Αναμφίβολα οι στιγμές που ζούμε είναι ιστορικές και δυστυχώς όχι για καλό. Το τελευταίο διάστημα η ανθρωπότητα μαστίζεται από έναν νέο κορονοϊό με την επιστημονική κοινότητα μέχρι στιγμής να μην δύναται να δώσει απαντήσεις. Φάρμακο δεν υπάρχει όπως και εμβόλιο, την ώρα που όλοι προσπαθούν μέσω της ατομικής ευθύνης του καθενός, παράλληλα με τα μέτρα προφύλαξης και προστασίας που λαμβάνει το κάθε κράτος, να παραμείνουν ζωντανοί. Το κακό μπορεί να αρχίσει εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από εμάς, από την μακρινή (και άγνωστη για πολλούς) Γουχάν -και η αλήθεια είναι ότι ελάχιστοι πίστευαν πως θα φτάσει μέχρι την πόρτα μας- αλλά πλέον η Ιταλία είναι στο… μάτι του Κυκλώνα και η χώρα μας παλεύει με νύχια και με δόντια για να αποφύγει το κακό. Το ιταλικό πάθημα μάλλον μας έγινε μάθημα αλλά αυτό είναι κάτι που θα φανεί τις επόμενες εβδομάδες. Το θέμα τώρα είναι να καταλάβουμε τι μας «χτύπησε».

Όταν η πανδημία μεταμορφώνεται σε Θεία Τιμωρία

Ο κορονοϊός εδώ και λίγο καιρό δεν αποτελεί μια απλή ίωση ή γρίπη. Έστω και με προφανή καθυστέρηση ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έκανε λόγο για πανδημία και έτσι η ανθρωπότητα είναι αντιμέτωπη με μια αρρώστια που την απειλεί στα ίσια. Αυτή όμως δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Πολλές φορές στο παρελθόν η ανθρωπότητα έχει έρθει αντιμέτωπη με τέτοιες καταστάσεις και πάντα βγήκε νικήτρια. Οι απώλειες μπορεί να ήταν πολλές, ο τρόπος ζωής της κάθε εποχής μπορεί να θυσιάστηκε στον βωμό της επιβίωσης, οι απώλειες μπορεί να υπήρξαν ασύλληπτα πολλές, αλλά ο άνθρωπος είναι ακόμα εδώ. Επιβιώνει, εξελίσσεται και προσπαθεί νυχθημερόν σε καθημερινή βάση να βρει λύσεις. Λύσεις για μια καλύτερη ζωή και απαντήσεις σε ότι απειλεί την ύπαρξή του.

Αυτό που προξενεί όμως μεγάλη εντύπωση

Είναι το γεγονός πως ο πλανήτης μας σχεδόν κάθε 100 χρόνια έρχεται αντιμέτωπος με μια πανδημία. Οι πιο παρατηρητικοί το έχουν ήδη προσέξει, το έχουν ήδη επισημάνει και έχουν αρχίσει να ψάχνονται. Από το 1720 μέχρι και σήμερα κάθε 100 χρόνια μια αρρώστια μαστίζει την ανθρωπότητα και της αλλάζει τα δεδομένα. Κάθε φορά που η δεκαετία των ’20 κάνει την εμφάνισή της, ο άνθρωπος βρίσκεται από το καθεστώς απειλής. Πρόκειται για κατάρα ή για κάτι άλλο που το μυαλό μας (ακόμα και οι γνώσεις μας) δεν μπορούν να εξηγήσουν. Οι Έλληνες άλλωστε είμαστε λάτρεις των θεωριών συνωμοσίας. Αυτή τη φορά όμως ισχύει κάτι τέτοιο ή απλά είναι παιχνίδια της μοίρας; Το πιο πιθανό είναι να μην μάθουμε ποτέ.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΝΟΥΚΛΑ ΤΗΣ ΜΑΣΣΑΛΙΑΣ

Όλα ξεκίνησαν το 1720 όταν η Ευρώπη υπέφερε από την θανατηφόρα πανούκλα που είναι γνωστή και «Μεγάλη Πανούκλα της Μασσαλίας». Αυτή η πανδημία ήταν αδίστακτη και σκότωσε περίπου 100.000 ανθρώπους αλλάζοντας μια για πάντα την ζωή εκείνης της εποχής.

Η ΠΑΝΟΥΚΛΑ ΕΓΙΝΕ ΧΟΛΕΡΑ

Σχεδόν 100 χρόνια αργότερα την θέση της πανούκλας πήρε η χολέρα. Τα πρώτα συμπτώματα της τρομερής αυτής αρρώστιας άρχισαν να γίνονται ευδιάκριτα το 1817 με την χολέρα να κρατάει μέχρι και το 1824. Εξελίχθηκε σε πανδημία και επηρέασε κυρίως τις ασιατικές χώρες: τις Φιλιππίνες, την Ινδονησία και την Ταϊλάνδη. Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον ότι παρόμοιος αριθμός θανάτων συνέβη και στην περίπτωση αυτή. Οι Aρχές δήλωσαν ότι ο συνολικός αριθμός των θανάτων από τη χολέρα ήταν περίπου 100.000, όπως ακριβώς συνέβη και στην περίπτωση της μεγάλης πανούκλας της Μασσαλίας. Αυτή η πανδημία χολέρας στην Ασία ξεκίνησε επειδή οι άνθρωποι έπιναν νερό από τις λίμνες που είχαν μολυνθεί με αυτό το βακτήριο.

Η ΙΣΠΑΝΙΚΗ ΓΡΙΠΗ

Με το πέρας άλλων 100 χρόνων η Υφήλιος ήρθε αντιμέτωπη με την μεγαλύτερη και καταστροφικότερη πανδημία. Αυτή της ισπανικής γρίπης. Περίπου ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι μολύνθηκαν από αυτή τη γρίπη και 100 εκατομμύρια από αυτούς πέθαναν καθιστώντας σαφές πως η πανδημία αυτή ήταν η φονικότερη όλων.