![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="665" width="1000" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
Πώς να μην φύγεις με το χαμόγελο στα χείλη από το Metsovo Ursa Trail; Όταν μία διοργάνωση ανταποκρίνεται και με το παραπάνω στις προσδοκίες που η ίδια έχει δημιουργήσει τότε δεν μπορούμε παρά να μιλάμε για –ακόμη- μία μεγάλη επιτυχία.Ο αγώνας έχει αλλάξει επίπεδο, ξεφεύγοντας από τα στενά πλαίσια του «ενός ακόμα αγώνα» και σε αυτό έχουν συμβάλλει όλοι, από τον Νίκο Καλοφύρη, την ακούραστη ομάδα του Αθλητικού Ομίλου Μετσόβου, τον Δήμο που έχει αγκαλιάσει τον αγώνα και είναι αρωγός στην προσπάθεια της διοργάνωσης και πολύ περισσότερο σε όλη την τοπική κοινωνία, επαγγελματίες και μη, του Μετσόβου που στο άκουσμα του Metsovo Ursa Trail στάζουν μέλι.
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="167" width="300" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="392" width="590" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
Έχουμε ζήσει την διοργάνωση του Metsovo Ursa Trail από την πρώτη κιόλας μέρα. Αδύνατον να μην υπάρχουν ατέλειες όταν δημιουργείται κάτι νέο και η «Αρκούδα» δεν αποτελούσε εξαίρεση. Φέτος, τρία χρόνια μετά, ψάχνεις να βρεις κάτι που να μην ήταν όπως πρέπει και δεν μπορείς. Έτσι, για «το μάτι» βρε αδερφέ! Αν πέρυσι η διοργάνωση είχε αγγίξει το τέλειο, φέτος το ακούμπησε και με τα δύο χέρια.
Από νωρίς το πρωί του Σαββάτου το Μέτσοβο άρχισε να γεμίζει με το γνωστό πολύχρωμο πάζλ που δημιουργούν οι δρομείς με τα t-shirt τους. Απροβλημάτιστη η παραλαβή του racebag η οποία περιείχε εκτός από το νούμερο, μία πολύ όμορφη τεχνική μακρυμάνικη μπλούζα για τους συμμετέχοντες του Ursa Trail και μία εξίσου –αν όχι πιο- όμορφη κοντομάνικη για τους συμμετέχοντες του «Χνάρια της Αρκούδας». Η ζέστη και ο καυτός για την εποχή και την περιοχή ήλιος δεν ήταν καλός οιωνός για την επόμενη μέρα, κάτι που βέβαια επιβεβαιώθηκε. Έτσι η σιέστα του μεσημεριού ήταν επιβεβλημένη αφού στις 18:30 οι επίσημες εκδηλώσεις της διοργάνωσης ξεκινούσαν με το ραντεβού στο οινοποιείο «Κατώγι Αβέρωφ» που για δεύτερη συνεχή χρονιά υποστήριξε με τον καλύτερο τρόπο τους αγώνες διαθέτοντας τους απίθανους χώρους του.
Παράλληλα με την τεχνική ενημέρωση των δύο αγώνων της επόμενης ημέρας, οι τρείς ξεχωριστοί μπουφέδες με τεσσάρων ειδών ζυμαρικά και την απίθανη μαρακαρονόπιτα και ο μπουφές με τους παραδοσιακούς λουκουμάδες είχαν ανοίξει από νωρίς για να εξυπηρετήσουν τους αρκετούς εκατοντάδες αθλητές και συνοδούς. Ένα προαγωνιστικό γεύμα διαφορετικό από τα άλλα αφού σε έκανε να νοιώθεις την ποιότητα τόσο του «Κατώγι Αβέρωφ» όσο και της ίδιας της διοργάνωσης. Και πώς να το νοιώσεις όταν τρως σε κανονικά πιάτα με κανονικά σερβίτσια, πίνοντας όσο κρασί θες σε κανονικά ποτήρια καθισμένος σε ροτόντες σαν καλεσμένος μίας κανονικής δεξίωσης. Ναι, γιατί αυτό είναι το «κανονικό» που θέλει να προσδώσει η διοργάνωση στον αγώνα της ανεβάζοντας το επίπεδο της ποιότητας τόσο της δικής της, όσο και του ορεινού τρεξίματος στην Ελλάδα. Προσπαθώντας να θυμηθούμε κάτι αντίστοιχο στην χώρα μας (ή και στο εξωτερικό) δεν τα καταφέραμε…
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="394" width="590" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
Το όμορφο απόγευμα συνεχίστηκε με την παρουσίαση μερικών εκ των πολλών σπουδαίων αθλητών που τίμησαν τους αγώνες με πρώτο και καλύτερο βέβαια τον επίτιμο καλεσμένο και φίλο του Νίκου Καλοφύρη από τις επικές του μάχες στον Olympus Marathon, Jessed Hernandez αλλά και τον Joan Vals από την Ανδόρρα που θα έτρεχε στον μικρό αγώνα. Απλός, φιλικός, χαμογελαστός, χωρίς καμία δόση ελιτισμού ο Hernandez, προσπαθούσε να επικοινωνήσει με τα ελάχιστα Αγγλικά που γνωρίζει, μία φυσιογνωμία την οποία δεν μπορείς να μην την συμπαθήσεις. Η βραδιά έκλεισε υπό τους υπέροχους ήχους της μπάντας της Outdoor Orchestra Productions η οποία ντύνει με τον καλύτερο τρόπο αντίστοιχες αθλητικές εκδηλώσεις.
Οι ανησυχίες για μία ζεστή ημέρα επιβεβαιώθηκαν από τις πρώτες πρωινές ώρες της Κυριακής παρόλο που η συννεφιά έδινε κάποιες ελπίδες. Στις 8:35 δόθηκε η εκκίνηση του μεγάλου αγώνα και το ατελείωτο ποτάμι των 460 δρομέων ξεχύθηκε στα καλντερίμια του Μετσόβου που ήθελαν αρκετή προσοχή καθώς δεν ήταν λίγοι που έπεσαν θύματα μικροατυχημάτων από απροσεξία σε διάφορα σημεία του αγώνα. Πολύ όμορφη η ατμόσφαιρα στην εκκίνηση, τόσο από τους εκατοντάδες συνοδούς αλλά και τους δρομείς του μικρότερου αγώνα που είχαν παραταχθεί στην εκκίνηση περιμένοντας την δική τους εκκίνηση μισή ώρα μετά.
Από την αρχή ο Jessed Hernandez (Inov8 – Inverse) έδειξε τις προθέσεις του που εκτός από την νίκη ήταν και η κατάρριψη του ρεκόρ αγώνα 3.46.35 που κατέχει ο Δημήτρης Θεοδωρακάκος. Αποσπάστηκε γρήγορα από τον Χάρη Καλαμπούκα (Odlo – La Sportiva) και στο χιονοδρομικό στο 12ο χιλιόμετρο είχε ήδη χτίσει μια διαφορά 5 λεπτών. Την τριάδα που είχε αποσπαστεί σχετικά από τους υπόλοιπους δρομείς συμπλήρωνε ο Γιώργος Διαλεκτός (Salomon Hellas) ο οποίος είχε σαν στόχο όπως είχε πει την προηγούμενη μέρα στην παρουσίαση των αθλητών, μία επίδοση κοντά στις 4:00 ώρες. Μέσα στους στόχους τους οι περισσότεροι δρομείς μέχρι και το Ανήλιο στο 22ο χιλιόμετρο του αγώνα. Λογάριαζαν όμως χωρίς τον ξενοδόχο, την ζέστη και τον ήλιο που το μεσημέρι έκαναν αισθητή την παρουσία τους επηρεάζοντας το σύνολο των συμμετεχόντων. Ο Hernandez έφτασε στο Ανήλιο 50″ κάτω από τον αντίστοιχο χρόνο του ρεκόρ αλλά τόσο η ζέστη όσο και η κάψα του καλντεριμιού και της ασφάλτου μέσα στον χωριό τον επηρέασαν με αποτέλεσμα να κατεβάσει ρυθμό μέχρι το τέλος του αγώνα και να τερματίσει νικητής με 3.51.49. Το ίδιο επηρεασμένοι και οι υπόλοιποι δρομείς, ενώ δεν ήταν λίγοι αυτοί που υπέφεραν από κράμπες. Ο Χάρης Καλαμπούκας κατάφερε όχι μόνο να διατηρήσει την δεύτερη θέση με 4.07.38 αλλά και να αυξήσει την διαφορά από τον τρίτο Γιώργο Διαλεκτό που συμπλήρωσε το βάθρο με επίδοση4.18.58.
Στις γυναίκες η πρώτη θέση ήταν παράσταση για μία και μόνο μία. Η Γλυκερία Τζιατζιά (Salomon Hellas) δεν σταματά να εντυπωσιάζει και να μας κάνει να αναρωτιόμαστε μέχρι που μπορεί να φτάσει. Μέσα στην πρώτη δεκάδα του αγώνα από πολύ νωρίς κέρδιζε συνεχώς θέσεις με αποκορύφωμα το απίθανο κατέβασμά της προς το Ανήλιο όπου έφτασε στην 4η θέση της γενική κατάταξης. Λίγο όμως η ζέστη, λίγο ο δαιμωνιώδης ρυθμός της μέχρι εκεί την φρέναραν τερματίζοντας έτσι στην 8η γενικής, συνθλίβοντας όμως με την τελική της επίδοση 4.23.13 το ρεκόρ αγώνα για σχεδόν 50 λεπτά. Μία εκπληκτική επίδοση που ίσως με λίγο καλύτερη διαχείριση μέσα στον αγώνα να ήταν ακόμη καλύτερη. Μία επίδοση που στο άμεσο μέλλον δεν βλέπουμε ότι μπορεί να καταρριφθεί από άλλη ελληνίδα αθλήτρια πλην της Γλυκερίας της ίδιας! Καλή εμφάνιση και από τις υπόλοιπες κοπέλες με την Λόρα Ρεπσένκο (Odlo – La Sportiva) να παίρνει την 2η θέση με5.23.14 και την Σοφία Καλογήρου (Fifth Element) να επαναλαμβάνει και φέτος την τρίτη της θέση με5.42.36. Συνοπτικά οι πρώτες εξάδες σε άντρες και γυναίκες:
πηγή : http://www.advendure.com/