>Κουβεντιάζουμε με τη διευθύντριά του Άννα Μαγκιώση, την πρώτη Νηπιαγωγό στην Ελλάδα που ασχολήθηκε με τα ευρωπαϊκά προγράμματα από το 1996
>«Έργο του σχολείου θα συμπεριληφθεί στο νέο αναλυτικό πρόγραμμα του Νηπιαγωγείου από του υπουργείο Παιδείας» μας πληροφορεί
Το Νηπιαγωγείο Ριζαριού είναι ένα πρωτοπόρο Νηπιαγωγείο που έχει φέρει στα Τρίκαλα πολλές πανελλαδικές διακρίσεις. Από το 1996 μέχρι σήμερα έχει συμμετάσχει σε διάφορα καινοτόμα προγράμματα και μάλιστα πριν λίγο καιρό ένα από τα project του βραβεύτηκε για την καλή του εκπαιδευτική προσέγγιση, με τους λιλιπούτειους μαθητές του να «καταθέτουν» τη δική τους πρόταση για τη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου.
Συνέντευξη στη Βιβή Μαργαρίτη
-Νηπιαγωγείο Ριζαριού… ένα Νηπιαγωγείο διαφορετικό από τα άλλα;
–Διαφορετικό δεν θα το έλεγα. Πρωτοπόρο όμως ναι. Είναι ένα Νηπιαγωγείο που έγινε γνωστό στην τοπική μας κοινωνία, τόσο για την πρωτοπόρο συμμετοχή του σε διάφορα καινοτόμα προγράμματα από το 1996 μέχρι και σήμερα (περιβαλλοντική εκπαίδευση, αγωγή υγείας, Ολυμπιακή παιδεία, κυκλοφοριακή αγωγή και ευρωπαϊκά σχέδια Comenius, Erasmus+ και e twinning ), όσο και για την εξαιρετικά πλούσια δράση του και τις τιμητικές του διακρίσεις κι έχει συνεργαστεί με σχολεία σχεδόν από όλη την Ευρώπη μέσω ευρωπαϊκών και περιβαλλοντικών προγραμμάτων.
-Πριν λίγο καιρό το Νηπιαγωγείο Ριζαριού διακρίθηκε σε πανελλήνιο επίπεδο για ένα project του;
-Ναι στον πανελλήνιο σχολικό διαγωνισμό BRAVO SCHOOLS, Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, που υλοποιήθηκε σε συνεργασία με το World Largest Lesson (αναγνωρισμένο οργανισμό εκπαίδευσης από τον ΟΗΕ), την UNICEF και την UNESCO με θέμα «ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ» και στόχευε στην ανάδειξη των πιό ολοκληρωμένων εκπαιδευτικών προσεγγίσεων που σχετίζονται με τους 17 Παγκόσμιους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ, στη χώρα μας.
Θα αναρτηθει επίσης στην Global Educational Gate ( Παγκόσμια Εκπαιδευτική Πύλη ) ως παράδειγμα καλύτερης εκπαιδευτικής προσέγγισης του στόχου 15 «ΖΩΗ ΣΤΗ ΣΤΕΡΙΑ»
Εκπαιδευτικοί και σχολείο ενταχθήκαμε στο επίσημο δίκτυο πρεσβευτών των βιώσιμων στόχων.
-Με ποιον τρόπο συμμετείχαν τα παιδιά;
-Κατά τη διάρκεια του προγράμματος τα παιδιά επισκέφτηκαν το δάσος, έμαθαν για το οικοσύστημά του, πειραματίστηκαν, το εξερεύνησαν χρησιμοποιώντας τις πέντε αισθήσεις τους, εμπνεύστηκαν από την ομορφιά και τη μαγεία του κι έκαναν καταπληκτικές δημιουργίες.
Γνώρισαν επίσης τον υπολογιστή ως εργαλείο μάθησης κι επικοινωνίας κι εξοικειώθηκαν με τις βασικές του λειτουργίες. Ήρθαν σε επαφή με ακουστικά δείγματα ξένων γλωσσών, έμαθαν λέξεις και τραγούδια στα αγγλικά κι έφτιαξαν όμορφες δημιουργίες. Συμμετείχαν σε θεατρικά έργα και στη συγγραφή και εικονογράφηση ιστοριών.
Τα παιδιά έδειχναν ενθουσιασμένα και συμμετείχαν με εξαιρετική προθυμία σε κάθε δραστηριότητα του έργου κι άλλωστε αυτό αποτυπώθηκε στην καταπληκτική για την ηλικία τους δουλειά.
-Η δουλειά της νηπιαγωγού είναι μία εύκολη δουλειά;
-Καμία δουλειά δεν θεωρώ ότι είναι εύκολη όσο απλή κι αν φαίνεται. Πόσο μάλλον όταν έχεις να κάνεις με ανθρώπινες ψυχές. Με παιδιά στην πιο τρυφερή τους ηλικία που έχουν ανάγκη να νοιώσουν την αγάπη και την ασφάλεια.
Χρειάζεται υπομονή, γερά νεύρα, συνεχή επαγρύπνηση κι επιτήρηση, πρέπει να μπορείς να χειριστείς διάφορες καταστάσεις που αφορούν κυρίως στη σχέση με τους γονείς, πρέπει να κερδίσεις την εμπιστοσύνη τους και τη συνεργασία τους, πρέπει να είσαι διπλωμάτης και κυρίως πάντα φιλική με όλους .
Συνεπώς εύκολη δουλειά δεν θα έλεγα ότι είναι. Πρέπει να καταφέρεις το συνδυασμό πολλών σε ένα πρόσωπο και είναι ό,τι καλύτερο όταν τον πετύχουμε.
–Στους γονείς θα συμβούλευα να μάθουν «να ακούνε το παιδί τους και τις ανάγκες του», να θέτουν όρια (πράγμα επίσης πολυ σημαντικό κι αναγκαίο) να βρίσκουν πάντα το χρόνο να ασχοληθούν, να παίξουν και να διασκεδάσουν μαζί τους γιατί τα παιδιά το έχουν ανάγκη. Έχουν ανάγκη από υγιή πρότυπα, από τον σούπερ ήρωα μπαμπά και τη τρυφερή αγκαλιά της μαμά τους που θα είναι πάντα εκεί ότι κι αν συμβεί.΄Εχουν ανάγκη να νοιώθουν ασφάλεια και προστασία.
Επίσης θα τους συμβούλευα να συνεργάζονται με τους εκπαιδευτικούς προς όφελος των παιδιών τους και να συζητούν συμπεριφορές και τυχόν προβλήματα που θα μπορούσαν να λυθούν μέσα από κοινή προσπάθεια σ ένα αμοιβαίο κλίμα εμπιστοσύνης.
–Να φανταστώ οι δυσκολίες είναι πολλές όταν έχεις να κάνεις με τόσο μικρά παιδιά. Εσείς παρόλα αυτά και παρά τα πολλά χρόνια της εργασίας σας έχετε διατηρήσει την όρεξη και το κέφι σας για τη δουλειά. Ποιο είναι αλήθεια το μυστικό; Τι θα συμβουλεύατε τις νεότερες συναδέλφους σας;
–Παρά τα 40 και πλέον έτη υπηρεσίας δεν νομίζω ότι αντιμετώπισα πολύ δύσκολες καταστάσεις. Σίγουρα υπήρχαν φορές που έπρεπε να αντιμετωπίσω διάφορα προβλήματα κι αυτό αφορά κυρίως σε ακραίες συμπεριφορές και στα παιδιά που χρειάζονται επί πλέον βοήθεια και στενοχωριέσαι όταν δεν μπορείς να την προσφέρεις.
Καποτε ένας καθηγητής μου και σπουδαίος άνθρωπος όταν σπούδαζα μου είπε : «Μπορεί να είσαι ένα μικρό αστεράκι στον ουρανό. Δεν έχει σημασία .Κοίτα να γίνεις το λαμπρότερο»Νομίζω ότι τα κατάφερα ως ένα βαθμό και νοιώθω αρκετά ικανοποημένη. Τελικά μάλλον γεννήθηκα γι’ αυτό το επάγγελμα!
Μυστικό δεν υπάρχει. Χρειάζονται μόνο τρία πράγματα που δεν κοστίζουν απολύτως τίποτα και τα οποία προτείνω ανεπιφύλακτα : Αγάπη για τα παιδιά, τη δουλειά μας και μπόλικο μεράκι!
Η Άννα Μαγκιώση είναι Νηπιαγωγός, παντρεμένη και μητέρα τριών παιδιών. Κατάγεται από τη Δέση Τρικάλων, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καρδίτσα και απεφοίτησε ως αριστούχος από τη Σχολή Νηπιαγωγών το 1978. Το 1980 διορίστηκε στη δημόσια εκπαίδευση και υπηρέτησε σε σχολεία διαφόρων περιοχών της Ελλάδας και στην Λάρνακα Κύπρου για δύο έτη αποσπασμένη ως βοηθός Επάρχου.
Ως φοιτήτρια ακόμη το 1978 βραβεύτηκε από το Εθνικό ‘Ιδρυμα «ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΑΥΛΟΣ» για την εργασία της «ΙΣΤΟΡΙΑ ,ΗΘΗ ΚΙ ΕΘΙΜΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΔΕΣΗ ΤΡΙΚΑΛΩΝ». Συνεργάστηκε επίσης ως αρθρογράφος με το περιοδικό προσχολικής εκπαίδευσης «ΣΥΧΡΟΝΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ» και το Παιδαγωγικό Δελτίο στην Κύπρο.
Ειναι η πρωτη Νηπιαγωγός στο νομό μας που ασχολήθηκε με την περιβαλλοντική εκπαίδευση στο Νηπιαγωγείο (1992) και η πρώτη Νηπιαγωγός στην Ελλάδα που ασχολήθηκε με τα ευρωπαϊκά προγράμματα από το 1996.
Υπήρξε μέλος της ΠΕΚΠΕ και του Εθνικού δικτύου για το «Ποτάμι» συμμετέχοντας σε αρκετές δράσεις και συνέδρια. Διετέλεσε (με απόφαση του Υπουργείου Παιδείας ,το 2000) προωθήτρια του προγράμματος Comenius Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Ν. Τρικάλων επί σειρά ετών.
Ως εκπρόσωπος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών εκπροσώπησε τη χώρα μας σε αρκετά διεθνή συνέδρια στα πλαίσια Δράσης Σωκράτης/Comenius και τιμής ένεκεν για τη δράση της έδωσε την ευκαιρία σε 4 συμπολίτες μας εκπαιδευτικούς να συμμετάσχουν σε διεθνές συνέδριο στην Αυστρία.
Δημοσιευμένο στη Νέα Σελίδα Τρικάλων