Ντιέγκο Μαραντόνα: «Έφυγε» στα 60 του ο πιο χαρισματικός ποδοσφαιριστής όλων των εποχών και μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του αθλήματος.
Ήταν 30 Οκτωβρίου του 1960 όταν η οικογένεια Μαραντόνα αποκτούσε τον μικρό Ντιέγκο στην περιοχή του Λανούς στο Μπουένος Άιρες. Φυσικά, δεν μπορούσε να φανταστεί πως το νεογέννητο αγόρι της θα εξελισσόταν στον μεγαλύτερο ποδοσφαιριστή που ανέδειξε ποτέ αυτός ο πλανήτης.
Είναι γνωστή άλλωστε η απάντηση που δίνουν όλοι οι Αργεντινοί, και όσοι τους υποστηρίζουν, όταν οι Βραζιλιάνοι υποστηρίζουν πως «ο Θεός έστειλε τον Πελέ στη Γη για να διδάξει ποδόσφαιρο». Η… τάπα έρχεται με τη φράση «Μα, ο Ντιέγκο δεν έστειλε κανέναν», κι έτσι καταλαβαίνει κανείς για το μέγεθος του μύθου που περικλύει τη ζωή του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα…
Του μοναδικού «Πίπε Ντ’ Όρο». Του ανθρώπου που τα έβαλε με όλους και με όλα στη ζωή του, που τα έβαλε και με τον ίδιο του τον εαυτό όντας εθισμένος στα ναρκωτικά για μεγάλο διάστημα και που κατάφερε να συσπειρώσει ένα ολόκληρο έθνος γύρω από τη… στρογγυλή θεά και να το οδηγήσει στην ψυχική ανάταση με την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1986. Ξέρετε, αυτού του Μουντιάλ που ουσιαστικά «καθάρισε» μόνος του τραβώντας από… το χέρι, το δικό του ή του Θεού το ίδιο κάνει άλλωστε, την Αργεντινή.
Και να ήταν μόνο αυτό; Ο «Ντιεγκίτο» οδήγησε τη Νάπολι στην κορυφή της Ιταλίας και στην κατάκτηση ευρωπαϊκού τίτλου, δίχασε τους… γείτονες στο Μουντιάλ της Ιταλίας και δεν δίστασε να μιλήσει ακόμα και για τη δράση της καμόρα στο ποδόσφαιρο. Παράλληλα, δεν έκρυψε ποτέ την αντιπάθειά του για τα… μεγάλα κεφάλια του παγκοσμίου ποδοσφαίρου αλλά και για τον Πελέ, ενώ λατρεύει όσο τίποτα άλλο τη μπάλα, τις όμορφες γυναίκες, τη Μπόκα Τζούνιορς και φυσικά την «Αλμπιτσελέστε»…
Η πορεία του στο ποδόσφαιρο γνωστή και δεν χρειάζονται πολλές και κουραστικές αναφορές στα κατορθώματά του. Εξάλλου, αν και 60 ετών παρέμενε… έφηβος, αντιδραστικός ως… αναρχικός, κόντρα στο εκάστοτε σύστημα και ακομπλεξάριστος όταν έπρεπε να τοποθετηθεί είτε για τον εαυτό του είτε για άλλους μεγάλους αστέρες της εποχής του και του σήμερα.
Γιατί πολύ απλά, ο Μαραντόνα ήταν ένας, μοναδικός κι ανεπανάληπτος. Όπως κι ο Θεός ήταν ένας, έτσι κι ο Ντιέγκο δεν πρόκειται να βρει μιμητή… στον αιώνα τον άπαντα. Πλέον, πήρε τη θέση που τον περίμενε δίπλα στον ύψιστο.
Οι καταχρήσεις και η πολυτάραχη ζωή του Ντιέγκο
Ο Μαραντόνα ήταν αντισυμβατικός. Ανένταχτος. Δεν έμπαινε σε καλούπια. Ούτε μπήκε ποτέ στα 60 χρόνια της ζωής του. Η στάση ζωής του, βέβαια, του κόστισε πολλές φορές. Πλήρωσε ακριβά τις καταχρήσεις τόσο σε ό,τι αφορά την υγεία του όσο και το σύνολο της καριέρας του που θα μπορούσε να είναι ακόμα πιο σπουδαία, όσο κι αν αυτό ακούγεται ουτοπικό γιατί αλήθεια, τι παραπάνω θα μπορούσε να πετύχει μόνος του κανείς σε ένα ομαδικό σπορ; Όμως, όπως έγραψε ο σπουδαίος Ουρουγουανός δημοσιογράφος και συγγραφέας Χιουζ Γκαλεάνο, ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα ήταν ο «πιο ανθρώπινος από τους Θεούς».
«Τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα τον λάτρευαν όχι μόνο για τα υπέροχα ακροβατικά του, αλλά και γιατί ήταν ένας τρωτός θεός, αμαρτωλός, ο πιο ανθρώπινος των θεών. Μπορούσες εύκολα να αναγνωρίσεις στο πρόσωπό του όλες τις ανθρώπινες αδυναμίες συρρικνωμένες, ή τουλάχιστον τις αρσενικές αδυναμίες: ήταν γυναικάς, κοιλιόδουλος, πότης, απατεώνας, ψεύτης, φανφαρόνος, ανεύθυνος. Ομως οι θεοί, όσο και ανθρώπινοι κι αν είναι, δεν βγαίνουν ποτέ στη σύνταξη. Ο ίδιος δεν μπόρεσε να επιστρέψει στο ανώνυμο πλήθος απ’ όπου είχε βγει. Η δόξα, που τον είχε βγάλει από τη φτώχεια, τον κρατούσε φυλακισμένο. Ο Μαραντόνα ήταν καταδικασμένος να παριστάνει τον Μαραντόνα, ήταν υποχρεωμένος να είναι αστέρι σε κάθε γιορτή, το μωρό σε κάθε βάφτιση και ο νεκρός σε κάθε κηδεία. Η δόξα είναι ένα ναρκωτικό που προκαλεί μεγαλύτερη καταστροφή απ’ ό,τι η κοκαΐνη. Στις αναλύσεις αίματος και ούρων δεν ανιχνεύεται», αναφέρει χαρακτηριστικά στο βιβλίο του «Καθρέφτες: Μια σχεδόν παγκόσμια ιστορία».
Από την εποχή που μεσουρανούσε στα γήπεδα, είχαν αρχίσει τα προβλήματα του Ντιέγκο Μαραντόνα με τις καταχρήσεις. Στη διάρκεια της παραμονής του στην Ιταλία και τη Νάπολη υπήρξαν φήμες για σχέσεις του με τη μαφία, ενώ οι σχέσεις που είχε με διάφορες συντρόφους εκτός γάμου τον έφερναν συχνά στο επίκεντρο των κουτσομπολιών. Ο Μαραντόνα είχε αποκτήσει κι έναν γιο που γεννήθηκε το 1986 και τον αναγνώρισε τελικά το 2003 όσο ήταν στην Ιταλία και γενικότερα, είχε πάρα πολλά μπλεξίματα λόγω των παθών του…
Στο Μουντιάλ του 1994 ο Αργεντινός σούπερ σταρ βρέθηκε θετικός σε έλεγχο απαγορευμένων ουσιών κι εκεί άρχισε η κατρακύλα για τον «Ντιεγκίτο». Έμεινε εκτός δράσης για καιρό, επέστρεψε τελικά στην αγαπημένο του Μπόκα Τζούνιορς για να κλείσει εκεί την καριέρα του κι από εκεί και έπειτα, πολλές φορές απασχόλησε τον πλανήτη με την πορεία της υγείας του. Βρέθηκε ακόμα και σε κλινική απεξάρτησης έχοντας γίνει τρομακτικά παχύσαρκος στην προσπάθεια να απεξαρτηθεί
Στη συνέχεια αρκετές φορές έδειξε να κερδίζει τη μάχη, κατάφερε να επιστρέψει στο ποδόσφαιρο σαν προπονητής και κάθισε και στον πάγκο της εθνικής ομάδας της Αργεντινής στο Μουντιάλ του 2010, ενώ στη συνέχεια δούλεψε σε αρκετές ομάδες. Τα τελευταία χρόνια φαινόταν και πάλι να έχει πολλά προβλήματα με την ήδη επιβαρυμένη υγεία του. Τον Νοέμβριο του 2020 υποβλήθηκε στην επέμβαση στον εγκέφαλο, όμως, λίγες ημέρες μετά ήρθε το μοιραίο…
