Οι ικανότητές του στη ιστιοπλοΐα ήταν «περιορισμένες» αν και η επιστήμη την οποία υπηρετούσε καθόριζε το άθλημα
Ο δρ Άλμπερτ Αϊνστάιν, 71 ετών επιστήμονας, κάνει μια από τις σπάνιες δημόσιες εμφανίσεις του καθώς μιλάει στο Πρίνστον της Νέας Ιερσέης στις 9 Μαΐου 1950, στο πρώτο Εθνικό Συνέδριο της Αμερικανικής Επιτροπής για το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο, το Ινστιτούτο Επιστημών Weizmann και το Technion
Στον Albert Einstein, βραβευμένο με το Νόμπελ Φυσικής το 1921, πιστώνεται με μεγάλο αριθμό διάσημων φράσεων στις οποίες ασχολείται με τα πάντα, από πολιτικά ζητήματα έως εκείνα που σχετίζονται με την ίδια την ανθρώπινη φύση.
Τώρα, μια από τις φράσεις που λίγοι άνθρωποι θα συνδέσουν με την ιδιοφυΐα της φυσικής είναι για ένα από τα χόμπι του, την ιστιοπλοΐα, και λέει τα εξής: «Το σύστημα πλοήγησής μου είναι να σαλπάρω, να το κάνω γρήγορα, χωρίς να σκέφτομαι την ενέργεια ή την ταχύτητα, να κλίνω πίσω, να αφήσω το πλοίο να παρασυρθεί».
Φαίνεται σχεδόν σαν αστείο ότι ένας θεωρητικός φυσικός του οποίου οι μελέτες ήταν θεμελιώδεις για την κατανόηση του κόσμου όπως κάνουμε σήμερα, θα είχε μια τόσο περίεργη άποψη για την ιστιοπλοΐα. Σε αυτό το άθλημα, οι ναυτικοί εφαρμόζουν τους νόμους της φυσικής για να πλοηγηθούν στα νερά. Υπολογίζοντας τις γωνίες των πανιών, τη δύναμη και την κατεύθυνση του ανέμου, τα σκάφη μπορούν να εκτελέσουν πραγματικά κατορθώματα για να υποτάξουν τις δυνάμεις της φύσης και να τις χρησιμοποιήσουν κατά βούληση.
Ωστόσο, η ιδιοφυΐα της φυσικής απλά άφησε τον εαυτό του να παρασυρθεί στο σκάφος του, που ονομάζεται Tinef. Είναι αλήθεια ότι είχε αντιλήψεις για τη ναυσιπλοΐα, αλλά σύμφωνα με άλλους ναυτικούς στο λιμάνι του Cutchogue, ανατολικά της Νέας Υόρκης, ήταν πολύ καλύτερος φυσικός παρά ναυτικός. Συνολικά, σύμφωνα με τον Robert Rothmann, έναν τοπικό έμπορο, σε ένα άρθρο στους New York Times, περισσότεροι από 30 άνθρωποι ισχυρίστηκαν ότι, σε κάποιο σημείο, είχαν σώσει τον Αϊνστάιν από τα νερά επειδή είχε προσαράξει ή απευθείας επειδή είχε ανατραπεί και δεν μπορούσε να επιστρέψει στην ακτή.
Για τα 50α γενέθλιά του, το 1929, όταν ζούσε ακόμα στο Caputh της Γερμανίας, κάποιοι κοινωνικοί φίλοι του έδωσαν ένα πλοίο, το Tümmler “Purpose” που ενθουσίασε τον φυσικό. Όπως έγραψε η σύζυγός του, Έλσα, στην αδελφή του Αϊνστάιν, Μάγια: «Το ιστιοφόρο μας είναι υπέροχο. Ο Άλμπερτ έχει τη δική του προβλήτα στον κήπο, απολαμβάνει έντονα την ευτυχία που του φέρνει η ιστιοπλοΐα. Το ιστιοφόρο είναι δώρο από μερικούς πολύ πλούσιους φίλους (15.000 μάρκα!). Τονίζω αυτό το επιτηδευμένο σχόλιο για να σας δώσω μια ιδέα για το υπέροχο πλοίο στο οποίο πλέει ο αδελφός σας».
Η μοίρα του Tümmler
Την ημέρα που το πλοίο κατασχέθηκε, δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Vossiche Zeitung η ακόλουθη είδηση:
Με αυτά τα νέα, εκτός από την προσπάθεια να βλάψει την εικόνα του Αϊνστάιν, ξεκίνησε μια αντίστροφη μέτρηση. Σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν η αστυνομία κατάσχει κάποιο είδος οχήματος, εάν δεν χρησιμοποιηθεί για λίγο, καταλήγει σε δημόσιο πλειστηριασμό. Σε αυτή την περίπτωση, το Tümmler σταμάτησε για περισσότερο από ένα χρόνο έως ότου πωλήθηκε για 1300 μάρκα τον Μάιο του 1934 και, μετά την πώληση, συνέχισε να πλέει στα γερμανικά ύδατα.
Στο τέλος του πολέμου, το 1945, ο Αϊνστάιν έστειλε μια επιστολή στον Caputh για να προσπαθήσει να μάθει πού βρίσκεται το πλοίο. Αν και οι αρχές και τα μέλη της κοινότητας έκαναν τα πάντα για να προσπαθήσουν να βρουν τον Tümmler, κατάφεραν να τον εντοπίσουν μόνο μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’30. Στην αρχή του πολέμου, το ίχνος χάθηκε εντελώς. Και έτσι ήταν μέχρι σήμερα. Ως εκ τούτου, το Tinef ήταν το τελευταίο του πλοίο, ένα όνομα που μερικές φορές έχει μεταφραστεί από τα γίντις ως «αντικατάσταση που δεν είναι τόσο καλή όσο το πρωτότυπο».
Πηγή: Νationalgeographic
