Το βιβλίο «Με το καλειδοσκόπιο του Μπέογουλφ», της συγγραφέως Λίλιας Τσούβα, εστιάζει στα Πρώιμα Μεσαιωνικά Χρόνια, στους αιώνες 5ο έως 10ο, εποχή υποφωτισμένη, σχεδόν ξεχασμένη, στο μεταίχμιο ειδωλολατρίας-χριστιανισμού. Την περίοδο αυτή, η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία έχει πάψει πια να καθορίζει άμεσα τις εξελίξεις στην Ευρώπη. Οι λαοί τους οποίους οι Ρωμαίοι ονόμαζαν υποτιμητικά «βαρβάρους» επιβάλλονται. Η χριστιανική θρησκεία, που είχε ανατείλει σε μια μακρινή περιοχή της Αυτοκρατορίας, γίνεται κυρίαρχη.
Θα νόμιζε κανείς ότι ο αρχαίος αυτός κόσμος σκεπάστηκε στη μνήμη των ανθρώπων. Ωστόσο, ύστερα από τόσους αιώνες, βρίσκεται εδώ. Το πνεύμα του αιωρείται ανάμεσα σε λαούς που επέζησαν. Ορισμένοι από αυτούς κινούν τη ρότα στον χάρτη του κόσμου. Η συνομιλία μας με τις παλαιότερες πολιτισμικές μορφές τους, είναι μια δελεαστική γνωριμία με τα αρχέτυπα του πολιτισμού, ένα άγγιγμα της γης μέσα στην οποία βυθίζονται οι ρίζες μας. Ο Πρώιμος Μεσαίωνας διαφυλάσσει το ζώπυρο που διαμόρφωσε την ιστορία μας.
Το παράθυρο στη μακρινή αυτή εποχή ανοίγει η συγγραφέας μέσα από το αγγλοσαξονικό «Μπέογουλφ», ένα τραγούδι ανδραγαθημάτων. Είναι το έπος της φυλής των Άγγλων, η «Ιλιάδα» και η «Οδύσσειά» τους. Κυκλοφορούσε επί αιώνες προφορικά, πρέπει να γράφτηκε γύρω στον 6ο με 7ο αιώνα, όμως σήμερα διασώζεται από ένα και μοναδικό χειρόγραφο, του 1010 περίπου, το «Nowell Codex», γραμμένο στην αρχαία αγγλική γλώσσα, σε παρηχητικό στίχο. Από τον εξώστη του κήπου του αντικρίζουμε τους δρόμους και τα στριφογυριστά σοκάκια, τις σκάλες και τ’ αδιέξοδα των αιώνων πάνω στους οποίους τέθηκαν τα θεμέλια της μεσαιωνικής Δύσης, απ’ τους οποίους προήλθε ο νεότερος πολιτισμός μας.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κουκκίδα (2025).
