Η μόνη κανονικότητα είναι η εξέγερση

Έντεκα χρόνια μετά…

Έντεκα χρόνια μετά, ο Κορκονέας είναι ελεύθερος

Έντεκα χρόνια μετά, ο Φύσσας και ο Λουκμάν δεν δικαιώθηκαν ακόμη.

Έντεκα χρόνια μετά, κανένας από τους δολοφόνους του Ζακ δεν είναι στη φυλακή.

Έντεκα χρόνια μετά, η κυβέρνηση πουλάει φόβο για να κερδίσει συναίνεση.

Έντεκα χρόνια μετά, η αστυνομία μπουκάρει στα πανεπιστήμια, τις καταλήψεις, τα κλαμπ, τα σινεμά.

Έντεκα χρόνια μετά, τα ΜΑΤ ζούνε το μύθο τους στα Εξάρχεια.

Έντεκα χρόνια μετά, φτιάχνουν τεράστιες φυλακές-στρατόπεδα για τους πρόσφυγες.

Έντεκα χρόνια μετά, οι τηλεοράσεις ζητάνε αίμα και χαρίζουν ψέμα.

Έντεκα χρόνια μετά, το να είσαι νέα-ος σημαίνει να μην έχεις μέλλον.

Έντεκα χρόνια μετά, το είσαι άνεργος-η σημαίνει να μην έχεις παρόν.

Έντεκα χρόνια μετά, μισθός σημαίνει να μένεις ταπί όλο και πιο νωρίς μέσα στο μήνα.

Έντεκα χρόνια μετά, ο Αλέξης είναι λυγμός, κραυγή και ανάσα. Όπως τότε.

Έντεκα χρόνια μετά, δεν έχει λησμονηθεί η λάμψη που φώτισε για μια στιγμή το σκοτάδι.

Έντεκα χρόνια μετά, δεν ξεχνάμε, δεν φοβόμαστε, στέλνουμε πίσω τα τελεσίγραφα του Χρυσοχοΐδη και τιμάμε τους νεκρούς μας.

Έντεκα χρόνια μετά, η μόνη κανονικότητα είναι η εξέγερση!

Για τη ζωή, για την ελευθερία, για τον αγώνα ενάντια στη λήθη!