Το υπερβολικό βάρος συγκαταλέγεται στους γνωστούς παράγοντες κινδύνου για τον καρκίνο του μαστού, ωστόσο οι επιστημονικές έρευνες που έχουν γίνει επί του θέματος δείχνουν ότι αυτό αφορά κυρίως τις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση.
Μια νέα εκτενής μελέτη που δημοσιεύεται στην έγκριτη επιθεώρηση JAMA Oncologyεξέτασε ποιο ρόλο παίζει το σωματικό βάρος στην εκδήλωση του καρκίνου του μαστού στις νέες γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας.
Δείκτης μάζας σώματος & καρκίνος του μαστού
Σύμφωνα με τα νέα ευρήματα, για τις γυναίκες που δεν έχουν περάσει ακόμη από το στάδιο της εμμηνόπαυσης ο υψηλός δείκτης μάζας σώματος φαίνεται να δρα «προληπτικά» ενάντια στον καρκίνο του μαστού.
Η μελέτη υπογραμμίζει την ανάγκη βαθύτερης κατανόησης των παραγόντων κινδύνου που εμπλέκονται στην εκδήλωση του καρκίνου του μαστού μεταξύ των νέων γυναικών, αναφέρει η Χέιζελ Νίκολς, επίκουρη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνα. «Οι παράγοντες που καθορίζουν τον βαθμό κινδύνου εκδήλωσης καρκίνου του μαστού μπορεί να είναι διαφορετικοί στις νέες γυναίκες σε σύγκριση με τις γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας, πρέπει λοιπόν να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε καλύτερα ποιοι ακριβώς από αυτούς συμβάλλουν στη νόσο συγκεκριμένα στις νέες γυναίκες, ώστε να μπορούμε να καταρτίσουμε και τις κατάλληλες συστάσεις γι’ αυτές» αναφέρει η καθηγήτρια.
Στο πλαίσιο της μελέτης τους, οι ερευνητές συγκέντρωσαν και ανέλυσαν στοιχεία από 19 παλαιότερες μελέτες, σε συνολικό δείγμα 758.592 γυναικών ηλικίας έως 55 ετών.
Μικρότερος φάνηκε να είναι ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου του μαστού για τις νεαρές γυναίκες που είχαν υψηλό δείκτη μάζας σώματος, ακόμη κι αν το βάρος τους βρισκόταν μέσα στα όρια του φυσιολογικού. «Όσο ανέβαινε ο ΔΜΣ, τόσο μειωνόταν ο κίνδυνος καρκίνου» αναφέρει χαρακτηριστικά η Νίκολς. Ισχυρότερη ήταν, σύμφωνα με τη μελέτη, η «προστατευτική» δράση του υψηλού ΔΜΣ στις ηλικίες 18-24, με τον κίνδυνο να μειώνεται κατά 23% για κάθε πέντε μονάδες αύξησης του δείκτη. Από τα 25 έως τα 34, η μείωση του κινδύνου υπολογίστηκε στο 15%, ενώ στις ηλικίες 35-44 και 45-54 στο 13% και 12% αντίστοιχα.
Όπως εξηγεί η Νίκολς, η σχέση μεταξύ υψηλού ΔΜΣ και μειωμένου κινδύνου καρκίνου μπορεί ενδεχομένως να εξηγηθεί από πολλούς παράγοντες, όπως οι ορμόνες (π.χ. οιστρογόνα) ή η πυκνότητα των μαστών. «Η μελέτη αυτή» υπογραμμίζει η καθηγήτρια «δεν αποτελεί λόγο να προσπαθήσει μια γυναίκα να πάρει βάρος προκειμένου να μειώσει τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού, καθώς ο στόχος της ήταν να αναζητήσει παράγοντες που συμβάλλουν στον καρκίνο του μαστού στις νεαρές γυναίκες».
