Είμαι από τους Έλληνες που έχουν προλάβει να δουλέψουν και να πληρωθούν με δραχμές. Υπάρχει στη μνήμη μου η μετάβαση στο ευρώ και οι ιστορίες που διαδραματίστηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια της προσαρμογής και όχι μόνο.
Εκτός από τις απίστευτες τιμολογήσεις των προϊόντων ‘’κατά το δοκούν’’ ελλείψει ελεγκτικών και άλλων μηχανισμών (ένα ματσάκι μαϊντανός στη λαϊκή από τριάντα δραχμές σε μια νύχτα έγινε μισό ευρώ ή ένας καφές εκατόν πενήντα δραχμών βαφτίστηκε στα δύο και τρία ευρώ), θυμάμαι ανθρώπους της εποχής, στην προσπάθεια να διαχειριστούν την αλλαγή νομίσματος να λένε: Λεφτά είναι αυτά ; Αυτά είναι ψεύτικα.
Δεκατρία χρόνια μετά και αφού έχουν συμβεί τα ανομολόγητα, το Ελληνικό κράτος δεν έχει πια χρήματα. Μ’ ένα δυσθεώρητο χρέος και με τις τρέχουσες ήδη ανάγκες (μισθοί, συντάξεις κτλ) να κρέμονται σε μια λεπτή κλωστή, η μόνη λύση φαίνεται να είναι η επίτευξη μιας ρεαλιστικής συμφωνίας με τους θεσμούς, έστω την τελευταία στιγμή. Αυτή η τελευταία στιγμή που στην προκειμένη περίπτωση μοιάζει με τρίποντο απελπισίας σε αγώνα παραμονής στην κατηγορία, μπορεί να διώξει τα σενάρια της χρεοκοπίας που έχουν συννεφιάσει εδώ και πολύ καιρό τη χώρα.
Το σενάριο της χρεοκοπίας μέσα στο ευρώ που ακούγεται από ορισμένα κυβερνητικά στελέχη με την Ελλάδα να πληρώνει μόνο μισθούς και συντάξεις, χωρίς να πληρώνει τα εξωτερικά δάνεια, δημιουργεί πιστωτικό γεγονός. Ο ι τράπεζες στην προσπάθειά τους να αντιμετωπίσουν την κατάσταση θα εφαρμόσουν άμεση επιβολή ελέγχου κίνησης κεφαλαίων και πλαφόν στις αναλήψεις. Η υποστήριξη της ΕΚΤ στις ελληνικές τράπεζες θα τεθεί υπό αμφισβήτηση και η χώρα μας έχοντας τεράστιες δυσκολίες θα μεταβεί στη δραχμή.
Το σενάριο η Ελλάδα να πληρώνει τα εξωτερικά δάνεια , την υποχρεώνει αυτόματα να πληρώσει μισθούς και συντάξεις με χρεωστικά σημειώματα τα περίφημα IOU (I owe you, σου χρωστάω). Έτσι τα παραπάνω θα μετατραπούν στο νέο υποτιμημένο παράλληλο νόμισμα της χώρας. Ο ελληνικός λαός σε κατάσταση πανικού θα τα ανταλλάσει με μεγάλη έκπτωση ως προς το ευρώ, προκειμένου να καλύψει τις βασικές και άλλες ανάγκες του. Αξίζει να θυμηθούμε ότι στην Αργεντινή τα IOUs έχασαν μέχρι και το 70% της ονομαστικής τους αξίας . Πάλι οι τράπεζες θα επιβάλουν έλεγχο ροής κεφαλαίων και περιορισμό στις αναλήψεις, με λογική συνέπεια τα χρεωστικά σημειώματα να μετονομαστούν σε δραχμή.
Η ιστορία λοιπόν του να πάμε στη νέα δραχμή σίγουρα ισχυρά υποτιμημένη , θα φέρει τους Έλληνες εισοδηματικά στα επίπεδα του ‘ 50. Με την εισαγωγή του νέου νομίσματος οι ισολογισμοί των τραπεζών μετατρέπονται σε δραχμές, ενώ τα χρέη τους προς τις ξένες τράπεζες (και την ΕΚΤ) παραμένουν σε ευρώ. Το ίδιο θα συμβεί και με πολλές επιχειρήσεις που έχουν συναλλαγή με το εξωτερικό. Συνέπεια, διαδοχικές πτωχεύσεις τραπεζών και επιχειρήσεων, επιπλέον αύξηση της ανεργίας, υπερπληθωρισμό που θα ακολουθήσουν και τα επιτόκια κάνοντας αυτόματα την πίστωση αδύνατη. Βασικά αγαθά τα οποία εισάγουμε όπως καύσιμα , φάρμακα, τρόφιμα, πρώτες ύλες, μηχανήματα δε θα υπάρχουν στην αγορά.
Η πρόβλεψη ανάπτυξης του τουρισμού και προσέλκυση νέων επενδύσεων λόγω μείωσης τιμών, υπηρεσιών αλλά και ακίνητης περιουσίας, όπως και η θεωρητική αύξηση των εξαγωγών λόγω ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας κόστους, αποτελούν τα βασικά επιχειρήματα των θιασωτών της επιστροφής στη δραχμή.
Για να έχουν όμως λόγο ύπαρξης, χρειάζεται ολοκληρωτικός μετασχηματισμός της οικονομίας αλλάζοντας το παραγωγικό της μοντέλο. Για να πας στη δραχμή χρειάζεται δημοσιονομική δεξιοτεχνία και μεγάλη πειθαρχία. Βλέπετε πουθενά στους ανθρώπους που το πρεσβεύουν αυτό , να ξέρουν πώς μπορούν να το πετύχουν χωρίς καταστροφικές συνέπειες ; Ή και εκεί η δημιουργική ασάφεια θα κάνει τη δουλειά της βάζοντας ένα ολόκληρο λαό σε ανυπολόγιστες περιπέτειες; Περιπέτειες με τα λεφτά του, μόνο που αυτή τη φορά θα είναι ψεύτικα στ’ αλήθεια!
