Η Μι Φαρία Μανιάτογλου μας ανοίγει… «Παράθυρα στο αύριο»

Η Μι Φαρία Μανιάτογλου μας ανοίγει… «Παράθυρα στο αύριο» με το νέο της μυθιστόρημα. Ένα μυθιστόρημα (εκδόσεις ΩΚΕΑΝΟΣ) αυτοσυνειδητοποίησης και ωριμότητας που απευθύνεται στον καθημερινό άνθρωπο, άμεσο, καλογραμμένο, ουσιαστικό και καίριο. Πρωταγωνίστριες τέσσερεις γυναίκες, τέσσερεις διαφορετικοί χαρακτήρες που εκπροσωπούν τέσσερεις γενιές. Τα φαντάσματα του παρελθόντος τις καταδιώκουν αλλά εκείνες επιμένουν πεισματικά να κοιτούν το αύριο καταπρόσωπο. «Δεν υπάρχει στασιμότητα στη ζωή. Οι μεταβολές είναι, νομίζω, η μόνη “σταθερά” στην πορεία της ζωής μας, κι αυτό είτε πρόκειται για συνειδητές επιλογές μας, είτε για αλλαγές που ξεφεύγουν από τον έλεγχό μας» θα μου πει η συγγραφέας στη συζήτηση που είχαμε με αφορμή το βιβλίο της. «Θέλω να πιστεύω ότι, έστω περιστασιακά, επιχειρώ να ανοίξω παράθυρα στο αύριο. Δεν είναι εύκολο, θαρρώ μάλιστα ότι είναι αρκετά δύσκολο. Το να πολεμάς να ανατρέψεις παγιωμένες συνήθειες και αυτόματους μηχανισμούς συμπεριφοράς απαιτεί συνεχή και συνειδητή προσπάθεια. Δεν το καταφέρνεις πάντα…» μου εξηγεί.

Συνέντευξη στη Βιβή Μαργαρίτη

-Παράθυρα στο αύριο… Περιγράψτε μου εν συντομία την υπόθεση του βιβλίου σας…

-Για πολλούς και διαφορετικούς λόγους, σε ποικίλες και διάφορες φάσεις και ηλικιακές περιόδους της ζωής μας, συμβαίνει να βρεθούμε επιτακτικά αντιμέτωποι με πολλά και διαφορετικά προβλήματα – που είτε μας κατατρέχουν από παλιά, είτε μας τα φέρνει η ανεπίσχετη πορεία της ζωής. Προβλήματα που συχνά μας οδηγούν σε υπαρξιακά διλήμματα, οδυνηρές καταστάσεις, αμφιβολίες και απογοητεύσεις, καμιά φορά ακόμη και στα όρια της κατάρρευσης…

Στο “Παράθυρα στο Αύριο” βασικά παρακολουθούμε κάποια περίοδο της ζωής τεσσάρων γυναικών, διαφορετικών ηλικιών, που η κάθε μία με τον τρόπο της προσπαθεί να διαχειρίζεται όσα ουσιώδη ζητήματα την απασχολούν, ώστε να μπορεί να προχωρήσει τη ζωή της, κρατώντας _στο μέτρο του δυνατού_ στα χέρια τα ηνία της. Η επίλυση αυτών των προβλημάτων είναι για όλες τους στόχος και υπόθεση ζωής _κι ας ξεκινάνε για την καθεμία από εντελώς διαφορετική βάση, κι ας είναι τόσο διαφορετικά μεταξύ τους.

-Αυτό είναι το δεύτερο βιβλίο σας μετά το «Άδραξε τη ζωή σου»;

-Ναι, το “Άδραξε τη Ζωή σου” ήταν το πρώτο μου βιβλίο. Εκδόθηκε το 2013, επίσης από τις Εκδόσεις Ωκεανός.

-Η ζωή μάς φέρνει συνέχεια μπροστά σε νέες καταστάσεις, νέες προκλήσεις, νέα διλήμματα;

-Ασφαλώς. Δεν υπάρχει στασιμότητα στη ζωή. Οι μεταβολές είναι, νομίζω, η μόνη “σταθερά” στην πορεία της ζωής μας, κι αυτό είτε πρόκειται για συνειδητές επιλογές μας, είτε για αλλαγές που ξεφεύγουν από τον έλεγχό μας. Μπορεί ενίοτε να περνάμε περιόδους φαινομενικά ή και ουσιαστικά πιο αμετάβλητες, ακόμα και τότε ωστόσο η καθημερινότητα είναι γεμάτη νέα δεδομένα, νέες περιστάσεις, νέες αποφάσεις. Αλλά σε αυτό έγκειται, θα έλεγα, κατά πολύ, η ομορφιά της ζωής.

-Το ζητούμενο είναι η επίτευξη της ευτυχίας;

-Νομίζω ότι, ουσιαστικά, ναι. Όμως, το τι σημαίνει ευτυχία εξαρτάται από τον κάθε άνθρωπο. Άλλοι δίνουν περισσότερο βάρος στα προσωπικά, άλλοι στα επαγγελματικά, άλλοι στα επιστημονικά ή τα καλλιτεχνικά, άλλοι ακόμα στην προσφορά στο κοινό καλό. Το τι κάνει ένα άτομο να αισθάνεται ολοκληρωμένο και εντάξει με τον εαυτό του και τη ζωή ποικίλλει πολύ. Το σίγουρο , πάντως, είναι ότι η επίτευξη της ευτυχίας ή_, έστω, μιας σχετικά ευτυχισμένης διαβίωσης_ δεν είναι εύκολη υπόθεση…

-Η βαθύτερη γνωριμία με τον εαυτό μας μας οδηγεί στην ευτυχία;

-Δεν νομίζω ότι μας οδηγεί οπωσδήποτε στην ευτυχία. Άλλωστε, υπάρχουν τόσοι εξωτερικοί σε εμάς παράγοντες που παίζουν ρόλο σ’ αυτό… Θεωρώ όμως ότι το να γνωρίζεις όσο μπορείς καλύτερα τον εαυτό σου σου δίνει εφόδια και τη δυνατότητα να ελέγξεις αυτά που είναι ελέγξιμα, να διορθώσεις αυτά που είναι διορθώσιμα, να διαμορφώσεις έναν χαρακτήρα που να σου εκφράζει περισσότερο και έναν τρόπο ζωής που να σου ταιριάζει καλύτερα.

-Ένα βιβλίο με έναν τίτλο που εκπέμπει μία νότα αισιοδοξίας; Ανοίγετε τα παράθυρα στο αύριο;

-Ναι, ο τίτλος σκοπό είχε να προδιαθέτει θετικά, να εκπέμπει ένα αισιόδοξο μήνυμα, να δηλώσει ευθύς εξαρχής ότι είναι εφικτό να πάρεις τη ζωή σου στα χέρια σου, τουλάχιστο μέχρις ένα βαθμό _ή, αν μη τι άλλο, να κάνεις αυτή την προσπάθεια.

Θέλω να πιστεύω ότι, έστω περιστασιακά, επιχειρώ να ανοίξω παράθυρα στο αύριο. Δεν είναι εύκολο, θαρρώ μάλιστα ότι είναι αρκετά δύσκολο. Το να πολεμάς να ανατρέψεις παγιωμένες συνήθειες και αυτόματους μηχανισμούς συμπεριφοράς απαιτεί συνεχή και συνειδητή προσπάθεια. Δεν το καταφέρνεις πάντα…

-Διαβάζοντάς το θεωρώ ότι στόχος σας είναι να αναδείξετε τη δύναμη της ανθρώπινης θέλησης… Είναι έτσι;

-Πράγματι. Πιστεύω όντως στη δυνατότητα του ανθρώπου να διαφεντεύει (μέσα στα πλαίσια του ανθρώπινου, φυσικά) την ίδια του τη ζωή. Πιστεύω στη δύναμη της ανθρώπινης θέλησης. Είτε για να επιτύχεις κάτι, είτε για να καταφέρεις να διαχειριστείς όσο γίνεται καλύτερα και εποικοδομητικά τις ατυχίες, τις αποτυχίες, τους σκοπέλους που ασφαλώς βρίθουν στο μονοπάτι της ζωής.

Από το οπισθόφυλλο 

Ζωντοχήρα εδώ και χρόνια, η Χριστίνα, χωρίς παιδιά ή άλλες υποχρεώσεις, φοβερή στο κρεβάτι… Τι άλλο να θέλει ο Θάνος;  Γι’ αυτό και επέμεινε να τα ξαναφτιάξουν όταν, δύο φορές στο παρελθόν, αυτή διέκοψε μαζί του.