«Χαρακτηριστικά μιας ευνομούμενης πολιτείας είναι η ισονομία και η ισοπολιτεία. Όλοι οι πολίτες είναι ίσοι (άρθρο 4 του Συντάγματος) απέναντι στους νόμους και όλοι οι πολίτες απολαμβάνουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις», αυτές οι διατάξεις εμπεριέχονται τουλάχιστον στις βασικές θεμελιώδεις αξίες του Συντάγματος Όμως φαίνεται πως οι αρχές αυτές δεν εφαρμόστηκαν στο Λύκειο Βαλτινού. Μετά τη ξαφνική απόφαση του Υπουργείου Παιδείας να καταργήσει τα ολιγομελή τμήματα των σχολικών μονάδων – που αποτελούν οργανικό κομμάτι του σχολικού προγράμματος – και μετά τις αντιδράσεις του εκπαιδευτικού κόσμου, η απόφαση αυτή κονιορτοποιήθηκε και επιμερίστηκε.
Και ω της διάκρισης! Σε όλα τα σχολεία του Νομού επιτράπηκε η λειτουργία των ολιγομελών Τμημάτων, εκτός από το Λύκειο Βαλτινού. Δεν είναι αυτή η διάκριση κατάφωρη παραβίαση των αρχών της ίσης μεταχείρισης των σχολικών μονάδων;. Μήπως το Λύκειο Βαλτινού χρησιμοποιείται ως Δούρειος ίππος για να διασωθεί η «τιμή των όπλων» του Υπουργείου Παιδείας; Μήπως η επίσημη Πολιτεία θυσιάζει το σχολείο αυτό σαν μια πρόβα για να επανέλθει δριμύτερη σε συνολική κατάργηση των τμημάτων σε όλα τα σχολεία; Μήπως η αποκέντρωση των σχολικών μονάδων και η διατήρηση των περιφερειακών σχολείων δεν αποστελεί στρατηγικό σχεδιασμό;
Είναι απαράδεκτο η επίσημη οργανωμένη πολιτεία να μην εφαρμόζει την ίδια μεταχείριση σε όλα τα σχολεία. Η επιλεκτική αυτή πολιτική κατηγοριοποιεί τους μαθητές και θεωρεί αυτούς ως παιδιά ενός κατώτερου θεού. Η πρακτική αυτή του Υπουργείου για την ανισότιμη μεταχείριση του Λυκείου Βαλτινού αποτελεί ένα μαστίγωμα στις ίσες ευκαιρίες των γονέων και των μαθητών των δεκατριών χωριών του ορεινού Κόζιακα που τροφοδοτούν το σχολείο. Η απόφαση αυτή πειθαναγκάζει τους μαθητές του σχολείου είτε να μετακινηθούν σε άλλο σχολείο είτε να αλλάξουν ομάδα επαγγελματικού προσανατολισμού, πράγμα το οποίο δεν υφίσταται στις άλλες σχολικές μονάδες!
Μια εκπαιδευτική πολιτική οφείλει να παρέχει τις ίσες ευκαιρίες για την κοινωνική κινητικότητα των μαθητών, για να μπορούν όλοι αδιακρίτως να ανέλθουν στα σκαλοπάτια της γνώσης. Η πολιτεία οφείλει να υποβοηθά το έργο της διόρθωσης των κοινωνικοοικονομικών ανισοτήτων. Δεν είναι κραυγαλέα όμως αυτή η απόφαση περιοριστική και αποκλειστική στις δυνατότητες των μαθητών του Λυκείου;
Μια ακόμη ορθή εκπαιδευτική πολιτική οφείλει να υποστηρίζει τις επαγγελματικές επιλογές των μαθητών για υψηλό παραγωγικό έργο. Δεν είναι αυτή η απόφαση μια πολιτική εξαναγκασμού των μαθητών για αλλαγή επαγγελματικού προσανατολισμού ή μετακίνησης, μια επιπλέον δυσχέρεια και ανισοτιμία στο μορφωτικό τους έργο;
Μία ακόμα ορθή εκπαιδευτική πολιτική οφείλει να είναι μακροπρόθεσμη, με στρατηγικό σχεδιασμό του μέλλοντος για όλους τους μαθητές με θεσμικές ισότιμες αποφάσεις γενικού ενδιαφέροντος. Οι θεσμοί παγιώνονται, όταν διαπνέονται από πνεύμα δικαιοσύνης και ισοτιμίας. Διαφορετικά η δημοκρατία μας είναι ασθενής και ανώριμη και αναζητά λύσεις όχι στη θεσμική θωράκιση της ισονομίας και ισοπολιτείας, αλλά στις επιμεριστικές ψηφοθηρικές παρεμβάσεις των κομματικών βουλευτικών γραφείων.
Μυλωνάς Άρης
Διευθυντής του Λυκείου Βαλτινού
