Μερικές φορές η μητρότητα μπορεί να σας κάνει να νιώσετε ότι είστε μόνη.
Η Chrissie Jones γράφει για τις στιγμές που ως μαμά ένιωσε αποκομμένη, που αισθάνθηκε ότι η καθημερινότητά της ήταν μονότονη, που αντιλήφθηκε ότι η μητρότητα έχει και τις μοναχικές της πλευρές.
«Μερικές φορές, κάθεσαι και αναλογίζεσαι ότι υπάρχουν εκατομμύρια άλλες γυναίκες σε όλο τον κόσμο που νιώθουν ακριβώς αυτό που νιώθεις και είναι ανακουφιστικό.
Μερικές φορές, είσαι ξύπνια μέσα στη νύχτα θηλάζοντας το μωρό, ο σύζυγός σου κοιμάται του καλού καιρού δίπλα σου, η γάτα είναι κουλουριασμένη και χουζουρεύει στα πόδια σου, ακόμα και οι φίλοι σου που δεν έχουν παιδιά , έχουν πέσει για ύπνο , κι εσύ νοιώθεις σαν το μόνο άτομο στον κόσμο που δεν κοιμάται.
Μερικές φορές, κοιτάζεσαι στον καθρέφτη και δεν αναγνωρίζεις το άτομο που βλέπεις, που σε κοιτάζει. Λιπαρά, μπερδεμένα μαλλιά, μάτια κουρασμένα με μαύρους κύκλους , θαμπή επιδερμίδα που δεν την έχει δει το φως του ήλιου εδώ και βδομάδες.Αυτή η αντανάκλαση ( του εαυτού σου) μπορεί να σε κάνει να νιώσεις χαμένη.
Μερικές φορές, χαζεύεις στο Facebook με ένα μωρό κολλημένο πάνω σου και βλέπεις έναν φίλο σου να έχει ανεβάσει φωτογραφίες από πρόσφατο ταξίδι ή από το αγαπημένο σας wine bar και νιώθεις τελείως αποκομμένη από όλα αυτά .
Μερικές φορές, κι ενώ πέρασε μια ολόκληρη μέρα με το μωρό σου κολλημένο στο στήθος, νιώθεις σαν να βρίσκεσαι σε πλήρη απομόνωση. Δεν έχεις πει ούτε μια κουβέντα με ενήλικα, δεν άκουσες για ώρες φωνή ενήλικα και στην πραγματικότητα, δεν έχεις κάνει τίποτα απολύτως παραγωγικό.
Μερικές φορές, ο σύζυγός σου, παρόλο που κάθεται ακριβώς στην άλλη πλευρά του καναπέ, τον αισθάνεσαι μίλια μακριά. Γιατί ποιος έχει την ενέργεια για μια χαλαρή κουβέντα μετά από μια μέρα απίστευτης κούρασης;
Μερικές φορές, η μητρότητα είναι μόνο μοναχική . Και δεν πειράζει. Ξέρεις γιατί;
Γιατί υπάρχουν στιγμές συναρπαστικές, ουσιαστικές, εκπληκτικές ( και περίπου ένα εκατομμύριο άλλα συνώνυμα αυτής της λέξης).
Γιατί ακόμα κι αν νιώθεις άδεια αυτή τη στιγμή, δεν θα αισθάνεσαι πάντα έτσι.
Μια μέρα, το μωρό σου θα σε κοιτάξει στα μάτια και θα πει «μαμά» και θα σου χαμογελάσει.
Και μια μέρα, το μωρό σου θα σηκωθεί, θα σκοντάψει στα λίγα μέτρα και θα πέσει στην αγκαλιά σου. Και τότε θα νιώσεις πιο περήφανη από ποτέ.
Αυτές είναι οι στιγμές που καθορίζουν τη μητρότητα, όχι οι μοναχικές.
Έτσι, σε όλες τις μαμάδες εκεί έξω που αισθάνονται ότι ο υπόλοιπος κόσμος τις έχει ξεχάσει , λέω: να είστε σίγουρες ότι δεν το έχουν κάνε. Είναι ακόμα εκεί έξω και σας περιμένουν. Είναι δύσκολο, αλλά θα περάσει…
Σας καταλαβαίνουμε και είμαστε μαζί σας.»
