα πας ξυπόλητος στ’ αγκάθια. Εγώ είμαι εδώ. Ξέρεις ότι σου έχει μεγάλη αδυναμία και ο πατέρας μου. Ξέρω ρε Τάκη, πόσο με
αγαπάει ο μπάρμπα Γιώργος και πόσο βοηθάει την οικογένειά μου. Και μετά αναγκάστηκε ο
Βασίλης και έφυγε από τα Τρίκαλα και έγινε αυτός που έγινε. Μεγάλος και τρανός. ΑΛΛΑ
ΔΕΝ ΕΦΥΓΕ ΠΟΤΕ ΞΥΠΟΛΗΤΟΣ.