Μία εκ των 16 στελεχών της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας, που επιλέχθηκαν για να συμμετάσχουν στην χθεσινή συζήτηση στην Ολομέλεια επί της προτάσεως που κατέθεσε το Κ.Κ.Ε. για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για τη διερεύνηση του δυστυχήματος των Τεμπών, ήταν και η Βουλευτής Π.Ε. Τρικάλων, Κατερίνα Παπακώστα.
«Το τραγικό δυστύχημα ήρθε να δώσει ένα σκληρό ράπισμα, μια σφοδρή γροθιά τόσο στο υπογάστριο του πολιτικού συστήματος, όσο όμως και στη μαζική ψυχολογία για όλα αυτά, που δεν μπορούν να είναι πια ανεκτά και αποδεκτά από καμία κοινωνία», δήλωσε, φανερά φορτισμένη, τονίζοντας, παράλληλα, πως η κυβέρνηση φρόντισε από την πρώτη στιγμή να αναλάβει την πολιτική ευθύνη, «όπως αρμόζει σε μια ηγεσία, που ξέρει να αντιλαμβάνεται , αλλά και να συναισθάνεται το μέγεθος μιας τέτοιας τραγωδίας».
Η Βουλευτής φρόντισε να καταστήσει σαφές το γεγονός ότι η πορεία του ελληνικού σιδηροδρόμου, καθώς και οι διαχρονικές παραλείψεις και παθογένειες που τον καθιστούν «τη μεγάλη πληγή στον κλάδο των μεταφορών», δεν αποτελούν προϊόν της παρούσας κυβέρνησης, αλλά θα έπρεπε να βαραίνουν την συνείδηση κάθε πολιτικού προσώπου που θήτευσε στα έδρανα του ελληνικού κοινοβουλίου τις τελευταίες τρεις δεκαετίες.
«Οι εσωτερικές μετακινήσεις μεταξύ των βουλευτικών εδράνων, που προκλήθηκαν συνεπεία των ιδεολογικών συγκλίσεων και αποκλίσεων, που προέκυψαν ανά τα χρόνια, δεν επάγονται και παραγραφή του προτέρου έργου ή της αδράνειας», δήλωσε εμφατικά, ξεκαθαρίζοντας πάντως, πως καμία βαρύγδουπη δήλωση, παράθεση ποσών, ποσοστών και δεδομένων, παρέμβαση ή απολογία, δεν είναι θα είναι ποτέ ικανή να αντισταθμίσει την απώλεια.
Τασσόμενη υπέρ της πρότασης της Κ.Ο. του Κ.Κ.Ε. για την σύσταση της εξεταστικής επιτροπής, η κ. Παπακώστα, ανέφερε κλείνοντας πως είναι σκόπιμο το «ποτέ ξανά», να γίνει αφορμή για αλλαγές που θα μας απαλλάξουν από «μία Ελλάδα που μας εκθέτει και μας πληγώνει».
«Το οφείλουμε στη μνήμη της Θώμης, της Χρύσας, της Αναστασίας από το Καστράκι Καλαμπάκας και των άλλων 54 συνανθρώπων μας που έχασαν τόσο άδικα τη ζωή τους».
Βρείτε το βίντεο εδώ https://youtu.be/LWqyAcHjbcA και διαβάστε παρακάτω ολόκληρη την ομιλία της Βουλευτή.
Συνεδρίαση της Ολομέλειας για τη συζητηση και λήψη απόφασης, σύμφωνα με τα άρθρα 68 παρ. 2 εδάφια γ΄ και δ΄ του Συντάγματος και 144 παρ.5 εδάφιο β΄ του Κανονισμού της Βουλής, επί της προτάσεως που κατέθεσαν ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος κ. Δημήτριος Κουτσούμπας και οι Βουλευτές του κόμματός του, για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής με θέμα: «Τη διερεύνηση του εγκλήματος των Τεμπών και όλων των πτυχών που σχετίζονται με αυτό».
Κύριε Πρόεδρε,
28 Φεβρουαρίου 2023, ημέρα Τρίτη, ώρα 23:21 , κοντά στον οικισμό Ευαγγελισμός Τεμπών Λάρισας , ο επιβατικός ηλεκτροκίνητος ελκόμενος συρμός INTERCITY , που εκτελούσε προγραμματισμένο δρομολόγιο στη διαδρομή Αθήνα – Θεσσαλονίκη συγκρούεται μετωπικά με την εμπορική αμαξοστοιχία, που εκτελούσε το δρομολόγιο Θεσσαλονίκη-Αθήνα.
57 νεκροί επιβάτες, ανάμεσα τους νέοι άνθρωποι, παιδιά και τουλάχιστον 85 τραυματίες.
Αβάσταχτη θλίψη…Αβάσταχτος πόνος, φρίκη, αίσθημα ανασφάλειας, οργή, αλλά και μαζική αντίδραση. Αντίδραση…που δεν άγγιξε μόνο τις οικογένειες των θυμάτων, αλλά και ολόκληρη την κοινωνία…
Το «πάρε με όταν φτάσεις» από μια απλή φράση της δικής μας γονεϊκής κουλτούρας, έγινε ξαφνικά ηχηρό σύνθημα στα χείλη όλων των Ελλήνων.
Εγκαταλείψαμε την ατομικότητα , που έως τότε μας χαρακτήριζε και ανακαλύψαμε τη συλλογικότητα, που μας συνέχει.
Συνειδητοποιήσαμε , ότι σε αυτό το τρένο θα μπορούσε να ήταν ο καθένας από εμάς , τα δικά μας παιδιά, οι δικοί μας άνθρωποι.
Το συγκεκριμένο εξαιρετικά τραγικό και θλιβερό γεγονός ήρθε να δώσει ένα σκληρό ράπισμα , μια σφοδρή γροθιά τόσο στο υπογάστριο του πολιτικού συστήματος , όσο όμως και στη μαζική ψυχολογία για όλα αυτά , που δεν μπορούν να είναι πια ανεκτά και αποδεκτά από καμία κοινωνία.
Από την πρώτη στιγμή αναλάβαμε την πολιτική ευθύνη. Χωρίς αστερίσκους , χωρίς υπεκφυγές. Όπως αρμόζει σε μια ηγεσία , που ξέρει να αντιλαμβάνεται , αλλά και να συναισθάνεται το μέγεθος μιας τραγωδίας.
Η «εμβληματική» δε φράση «ήταν η κακιά η (χ)ώρα», δεν επιτρέπει σε κανέναν μας, να κρυφτούμε πίσω από μια σειρά ευθυνών, που μας αφορά όλους.
Το τελευταίο μάλιστα , που θα έπρεπε να μας αφορά , είναι να μπούμε σε μια στείρα και ανούσια αντιπαράθεση για το ποιος φταίει περισσότερο ή λιγότερο. Φταίμε όλοι! Και είμαστε οι πρώτοι, που το ομολογήσαμε με θάρρος. Από κυβερνήσεις μέχρι και διοικήσεις, που επί χρόνια μετέτρεψαν μια σημαντική μεταρρυθμιστική πολιτική, σε έργα ημιτελή και αναποτελεσματικά.
Η εκκωφαντική σιωπή που κάλυψε δεκαετίες αναποτελεσματικής διαχείρισης, δολιοφθορών, ελλειμματικών ελέγχων και αναρίθμητων παθογενειών, τόσο σε επίπεδο εξοπλισμού και υποδομών, όσο και σε επίπεδο προσωπικού, είναι αυτή που θα έπρεπε σήμερα να μας προβληματίσει και να οδηγήσει σε μία παραγωγική σύμπραξη προς διαλεύκανση των αιτιών που προκάλεσαν τον δυστύχημα.
Αντ’αυτού, αφήνεστε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της αντιπολίτευσης, στην γνώριμη πρακτική της κομματικής εργαλειοποίησης, της μικροπολιτικής και εν τέλει του στρουθουκαμηλισμού, η οποία επιτρέπει στη συνείδησή σας την αποποίηση πάσας ευθύνης για την πορεία του ελληνικού σιδηροδρόμου, ο οποίος αποτελεί, κατά κοινή ομολογία, τον μεγάλο ασθενή των μεταφορών στη χώρα μας.
Πρόκειται αδιαμφισβήτητα για ένα πεδίο, που συμπύκνωνε με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο όλες τις παθογένειες του ελληνικού κράτους :
- Προβληματική διαχείριση και εκτέλεση των δημοσίων έργων,
- Περίπλοκο θεσμικό πλαίσιο που ευνοούσε ένα θολό τοπίο στις αρμοδιότητες μεταξύ των φορέων,
- Έλλειψη σχεδιασμού στον τομέα του ανθρώπινου δυναμικού,
- Χαμηλή χρηματοδότηση και βέβαια
- Μια προβληματική ιδιωτικοποίηση.
Ξέρετε, οι εσωτερικές μετακινήσεις μεταξύ των βουλευτικών εδράνων, που προκλήθηκαν συνεπεία των ιδεολογικών συγκλίσεων και αποκλίσεων, που προέκυψαν ανά τα χρόνια, δεν επάγονται και παραγραφή του προτέρου έργου ή της αδράνειας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Η υποστελέχωση, η ανεπαρκής συντήρηση και λειτουργία των ηλεκτρονικών συστημάτων ασφαλείας στους σιδηροδρόμους, δεν αποτελούν νέα δεδομένα , που είδαν το φως της δημοσιότητας ξαφνικά την 28η Φεβρουαρίου.
Ο ατέρμονος κατακερματισμός των εργολαβιών, ο οποίος καθιστούσε πρακτικά ανέφικτη την αποτελεσματική εποπτεία των έργων, αποτελεί έργο προηγούμενων κυβερνήσεων, προηγούμενων διοικήσεων.
Αυτή ήταν κυρίες και κύριοι συνάδελφοι η διαμορφωμένη κατάσταση, όταν το 2019 αναλάβαμε τα ηνία της χώρας.
Και ναι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ήταν αυτή , που για πρώτη φορά , από την πρώτη στιγμή προσπάθησε να θεραπεύσει τις αναρίθμητες αυτές παθογένειες , τόσο αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες σε επίπεδο άμεσων ενεργειών όσο και σχεδιάζοντας τις πολιτικές που θέτουν τον ελληνικό σιδηρόδρομο σε υγιείς και στέρεες βάσεις, προκειμένου να βγει από την δίνη της απαξίωσης, να εκσυγχρονιστεί , να αναβαθμιστεί και να διαδραματίσει τελικά κεντρικό ρόλο στον τομέα των μεταφορών στην χώρα μας.
Και η πραγματικότητα είναι ,ότι όσα έγιναν από το 2019 έως το 2023 δεν είχαν γίνει για δεκαετίες.
Αλλά ερωτώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Πιστεύετε ότι αισθάνεται κανείς ικανός, να αντικρούσει τον κρότο της σφοδρότατης σύγκρουσης με βαρύγδουπες δηλώσεις και εντυπωσιακές παραθέσεις ποσών, ποσοστών και δεδομένων;
Αντισταθμίζεται ποτέ η απώλεια, με παρεμβάσεις, απολογίες και μέτρα;
Όχι, βέβαια!
Αλλά δεν επιτρέπεται, ταυτόχρονα, σε κανέναν από εμάς, να μένει απλός παρατηρητής. Ούτε ως άλλοι κριτές θεαμάτων, να εμμένουμε σε δυσμενείς κριτικές, χωρίς να προχωρούμε σε δεύτερη ανάγνωση και διόρθωση των στρεβλώσεων που εντοπίζουμε.
Ακόμα και μέχρι σήμερα, η προσπάθεια της κυβέρνησης να ανταπαντήσει στις διαχρονικές ελληνικές παθογένειες με ρεαλιστικές πρωτοβουλίες και πρακτικές λύσεις με μακροχρόνιο αποτύπωμα, είναι εμφανής σε κάθε νομοθέτημα. Όπως αυτό του Υπουργείου Εσωτερικών, που υπερψηφίστηκε προ ολίγων ημερών, αναφορικά με τον νέο τρόπο επιλογής διοικήσεων των οργανισμών.
Αν, λοιπόν, αναζητούμε τις πολιτικές ευθύνες, τότε θα ήταν χρήσιμο να καταθέσουμε όλοι τον απολογισμό των έργων των τελευταίων τριών δεκαετιών και να συγκρίνουμε τα αποτελέσματα των έργων κυβερνήσεων και αντιπολιτεύσεων, και την πραγματική συνεισφορά τους στην εξυγίανση του κλάδου μεταφορών της χώρας μας.
Μπροστά σε μία πραγματική τραγωδία κανένα κοινοβουλευτικό εμφυλιοπολεμικό σκηνικό δεν προσθέτει αξία, στην δύσκολη εξίσωση της διερεύνησης και απόδοσης ευθυνών. Άλλωστε, δεν είναι αυτός ο ρόλος μας. Αυτός ο ρόλος ανήκει στην ανεξάρτητη αρχή της δικαιοσύνης, στην οποία, θέλω να πιστεύω πως έχουμε όλοι εμπιστοσύνη , πως θα πράξει τα δέοντα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Από το σκότος του φόβου και της θλίψης πρέπει να βγούμε στο φως της ελπίδας και της εμπιστοσύνης. Δεν κάναμε ποτέ πίσω, δεν θα κάνουμε και τώρα.
Η πολιτική βούληση της Κυβέρνησης είναι δεδομένη και σταθερή. Στην κατεύθυνση αυτή η Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ , τάσσεται υπέρ της πρότασης του ΚΚΕ για σύσταση Εξεταστική Επιτροπής , τονίζοντας ότι η διερεύνηση θα πρέπει να ξεκινήσει από το 1997 μέχρι σήμερα , προκειμένου να αναδειχθούν όλα τα δομικά προβλήματα , που οδήγησαν τους σιδηροδρόμους στην Ελλάδα σε αυτή την κατάσταση.
Το «ποτέ ξανά» που ακούστηκε στην Τραγωδία των Τεμπών πρέπει τώρα να το μετατρέψουμε στο «Τώρα ή ποτέ» .
Να ξεριζώσουμε τις παθογένειες , να αφήσουμε πίσω μας μια Ελλάδα που μας εκθέτει και μας πληγώνει.
Το οφείλουμε άλλωστε αυτό στη μνήμη της Θώμης, της Χρύσας, της Αναστασίας από το Καστράκι Καλαμπάκας και των άλλων 54 συνανθρώπων μας.
Σας Ευχαριστώ.
