Ένας αρχαίος μύλος στο Ηνωμένο Βασίλειο που χρονολογείται από το 1016 ξεκινά να λειτουργεί και πάλι μετά από πολλά χρόνια ώστε να βοηθήσει στην παραγωγή αλευριού, η ζήτηση του οποίου έχει αυξηθεί λόγω της πανδημίας.
Ο μύλος Στερμίνιστερ Νιούτον βρίσκεται στη νότια Αγγλία και σταμάτησε τις βιομηχανικές δραστηριότητές του στη δεκαετία του 1970, ενώ μετατράπηκε σε μουσείο πολιτιστικής κληρονομιάς. Μέρος της ξενάγησης στο χώρο του παλιού μύλου, που πια είχε γίνει μουσείο, ήταν να παράγεται αλεύρι για τους επισκέπτες. Τα μηχανήματα λειτουργούσαν μόνο για δυο ημέρες το μήνα, παράγοντας αρκετή ποσότητα για τους επισκέπτες.
Σήμερα και καθώς η καραντίνα συνεχίζεται, βασικά αγαθά όπως το αλεύρι έχουν γίνει όλο δυσεύρετα στα σουπερ μάρκετ. Το πρόβλημα δεν έχει τόσο μεγάλη σχέση με την παραγόμενη ποσότητα αλεύρων, αλλά με τον τρόπο που η βρετανική βιομηχανία αλεύρων τα διαθέτει. Στους χονδρέμπορους το αλεύρι μοιράζεται συνήθως σε σακιά 13-15 κιλών ενώ στα σούπερ μάρκετ διατίθεται σε σακιά 3 κιλών. Σε μια προσπάθεια να παράγει περισσότερο φιλικά προς τον καταναλωτή σακιά με ποσότητες 3 κιλών, η βιομηχανία έχει αυξήσει δραστικά την παραγωγή για να αντιμετωπίσει το έλλειμμα.
«Οι μύλοι του Ηνωμένου Βασιλείου δουλεύουν όλο το εικοσιτετράωρο για να διπλασιάσουν την παραγωγή αλευριού σε μια προσπάθεια να καλύψουν τη ζήτηση», σχολιάζει ο Άλεξ Βογκ, γενικός διευθυντής της Ένωσης Βρετανών και Ιρλανδών παραγωγών αλεύρων.
Μιλώντας στο BBC, ο Πιτ Λουσμορ, ιδιοκτήτης του αρχαίου μύλου ανέφερε ότι τις τελευταίες δύο-τρεις εβδομάδες έχει ήδη αλεσθεί τουλάχιστον ένας τόνος σιτηρών περισσότερο από ότι είχε αλεστεί πέρυσι όλη τη χρονιά από τα εργοστάσια της περιοχής, τονίζοντας ότι ήταν ευχάριστο που ο μύλος πήρε και πάλι ζωή.
