Η Λαϊκή Συσπείρωση Θεσσαλίας, εκφράζει την αντίθεση της στην εγκατάσταση 25 νέων γιγάντιων ανεμογεννητριών επιχειρηματικών ομίλων, συνολικής ισχύος 105 MW, σε 4 θέσεις στον ορεινό όγκο των Δήμων Αργιθέας Καρδίτσας και Πύλης Τρικάλων και των συνοδών έργων τους και καλεί τους κατοίκους και τους μαζικούς φορείς να αντιδράσουν.
Η προώθηση εγκατάστασης των νέων αυτών ανεμογεννητριών στον ορεινό όγκο των Δήμων Αργιθέας και Πύλης, όπως και σε άλλα βουνά της Θεσσαλίας, δεν γίνεται στο πλαίσιο μιας ισόρροπης ανάπτυξης για την ικανοποίηση των ενεργειακών αναγκών του λαού, αλλά των επιχειρηματικών ομίλων, που σκοπό έχουν το κέρδος, θυσιάζοντας γι’ αυτό και το φυσικό περιβάλλον.
Πρόκειται για την υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής της Ε.Ε και των αστικών κυβερνήσεων (Ν.Δ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) για απελευθέρωση και ιδιωτικοποίηση της ενέργειας, μέσω της στρατηγικής για την “πράσινη ανάπτυξη”, δηλαδή την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από επιχειρηματικούς ομίλους μέσω ΑΠΕ, στοχεύοντας έτσι να βρουν επενδυτική διέξοδο τα συσσωρευμένα κεφάλαια των μονοπωλίων, τα οποία συμπληρώνονται και με κρατικό χρήμα μέσω επιδοτήσεων ή του «πράσινου ταμείου», επιδιώκοντας την αύξηση των κερδών τους.
Ετσι μετέτρεψαν την ηλεκτρική ενέργεια σε πανάκριβο εμπόρευμα για τα λαϊκά νοικοκυριά, τις μικρές επιχειρήσεις και τους βιοπαλαιστές αγρότες όπως βλέπουμε πλέον, την οποία στερούνται όλο και περισσότεροι που δεν μπορούν να πληρώσουν τα πανάκριβα τιμολόγια.
Το επιχείρημα ότι η “πράσινη ενέργεια” μέσω των ΑΠΕ, προωθείται για την προστασία του περιβάλλοντος, αποδεικνύεται ότι πρόκειται για ένα μεγάλο ψέμα. Φτάνει να δει κανείς την τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή που έχουν προκαλέσει ήδη οι επιχειρηματικοί όμιλοι που εγκατέστησαν πολλές ανεμογεννήτριες στις βουνοκορφές των Αγράφων, του Ασπροποτάμου και σε άλλα βουνά της Θεσσαλίας και της χώρας μας, καταστρέφοντας μεγάλες εκτάσεις πολύτιμου δάσους, «φυτεύοντας» χιλιάδες τόνους μπετόν, σιδήρου και άλλων υλικών, ανοίγοντας πολλά χιλιόμετρα νέους δρόμους σε κορυφογραμμές και πλαγιές, σε προστατευόμενα λόγω της ευαισθησίας τους οικοσυστήματα, στήνοντας νέες εναέριες γραμμές πυλώνων υψηλής τάσης σε απόκρημνες και δασωμένες περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους.
Παράλληλα έχουμε καταπατήσεις περιουσιών κατοίκων σε, περιπτώσεις όπου περνούν δρόμοι ή κατασκευάζονται πυλώνες μέσα από ιδιοκτησίες.
Μέσω ενός περίπλοκου συστήματος θυγατρικών εταιριών, εργολαβιών και υπεργολαβιών, χτυπιούνται βάναυσα οι μισθοί και κάθε εργασιακό δικαίωμα των εργαζομένων στα έργα αυτά και στην ενέργεια γενικότερα.
Η Λαϊκή Συσπείρωση Θεσσαλίας, αγωνίζεται ενάντια στην παράδοση της ενέργειας στα χέρια των επιχειρηματιών που την μετατρέπουν σε πανάκριβο εμπόρευμα και καταστρέφουν το περιβάλλον.
Αγωνίζεται και διεκδικεί:
Κατάργηση του ΕΦΚ και του ΦΠΑ σε ηλεκτρική ενέργεια, φυσικό αέριο, πετρέλαιο και βενζίνη.
Γενναία μείωση και πλαφόν στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος και του φυσικού αερίου.
Κατάργηση όλων των συμβάσεων που καθορίζουν τις Ρήτρες Αναπροσαρμογής.
Κατάργηση της χρέωσης του χαρατσιού των ΑΠΕ στους λογαριασμούς ρεύματος.
Καμία διακοπή ρεύματος σε όσους δεν μπορούν να ανταποκριθούν στους υπέρογκους λογαριασμούς. Διαγραφή χρεών για τα εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά και τους επαγγελματίες.
Ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς με ΣΣΕ, στις συντάξεις, κατώτερες εγγυημένες τιμές αγροτοπαραγωγού.
Σχέδιο άμεσης αξιοποίησης όλων των εγχώριων πηγών ενέργειας, κόντρα στις δεσμεύσεις της ΕΕ για την «πράσινη ανάπτυξη» και το εμπόριο ρύπων.
Σήμερα η χώρα μας έχει τις υλικές προϋποθέσεις για να καλύψει τις ανάγκες των λαϊκών νοικοκυριών και της βιομηχανίας σε φθηνή ενέργεια.
Διαθέτει έμπειρο, πολυάριθμο εργατικό δυναμικό υψηλής τεχνολογικής και επιστημονικής ειδίκευσης.
Διαθέτει σημαντικές εγχώριες ενεργειακές πηγές, όπως ο λιγνίτης, το υδάτινο δυναμικό, τον αέρα, τον ήλιο.
Αν όλα αυτά τα μέσα κοινωνικοποιηθούν, στα πλαίσια του εθνικού κεντρικού επιστημονικού σχεδιασμού της παραγωγής, με εργατική εξουσία, μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες για φθηνή ενέργεια σε όλο το λαό, με σεβασμό στο περιβάλλον και τον άνθρωπο.
Αυτό που εμποδίζει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, που δημιουργεί κίνδυνους για τη δημόσια υγεία και το Περιβάλλον, είναι η εκμετάλλευση αυτών των δυνατοτήτων από τους επιχειρηματικούς ομίλους με σκοπό το κέρδος.
