Μίστικο… “Πιστεύω στην αέναη διαμάχη του καλού και του κάκου” λέει ο συγγραφέας Κωνσταντίνος Τρικουνάκης

Σαρακήνοι, Βυζαντινοί, Κρητικοί… Επιδρομείς και κατακτητές. Πολιτικές, θρησκευτικές, στρατιωτικές, προσωπικές αντιθέσεις και συγκρούσεις. Κρήτη 9^ος αιώνας μ.Χ…. Μία εποχή που έχει χαρακτηριστεί ως μικρή αναγέννηση. Ο Κωνσταντίνος Τρικουνάκης μας παρουσιάζει το «Μίστικο» (εκδόσεις ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ) ένα συναρπαστικό ιστορικό μυθιστόρημα, ένα μυθιστόρημα εποχής στα χρόνια του Κρητικού Εμιράτου με έναν τίτλο δανεισμένο από την ορολογία των ναυτικών. «Ο συμβολισμός του Μίστικο ή Μύστικο αφορά ελάχιστα στα όσα κρύβουμε μέσα μας, σε ένα συνειρμό με το μυστικό, συχνά ανείπωτα. Περισσότερο συμβολισμό κρύβει αυτό που ονοματίστηκε έτσι, μα αυτό αφήνω να το ανακαλύψει ο αναγνώστης» μου απαντά ο ίδιος ο συγγραφέας όταν τον ρωτώ τι συμβολίζει ο τίτλος.

Ο Κωνσταντίνος Τρικουνάκης με τη σαγηνευτική γραφή του ζωντανεύει μια ταραγμένη εποχή, όπου οι κατακτητές άλλαζαν συχνά, η καθημερινότητα στις πόλεις και τους αγρούς ήταν σκληρή και η μοίρα των ανθρώπων πέρα για πέρα απρόβλεπτη…

Συνέντευξη στη Βιβή Μαργαρίτη

-κ. Τρικουνάκη, μπορείτε να μου περιγράψετε την υπόθεση του βιβλίου σας;

-Η υπόθεση εξελίσσεται από την άφιξη των Σαρακηνών στο νησί της Κρήτης και εντεύθεν. Ο κορμός της είναι το οδυνηρό των αντιθέσεων, των συχνά χωρίς νόημα και καλό αποτέλεσμα των συγκρούσεων. Πολίτικων, θρησκευτικών, στρατιωτικών μα πιο πολύ προσωπικών που οι ήρωες, τόσο τα υπαρκτά ιστορικά πρόσωπα όσο και αυτά της μυθοπλασίας, βιώνουν με ένταση και πάθος. Η σύγκρουση μα και το γαλήνεμα, το μίσος μα κι η αγάπη, η νεοτερικότητα και ο συντηρητισμός είναι σε μια διαρκή πάλη. Η επικράτηση του ενός ή του αλλού είναι μόνο προσωρινή μα γίνεται φανερό για το τι πρέπει να αγωνιστεί κανείς. Κεντρικοί ήρωες ο νεαρός άραβας και η κοπέλα από το νησί που αγαπιούνται δίνοντας αφορμή στον αδελφό της νέας να ξεκινήσει την  προσωπική του βεντέτα.

-Ένα βιβλίο που διαδραματίζεται στην εποχή της Αραβοκρατίας των Σαρακηνών στην Κρήτη… Διαβάζοντάς το έχω την εντύπωση ότι ο συγγραφέας έχει μαγευτεί από εκείνη την εποχή. Κάνω λάθος;

-Και ναι και όχι! Δε νομίζω ότι υπήρξε καλύτερη εποχή από την σημερινή, έστω με την πολυπλοκότητα και τις δυσκολίες που γνωρίζουμε. Δεν πιστεύω ότι υπήρξαν παραμυθένιες εποχές ούτε βέβαια ότι θα υπάρξουν προσεχώς. Πιστεύω στην αέναη διαμάχη του καλού και του κάκου. Των αξιών που επιδιώκουν βήματα μπροστά ενάντια στη στασιμότητα ή τον όλεθρο που είναι η αντίρροπη δύναμη. Είναι όμως μια ευχάριστη έκπληξη το πόσα θετικά συντελέστηκαν σε όλο το γνωστό κόσμο, εκείνη την εποχή εν μέσω σκοτεινών χρόνων. Ήταν μια μικρή αναγέννηση.

-Από πού εμπνευστήκατε τον τίτλο;

-Ο τίτλος προέκυψε από έναν ναυτικό όρο που απάντησα και είναι σε χρήση ακόμα και σήμερα. Μόλις τον είδα κατάλαβα ότι αυτός και μόνο είναι ο κατάλληλος. Έμενε να τον δέσω με την υπόθεση.

-Τι συμβολίζει;

-Ο συμβολισμός του Μίστικο ή Μύστικο αφορά ελάχιστα στα όσα κρύβουμε μέσα μας, σε ένα συνειρμό με το μυστικό, συχνά ανείπωτα. Περισσότερο συμβολισμό κρύβει αυτό που ονοματίστηκε έτσι, μα αυτό αφήνω να το ανακαλύψει ο αναγνώστης.

-Πρόκειται για ένα βιβλίο με ιστορικές αναφορές. Απευθύνεται σε ειδικό κοινό;

-Καθόλου. Εδώ πρόκειται για ένα στοίχημα με τον εαυτό μου. Να προσπαθήσω να το ταιριάξω σε διάφορα είδη-κατηγορίες αν θέλετε- αναγνωστών. Να του προσδώσω μια εύπεπτη ανάγνωση, μα για όσους θέλουν να σκαλίσουν πιο βαθειά, να μπορούν ακόμα και να ξαναδιαβάσουν ένα απόσπασμα, να σταθούν στους λέξεις και στους προβληματισμούς. Όσο για το «ιστορικό» που χαρακτηρίζει το μυθιστόρημα θα έλεγα ότι είναι περισσότερο «εποχής».

-Πόσο δύσκολο ήταν να «δέσετε» το ιστορικό πλαίσιο με τη μυθιστορηματική πλοκή;

-Το ιστορικό πλαίσιο έχει πλουσιότατα στοιχειά από τα οποία χρησιμοποίησα εκείνα που μου ταίριαζαν, συχνά σύντομα για να δώσω την εικόνα της εποχής. Ένα τέτοιο γεγονός είναι η κατοχή από την αυτοκράτειρα, εμπορικού πλοίου, πράγμα που εξόργισε τον κύριό της. Οι ήρωες προσαρμόστηκαν στα δεδομένα, οι ηλικίες τους, οι δράσεις, η πλοκή της αφήγησης απλά ακολουθούν τα καταγεγραμμένα γεγονότα, κατά πως τους ορίζει ο συγγραφέας.

-Τι σας δυσκόλεψε περισσότερο στη συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου;

-Απερίφραστα ο τίτλος και το ταίριασμά του. Δεν το ήθελα πομπώδες και πολύπλοκο, αλλά απλό κι αβίαστο. Ακριβώς σαν τις μεγάλες αλλαγές που έχουν αφετηρία κάτι ασήμαντο. Οπωσδήποτε δε θα μειώσω το φινάλε, που για να ανταποκριθεί στη γραμμική κορύφωση της πλοκής, έπρεπε να αποδώσει την κάθαρση.