Περίπου το 25% του γενικού πληθυσμού παγκοσμίως πάσχει από μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος (NAFLD – Non-alcoholic fatty liver disease).
Πρόκειται για ένα γενικό όρο που περιγράφει μια σειρά παθήσεων του ήπατος, οι οποίες εκδηλώνονται σε άτομα που πίνουν λίγο ή καθόλου αλκοόλ.
Η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος μπορεί να οδηγήσει σε κίρρωση, καρκίνο του ήπατος και ηπατική ανεπάρκεια.
Ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια διαπίστωσαν ότι οι συγγενείς πρώτου βαθμού ασθενών με μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος που χαρακτηρίζονται από προχωρημένη ίνωση, έχουν 15% πιθανότητες να αναπτύξουν την πάθηση.
«Μέχρι τώρα, οι συγγενείς πρώτου βαθμού που συνόδευαν τα αγαπημένα τους πρόσωπα με ηπατική νόσο στη θεραπεία, δεν γνώριζαν ότι διέτρεχαν οι ίδιοι μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν προχωρημένη ίνωση», δήλωσε ο Rohit Loomba, καθηγητής στο Τμήμα Γαστρεντερολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια και πρώτος συγγραφέας της μελέτης.
«Η ηπατική νόσος είναι ένας σιωπηλός δολοφόνος. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ότι έχουν πρόβλημα με το συκώτι μέχρι η νόσος να προχωρήσει και να αναπτύξουν κίρρωση, καθώς δεν υπάρχουν εμφανή συμπτώματα».
Σύμφωνα με τον Loomba, τα ευρήματα της μελέτης θα μπορούσαν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στην έγκαιρη ανίχνευση.
«Στόχος μας είναι να εντοπίσουμε εγκαίρως ασθενείς που έχουν πιο προχωρημένα ηπατικά προβλήματα και να αποτρέψουμε με μη επεμβατικό τρόπο την εξέλιξη της κίρρωσης», δήλωσε ο Loomba.
Η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος είναι μια σύνθετη μεταβολική νόσος με υποκείμενους γενετικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες κινδύνου.
Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι η νόσος και η σχετιζόμενη με αυτή ίνωση είναι κληρονομική και ότι η προχωρημένη ίνωση μπορεί να υπάρχει εντός μιας οικογένειας.
Στη μελέτη συμμετείχαν σχεδόν 400 συγγενείς πρώτου βαθμού που εγγράφηκαν σε δύο ανεξάρτητες ομάδες από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Φινλανδία.
Η ηπατική ίνωση αξιολογήθηκε μέσω ελαστογραφίας μαγνητικού συντονισμού, μίας εξέτασης που συνδυάζει την τεχνολογία του υπερηχογραφήματος με τη μαγνητική τομογραφία, και άλλες μη επεμβατικές μεθόδους απεικόνισης.
«Τα αδέρφια και οι απόγονοι των ασθενών θα πρέπει να αξιολογούνται γύρω στην ηλικία των 40 ή 50 ετών», είπε ο Loomba. «Τα ευρήματά μας θα μπορούσαν να αλλάξουν το πρωτόκολλο περίθαλψης για αυτό τον πληθυσμό υψηλού κινδύνου».
Ο Loomba πρόσθεσε ότι η εκπαίδευση των συγγενών πρώτου βαθμού σχετικά με τους παράγοντες κινδύνου, συμπεριλαμβανομένης της υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ, της αύξησης του βάρους και του καθιστικού τρόπου ζωής, είναι επίσης καθοριστικής σημασίας.
«Πολλά γονίδια που σχετίζονται με την ηπατική νόσο τροποποιούνται με βάση τον τρόπο ζωής ενός ατόμου και τη διατροφή του. Αυτό σημαίνει ότι οι συγγενείς πρώτου βαθμού μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη της ανάπτυξης προχωρημένης ίνωσης εάν γνωρίζουν τον κίνδυνο και είναι πρόθυμοι να κάνουν αλλαγές στον τρόπο ζωής τους», είπε ο Loomba. «Οι ασθενείς θα πρέπει να ενημερώνονται για τον κίνδυνο που διατρέχουν, γιατί έτσι είναι πιο πιθανό να αλλάξουν συμπεριφορά και τρόπο ζωής».
Το επόμενο βήμα θα είναι, σύμφωνα με τον Loomba, ο προσδιορισμός των γενετικών παραγόντων εντός των οικογενειών που αυξάνουν τον κίνδυνο μη αλκοολικής λιπώδης νόσου του ήπατος για τον έγκαιρο εντοπισμό και τη θεραπεία των ασθενών.
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην ηλεκτρονική έκδοση της επιστημονικής επιθεώρησης Journal of Clinical Investigation.
ΠΗΓΗ: www.onmed.gr
