Μιχάλης Μπάρδας: «Δεν έχω το μικρόβιο της πολιτικής»

«Η κοινωνική κι επαγγελματική διαδρομή μου δεν μου επιτρέπουν να γίνω ένα είδος «μαϊντανού» στο πολιτικό γίγνεσθαι» αναφέρει σε συνέντευξη 

Ο απερχόμενος πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κάνει απολογισμό της θητείας του

Τί απαντά για τη διαμάχη του με τον Μπάμπη Δεληλίγκα με αφορμή το κατέβασμα του κάδρου του παππού του

Συνέντευξη στη Βιβή Μαργαρίτη

Ένα σύντομο απολογισμό της θητείας του που μόλις έληξε κάνει ο απερχόμενος πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Τρικκαίων Μιχάλης Μπάρδας σε συνέντευξη που παραχώρησε στη ΝΕΑ ΣΕΛΙΔΑ. Όπως μας λέει, απαντώντας σε ερώτημα εάν σκοπεύει να μεταπηδήσει σε κάποιον άλλο βαθμό της αυτοδιοίκησης, δεν έχει το μικρόβιο της πολιτικής και η κοινωνική κι επαγγελματική διαδρομή του δεν θεωρεί ότι του  επιτρέπουν να γίνει ένα είδος «μαϊντανού» στο πολιτικό γίγνεσθαι της πόλης ή της Περιφέρειας. «Ασχολήθηκα με τα κοινά του Δήμου γιατί με ενδιαφέρει η πόλη μου, η γειτονία μου και το πως μπορούν να γίνουν καλύτερες. Το σίγουρο είναι ότι είμαι και θα παραμείνω ενεργός πολίτης με πολιτική άποψη για την πόλη και τη χώρα» εξηγεί.

Ο ίδιος μας μιλά για την εμπειρία του ως πρόεδρος τους Δημοτικού Συμβουλίου και τις σημαντικότερες συνεδριάσεις που κλήθηκε να διαχειριστεί, ενώ απαντά και για τη διαμάχη του με τον Μπάμπη Δεληλίγκα με αφορμή το κατέβασμα του κάδρου του παππού του, μία υπόθεση που θα συνεχιστεί στις δικαστικές αίθουσες…


-Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου… Μία θέση εξόχως τιμητική κ. Μπάρδα

-Σίγουρα. Και με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να ευχαριστήσω το Δήμαρχο κι όλους τους συναδέλφους Δημοτικούς Συμβούλους που με τίμησαν με την εμπιστοσύνη, την ψήφο  και τη συνεργασία τους. Όμως μην ξεχνάτε ότι είναι και μια θέση ευθύνης. Οι συνεδριάσεις για να είναι ουσιαστικές πρέπει να προετοιμάζονται και κατά τη διάρκειά τους η καρέκλα του προέδρου είναι «ηλεκτρική».

-Την 5η Μαρτίου κλείνει για σας ένας κύκλος;

-Όσον αφορά στη θητεία μου ως πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου θεωρώ πως έκανα ένα κύκλο. Δεν θέλω να σχολιάσω πόσο επιτυχημένος ήταν. Κρινόμαστε από τους συναδέλφους Δημοτικούς Συμβούλους κι από τους πολίτες που μας παρακολουθούν.

«Οι συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου για να είναι ουσιαστικές πρέπει να προετοιμάζονται και κατά τη διάρκειά τους η καρέκλα του προέδρου είναι… ηλεκτρική»

-Θα θέλατε να παραμείνετε πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου;

-Ξέρετε είναι η πρώτη φορά που ασχολούμαι με τα κοινά. Με αυτή την έννοια δεν έχω το μικρόβιο του πολιτικού. Πιστεύω ότι μια θητεία είναι αρκετή σε μια θέση για να προσπαθήσεις να αφήσεις το στίγμα σου. Η συνεχής παραμονή σε μια θέση δημιουργεί νοοτροπία καθεστωτική, κάτι που είναι αντίθετο με τη λογική και τις αρχές μου. Πρέπει να αποχωρείς στο σωστό χρόνο και να ανοίγεις το δρόμο για νεότερους που πρέπει να δοκιμαστούν και να αποκτήσουν εμπειρίες.

-Ποια είναι η εμπειρία που αποκομίσατε με την ολοκλήρωση της θητείας σας;

-Για μένα ήταν μια εμπειρία πρωτόγνωρη. Με το που εκλέχτηκα δημοτικός σύμβουλος έπεσα στα βαθειά. Πιστεύω ότι αυτά τα 2,5 χρόνια το Δημοτικό Συμβούλιο σαν πολιτικό όργανο επιτέλεσε σε γενικές γραμμές το ρόλο του. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είχε κι αδυναμίες όσον αφορά μικροπολιτικές αντιπαραθέσεις που υποβαθμίζουν το χαρακτήρα του. Μερικές φορές έβλεπε το δένδρο και έχανε το δάσος. Όμως, αξίζει να σημειώσουμε ότι σε βασικά ζητήματα με μεγάλες πλειοψηφίες ή κι ομόφωνα στάθηκε στο ύψος του. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στην ομόφωνη στάση που κράτησε απέναντι στο πρόβλημα των προσφύγων που ήταν μια στάση ανθρωπιστική, πολιτικά μη ξενοφοβική και κόντρα σε ακραίες φωνές συμπολιτών μας.

-Η θέση του προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου αποτελεί μία «αξιοζήλευτη» θέση που πολλοί από τους δημοτικούς συμβούλους εποφθαλμιούν. Γιατί πιστεύετε;

-Όπως προαναφέραμε είναι μια θέση τιμητική και ταυτόχρονα μια θέση ευθύνης. Πολλοί έχουν τη φιλοδοξία να δοκιμαστούν σε αυτή. Ξέρετε, η φιλοδοξία δεν είναι κακή αρκεί να είναι εφαλτήριο για προσφορά και όχι αυτοσκοπός.

-Θα υπήρχε ο ίδιος ζήλος εάν ήταν άμισθη;

-Θεωρώ πως ναι. Πρέπει να ξέρετε ότι η αποζημίωση του προέδρου είναι περίπου ίση με τον κατώτατο μισθό. Για κάποιον που έχει κάνει έστω και μερικά πράγματα στην επαγγελματική του ζωή, δεν θεωρώ πως είναι κίνητρο.

«Πρέπει να αποχωρείς στο σωστό χρόνο και να ανοίγεις το δρόμο για νεότερους που πρέπει να δοκιμαστούν και να αποκτήσουν εμπειρίες»

-Πιστεύετε ότι θα έπρεπε να έχει ενεργότερο ρόλο ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου;

Ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου έχει συγκεκριμένο θεσμικό ρόλο. Εκπροσωπεί όλο το Δημοτικό Συμβούλιο και με την έννοια αυτή ο ρόλος του είναι σοβαρότατος. Πρέπει να διατηρεί ισορροπίες ανάμεσα σε όλες τις παρατάξεις, να επιδιώκει σύνθεση απόψεων και μέγιστες δυνατές συναινέσεις. Πρέπει να προετοιμάζει και να κατευθύνει τη συζήτηση με τρόπο που να εξασφαλίζει τη διατύπωση όλων των απόψεων χωρίς όμως αυτή να γίνεται ατέρμονη. Δημοκρατική συζήτηση είναι η οργανωμένη συζήτηση η οποία καταλήγει σε συγκεκριμένες αποφάσεις.

-Τι πιστεύετε ότι μένει παρακαταθήκη από τη θητεία σας;

-Όπως σας είπα κρινόμαστε από τους συναδέλφους κι από τους συμπολίτες μας. Θεωρώ όμως σημαντικό το  ότι το Δημοτικό Συμβούλιο κατά τη διάρκεια της θητείας μου κατάφερε ως διαχειριστική αρχή των κληροδοτημάτων του Δήμου να ενεργοποιήσει δύο σημαντικά κληροδοτήματα. Αυτά της Αλεξάνδρας χήρας Χρήστου Παληχώρη και του Αθανασίου Βαφειάδη. Το κληροδότημα δε της αείμνηστης Αλεξάνδρας Παληχώρη το Δεκέμβριο του 2016 ήδη έδωσε επτά υποτροφίες σε ισάριθμους αριστεύσαντες μαθητές από την περιοχή μας.

-Ποιο ήταν το σημαντικότερο θέμα που κληθήκατε να διαχειριστείτε;

-Εάν αναφέρεστε στο βαθμό δυσκολίας των συνεδριάσεων πιστεύω πως η δυσκολότερη συνεδρίαση από άποψη διαχείρισης ήταν αυτή που είχε εκτός ημερήσιας διάταξης θέμα για τη στέγαση των προσφύγων στο πρώην supermarket Atlantic.

-Αν σας ζητούσα να βαθμολογήσετε από το 1 ως το 10 το επίπεδο του Δημοτικού Συμβουλίου, τι βαθμό θα βάζατε;

-Ακούστε, μιλήσαμε και παραπάνω για τα θετικά αλλά και τα αρνητικά που χαρακτηρίζουν τη λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου. Πιστεύω πως όσο θα ωριμάζουμε πολιτικά ως κοινωνία τόσο θα βελτιώνεται και η ποιότητα των συλλογικών οργάνων. Το πολιτικό μας σύστημα, του οποίου κομμάτι είναι και η τοπική αυτοδιοίκηση άρα και τα συλλογικά της όργανα, προέρχεται από μια εποχή όπου πολιτική σήμαινε σε μεγάλο βαθμό διαχείριση προσλήψεων και προσωπικών εξυπηρετήσεων πολιτών ενώ το δανεικό χρήμα έρεε άφθονο. Μετά το 2009 και το ξέσπασμα της κρίσης καλούμαστε να διαχειριστούμε σύνθετα προβλήματα με ελάχιστους πόρους. Αυτό προϋποθέτει αλλαγή νοοτροπίας και ουσιαστική δουλειά και λειτουργία όλων των πολιτικών οργάνων, από τη Βουλή ως τα Δημοτικά Συμβούλια. Θα το καταφέρουμε; Την απάντηση θα τη δώσει η ίδια η ζωή και η αμείλικτη πραγματικότητα.

-Από τη θητεία σας αναπόφευκτα θα μείνει στην ιστορία η διαμάχη σας με τον Μπάμπη Δεληλίγκα για το κατέβασμα του κάδρου του παππού του. Μία διαμάχη που έφτασε στα άκρα… Γιατί επιμείνατε τόσο πολύ στο θέμα;

-Οι απόψεις μου για το συγκεκριμένο ζήτημα είναι γνωστές και διατυπώθηκαν στο δημόσιο διάλογο την εποχή που προέκυψε το θέμα. Τιμώ και σέβομαι τον κ. Δεληλίγκα όπως τιμώ και σέβομαι την όποια ιστορία της οικογένειάς του. Βεβαίως ο καθένας μας προσεγγίζει με διαφορετική πολιτική και πολιτιστική φιλοσοφία και διαφορετικά βιώματα  την ιστορία της πόλης μας. Γνωρίζετε όμως ότι η συγκεκριμένη υπόθεση βρίσκεται στην Ελληνική Δικαιοσύνη και ως εκ τούτου τα όποια σχόλια είναι περιττά.

-Σας ενδιαφέρει να μεταπηδήσετε σε κάποιον άλλο βαθμό της αυτοδιοίκησης (Περιφέρεια);

-Σας είπα ότι δεν έχω το μικρόβιο της πολιτικής. Ασχολήθηκα με τα κοινά του Δήμου γιατί με ενδιαφέρει η πόλη μου, η γειτονία μου και το πως μπορούν να γίνουν καλύτερες. Η κοινωνική και επαγγελματική διαδρομή μου δεν θεωρώ ότι μου επιτρέπουν να γίνω ένα είδος «μαϊντανού» στο πολιτικό γίγνεσθαι της πόλης ή της περιφέρειας. Το σίγουρο είναι ότι είμαι και θα παραμείνω ενεργός πολίτης με πολιτική άποψη για την πόλη και τη χώρα.

-Θα ήθελα να μου κάνετε κριτική του έργου της δημοτικής αρχής. Ποιο θεωρείτε ότι είναι το τρωτό της σημείο;

-Ακούστε κ. Μαργαρίτη, η παρούσα δημοτική αρχή του Δ. Παπαστεργίου όπως και η προηγούμενη  καλείται να διαχειριστεί το Δήμο Τρικκαίων μέσα σε συνθήκες πρωτόγνωρης κρίσης, όπου όλες οι βεβαιότητες του παρελθόντος έχουν ανατραπεί. Μην ξεχνάτε ότι συγκαταλεγόμαστε  μέσα στους περισσότερο χρεωμένους Δήμους με πόρους που η κεντρική εξουσία διαρκώς περικόπτει, αν και είναι νομοθετημένοι και οφείλει να μας τους αποδώσει. Βασική έγνοια της Δημοτικής Αρχής είναι να εξασφαλίσει τη λειτουργία βασικών υποδομών της πόλης που μέσα σε αυτές συγκαταλέγεται και ένα ευρύ δίκτυο κοινωνικών δομών που ξεκίνησε η προηγούμενη Δημοτική Αρχή και η σημερινή προσπαθεί να τις διατηρήσει όρθιες και να τις προάγει. Υπ’ αυτή την έννοια το ταμειακό μας πλεόνασμα κατευθύνεται στη λειτουργία αυτών των δομών και στην ταυτόχρονη αποπληρωμή των χρεών μας. Με το όποιο περίσσευμα προσπαθούμε να υλοποιήσουμε και κάποια έργα που θεωρούμε σημαντικά για την πόλη και ο δήμαρχος έχει αναφερθεί επανειλημμένα σε αυτά. Θα κριθούμε από τους συμπολίτες μας αφού ολοκληρώσουμε τη θητεία μας.

-Θα αναλάβετε κάποιο άλλο πόστο;

Παραμένω δημοτικός σύμβουλος, πόστο το οποίο θεωρώ εξόχως τιμητικό και υπεύθυνο. Κλείνοντας όμως εκτός από το Δήμαρχο, τους επικεφαλής των παρατάξεων και τους Δημοτικούς Συμβούλους που ήδη ευχαρίστησα, θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά για τη συνεργασία και τη στήριξη που μου προσέφεραν όλους τους υπαλλήλους του Δήμου Τρικάλων με τους οποίους συνεργάστηκα και ιδιαίτερα τις κ.κ. Ευαγγελία Μαντά, Φωτεινή Καλογριά, Αθηνά Ψωμά από τη γραμματεία του Δημοτικού Συμβουλίου καθώς και τις κ.κ. Βάσω Τσορλίδα και Κατερίνα Νταλάση από την Οικονομική υπηρεσία, υπεύθυνες για τα κληροδοτήματα.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΟ ΣΤΗ ΝΕΑ ΣΕΛΙΔΑ