Το Facebook είναι μια μικρή … -όχι και τόσο μικρή- μια μεγαλούτσικη κοινωνία. Όσον αφορά το θέμα της γονεικότητας και ειδικά της μητρότητας μπορεί κανείς να δει τα πάντα.
Υπάρχουν άπειρες ομάδες που περιέχουν στον τίτλο τους κάθε υποκοριστικό του «μαμά» με χιλιάδες μέλη η καθεμία. Κάποιες είναι γενικού ενδιαφέροντος ,χωρίς συγκεκριμένο θέμα και εκεί μπορεί κάθε μέλος να πει οτιδήποτε θέλει. Άλλες έχουν συγκεκριμένη θεματολογία (θηλασμός , αγορές , ψυχολογία , τοκετός , διαπαιδαγώγηση κτλ) και συγκεκριμένους κανόνες στους οποίους πρέπει τα μέλη να “υπακούν” αλλιώς διαγράφονται από την ομάδα. Υπάρχουν ακόμα και ομάδες που μαζεύουν αναρτήσεις από άλλες ομάδες, βγάζοντας φωτογραφία που αναρτούν με σκοπό να “κράξουν΄.
Εκτός από τις ομάδες όμως υπάρχουν και διάφοροι τύποι μαμάς που ΄κυκλοφορούν΄ στο facebook και μπορεί κανείς να καταλάβει με μια βόλτα στις σχετικές ομάδες και σελίδες. Η “σιωπηλή” μαμά είναι αυτή που διαβάζει τα πάντα , αλλά δεν κάνει ποτέ μια ανάρτηση είτε γιατί δε θέλει να εκτεθεί , είτε γιατί δεν προλαβαίνει. Κάποιες φορές η σιωπηλή μαμά θα σπάσει τη σιωπή της και το ποστ ξεκινά συνήθως ως εξής : » Δεν έχω γράψει ποτέ αλλά σας διαβάζω πάντα….»
Άλλη μαμά είναι η γλυκιά πρωτομανούλα (δηλ η μαμά που μόλις γέννησε το πρώτο της παιδάκι) που ρωτάει καθημερινά πάνω από 10 θέματα ζητώντας βοήθεια και υποστήριξη από άλλες μαμάδες. Η μαμά εθελόντρια είναι αυτή που σπεύδει να βοηθήσει όποια έχει απορία και τη βλέπεις συνήθως σε όλα τα ποστ. Η ανακατώστρα θα φέρει στο προσκήνιο ένα φλέγον θέμα και ύστερα θα εξαφανιστεί (πιθανώς θα απολαμβάνει το διαδικτυακό μαλλιοτράβηγμα που προκάλεσε..) Υπάρχει επίσης η ΄ενοχική μανούλα΄ η οποία βρίσκει αφορμή κάθε θέμα συζήτησης για να καταλήξει στο «Δηλ εγώ που μπλα μπλα -ανάλογα το θέμα συζήτησης- δεν είμαι καλή μανούλα?!» Πακέτο με αυτήν πάει συχνά η ενημερωμένη μαμά που έχει διαβάσει βιβλία , άρθρα , έρευνες , μελέτες και απαντάει πάντοτε εμπεριστατωμένα και είναι σχεδόν πάντα αδιάλλακτη. Η μαμά διαιτητής είναι αυτή που θα πει » όλες είμαστε μάνες σταματήστε …» και θα ηρεμήσουν μέχρι να ξανασυναντηθούν σε κάποιο άλλο ποστ.
Είναι περίεργο να συνδέει κανείς τη μητρότητα με τη μοναξιά , όταν όλοι ξέρουμε πως μια μητέρα δεν μπορεί να πάει ούτε στην τουαλέτα μόνη της! Κι όμως αυτό το κοινωνικο-ψυχολογικό φαινόμενο είναι πολύ συχνό και μέσω του διαδικτύου φαίνεται μια εκτίμηση της έκτασης του.Φταίει η εποχή ? Οι ανθρώπινες σχέσεις? Όλες αυτές οι γυναίκες δεν έχουν φίλες , αδερφές , ξαδέρφες , γειτόνισσες να μοιραστούν τις σκέψεις και τις ανησυχίες τους? Είναι άραγε η φαινομενική ανωνυμία που ενισχύει τέτοιες αναρτήσεις ή μήπως πρέπει να δεχτούμε πως ζούμε στην εποχή της τεχνολογίας και αναγκαστικά όλα αλλάζουν?Μεγαλύτερο ενδιαφέρον για μένα έχει η μαμά της μοναξιάς. Και βλέπω πως καλύπτει μεγάλο ποσοστό των γυναικών που συμμετέχουν σε τέτοια φόρουμς . Ο ερχομός του μωρού στη ζωή του ζευγαριού είναι ένα καθοριστικό γεγονός. Η επιθυμία να μοιραστεί κανείς τη χαρά του έστω και σε έναν μη-πραγματικό κόσμο είναι μεγάλη. Τα κατορθώματα των μωρών μας όλες θέλουμε να τα βροντοφωνάξουμε από τις ταράτσες και να ακουστούν σε όλη την περιοχή μας. Τι γίνεται όμως όταν η επιθυμία να μοιραστείς γίνεται εμμονή? Τι συμβαίνει σε όλες αυτές τις μαμάδες που υποκύπτουν στην ανάγκη να μοιραστούν καθημερινές προσωπικές στιγμές που ξεφεύγουν κατά πολύ από τα κατορθώματα των μωρών τους? Από παράπονα για τους συζύγους τους ή κάποιο συγγενικό πρόσωπο, μέχρι γνώμες για την επιλογή τσάντας, χρώματος νυχιών , χτενίσματος κτλ. Δεν απέχει και πολύ από reality show καθώς χιλιάδες μέλη μπορούν να παρακολουθήσουν καρέ καρέ έναν καυγά ή οποιαδήποτε οικογενειακή/προσωπική κατάσταση.
Όποια κι αν είναι η πραγματικότητα της καθεμιάς , η ανθρώπινη επαφή δεν χάνει την αξία της . Οι συναντήσεις που διοργανώνουν πολλές από τις ομάδες δίνουν έναν άλλον αέρα στις διαδικτυακές σχέσεις ,στολίζοντας τες με μια νότα ΄φυσιολογικού΄.
Μιρέλλα Μάνεση
Πηγή: momfatale.gr & http://babyradio.gr/goneis/mitrotita-ke-facebook/
