Μα τα χίλια πούπουλα, δεν μπορώ άλλη μοναξιά!
Θέλω σαν νυχτώνει κι όταν ξημερώνει, να έχω συντροφιά.
Πάνω σε κρεβάτι θέλω να ξαποστάσω
και κάποιον μεγάλο ή μικρό να ξεκουράσω.
Ένα τρυφερό παραμύθι με κεντρικό ήρωα ένα μαξιλάρι που αποφασίζει να φύγει από την ξεχασμένη σοφίτα όπου ζει και να περιπλανηθεί αναζητώντας παρέα και ακολουθώντας την ανάγκη να ανήκει κάπου. Στη διαδρομή του συναντά έναν πειρατή, μια μάγισσα και έναν ιππότη. Το καταφύγιο που θα βρει τελικά βρίσκεται γύρω από μια κόκκινη παραμυθένια κλωστή. Μια ιστορία που διαβάζεται λίγο πριν τον βραδινό ύπνο αλλά και στο ξεκίνημα της ημέρας.
Εικονογράφος:
Η Παναγιώτα Στρίκου-Τομοπούλου
Είναι εμψυχώτρια παιδικών ομάδων. Εργάστηκε επί σειρά ετών σε δράσεις για την προώθηση της χαράς της ανάγνωσης στη δημοτική βιβλιοθήκη του Δήμου Ν. Φιλαδέλφειας. Το πρόγραμμα για το οποίο ήταν υπεύθυνη βραβεύτηκε από τον Κύκλο Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου. Έχει συντονίσει προγράμματα θεατρικού παιχνιδιού και παιχνιδιού σε δημόσια και ιδιωτικά σχολεία και ιδιωτικές σχολές. Της αρέσει πολύ ν’ ακούει και να λέει ιστορίες. Γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα με τον σύζυγο και τα δύο τους παιδιά.
