Μνήμη Γρηγόρη Λαμπράκη (3 Απριλίου 1912-Μάης 1963)

Γράφει ο Φαλαγκάρας Σταύρος-εκπαιδευτικός

Μ’ αυτόν το μακαρισμό του Χριστού, τέλειωσε την αντιπολεμική του ομιλία, ο βουλευτής της ΕΔΑ, Γρηγόρης Λαμπράκης στη Θεσσαλονίκη ,22 Μάη 1963, λίγο πριν δολοφονηθεί από το δεξιό  παρακράτος της εποχής εκείνης. Έγκλημα που προσχεδιάστηκε από αξιωματικούς της αστυνομίας, όπως αποδείχτηκε δικαστικά.   Ο Γρηγόρης Λαμπράκης, γεννήθηκε το 1912 στην Κερασίτσα Αρκαδίας, κι ήταν ένα (το 14^ο) από τα 18 παιδιά φτωχής οικογένειας. Σπούδασε με στερήσεις κι έγινε υφηγητής της ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στην περίοδο της  κατοχής ενίσχυε τα λαϊκά συσσίτια και ποτέ σα γιατρός δεν έπαιρνε χρήματα από πάσχοντα φτωχό άνθρωπο.   Αθλητής, με πολλές διακρίσεις και πρώτες νίκες στο άλμα εις ύψος. Εκλέχτηκε το 1961  βουλευτής Πειραιά, συνεργαζόμενος με την ΕΔΑ.

54 χρόνια σήμερα απ’ τη δολοφονία του, είναι δύσκολο να αντιληφθούμε και να νιώσουμε το κλίμα  τρόμου της εποχής. Το γεγονός ότι βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου, δεν μπορεί να διασχίσει το δρόμο και να διανύσει απόσταση 50 μέτρων,(τόσο απείχε το ξενοδοχείο, όπου διέμενε), ενώ είναι  παρόντες οι αξιωματούχοι της χωροφυλακής Β. Ελλάδος και απολαμβάνουν το σκηνοθετημένο θέαμα και ακρόαμα, αυτό και μόνο δείχνει τη δύναμη του δεξιού παρακράτους, που είναι βέβαιο ότι το είχε ανάγκη το κράτος και η τότε κυβέρνηση. Αντιγράφω από το βιβλίο του σπουδαίου δημοσιογράφου Γιάννη Κάτρη, «Η γέννηση του νεοφασισμού στην Ελλάδα»,: «Στις 24 Μαϊου 1963 και ενώ  ακόμα ο Λαμπράκης πάλευε μεταξύ ζωής και θανάτου, εστάλη σ’ ‘όλες τις μονάδες το ακόλουθο ενημερωτικό σήμα του Γ.Ε.Σ.: « Οι υπό το προσωπείον  των Φίλων της Ειρήνης κομμουνισταί, μετά την αποτυχούσαν προσπάθειαν εμφανίσεώς των εις Αθήνας δια της περιφήμου πορείας της Ειρήνης, εξεστράτευσαν  εις  Θεσσαλονίκην. Ούτοι εγκατασταθέντες προχθές εις κεντρικήν αίθουσαν και τοποθετήσαντες έξωθι ταύτης μεγάφωνα ήρχισαν δια της εκφωνήσεως κομμουνιστικών συνθημάτων να προκαλούν…..Ο λαός της Θεσσαλονίκης προκληθείς έδωσε την απάντησιν του….».

Αυτή την επαίσχυντη και κατάπτυστη διαταγή απέστειλε το Γ.Ε.Σ. στις μονάδες που υπηρετούσαν τα στρατευμένα νιάτα της πατρίδας.  Να …διαφωτιστούν και να μάθουν, ότι η πύρινη ομιλία του Γρηγόρη Λαμπράκη εναντίον του πολέμου ήταν.. κομμουνιστικό αμάρτημα και η δολοφονία του… «απάντηση του λαού της Θεσσαλονίκης»!!!

Αντιγράφω επίσης από το βιβλίο ενός λαμπρού δικαστή, του Παύλου Δελαπόρτα, «Το Σημειωματάριο ενός Πιλάτου», αντεισαγγελέα εφετών Θεσσαλονίκης, επόπτη των ανακρίσεων,: «Έχω τη βεβαιότητα πως τον σκότωσαν επειδή ακριβώς ήταν ειρηνόφιλος και μάλιστα επικίνδυνος ειρηνόφιλος, ιδίως όταν μετά την πορεία του στο Μαραθώνα, άρχισε να κάνει έργο του αποστολικές πορείες όπως στη Θεσσαλονίκη με φλογερά αντιπολεμικά κηρύγματα. Κατά την ομιλία του ο Λαμπράκης στους φίλους της Ειρήνης που προηγήθηκε της προσχεδιασμένης δολοφονικής  επίθεσης, ανέπτυξε αποκλειστικά φιλειρηνικό θέμα, ….μίλησε για τις φρικαλεότητες του πολέμου..συγκριτικά δε απαριθμούσε πόσα εκπαιδευτήρια νοσοκομεία και πόσα κοινωφελή έργα, θα γινότανε αν…..Σ’ όλη την ομιλία του μεταχειρίστηκε μόνο αντιπολεμικά συνθήματα όπως «όχι άλλη Χιροσίμα»…το εξαγριωμένο στίφος των παρακρατικών που είχαν αντισυγκέντρωση κατόπιν εντολής της αστυνομίας, λιθοβολώντας την αίθουσα απαντούσε με βρισιές: «Βούλγαρε Λαμπράκη θα πεθάνεις απόψε». Στο σύνθημα «Όχι άλλη Χιροσίμα», ένας παρακρατικός φώναξε :»Εμείς θέλουμε πόλεμο»!

. .Στη δίκη που ακολούθησε το 1965,  οι ηθικοί αυτουργοί αθωώθηκαν και οι εκτελεστές καταδικάστηκαν σε  αστείες ποινές, για να αμνηστευθούν από τη  χούντα, με το ελαφρυντικό του… «προτέρου εντίμου βίου»!!. Αυτοεξευτελισμός και πλήρης γελοιοποίηση της δικαιοσύνης.

Κλείνοντας αυτό το σημείωμα- μνημόσυνο  στον σπάνιο, διαλεχτό και φωτισμένο άνθρωπο, Γρηγόρη Λαμπράκη, θέλω να υπενθυμίσω στους αναγνώστες την.. περιώνυμη φράση του τότε πρωθυπουργού Κ .Καραμανλή, του και εθνάρχη επονομαζόμενου, «ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο». Αποδίδοντας τον οφειλόμενο  σεβασμό και την προσήκουσα τιμή  στον  οσιομάρτυρα της ειρήνης, δηλώνω  πως ήταν  μια θλιβερή  έκφραση υποκρισίας και πολιτική ανευθυνότητα ανάξια λόγου, από έναν πρωθυπουργό που υιοθέτησε, χωρίς ντροπή, την εκδοχή της αστυνομίας περί  τροχαίου ατυχήματος!!