Μια υγρή λακκούβα αυτού του μεγέθους σε ένα περιβάλλον, όπου οι θερμοκρασίες μπορούν να πέσουν τόσο χαμηλά όσο -58 βαθμών Κελσίου, ήταν βέβαιο ότι θα προσελκύσει την προσοχή σε κάποιο σημείο και αυτό το μικροσκοπικό σώμα νερού ήταν το επίκεντρο της προσοχής των επιστημόνων από τότε που ανακαλύφθηκε το 1961. Μια γρήγορη ανάλυση έδειξε ότι η περιεκτικότητα σε αλάτι είναι περίπου 40%.
Για λόγους σύγκρισης, η αλατότητα των ωκεανών του κόσμου είναι 3,5%, η Μεγάλη Αλμυρή Λίμνη είναι από 5 έως 27% και η διάσημη Νεκρά Θάλασσα περιέχει 34% αλάτι.
Το πιο αλμυρό σώμα νερού στον κόσμο είναι κρυμμένο σε μια κοιλάδα σε ένα από τα πιο ξηρά μέρη της Γης, όπου ποτέ δεν βρέχει και σπάνια χιονίζει. Αρκετές άλλες λίμνες στην περιοχή καλύπτονται με αρκετά μέτρα στερεού πάγου, αλλά τα πλούσια σε χλωριούχο ασβέστιο νερά της λίμνης Don Giovanni πολύ σπάνια παγώνουν. Τα σωματίδια αλατιού μειώνουν το σημείο πήξης του νερού κινούμενα μεταξύ των μορίων και εμποδίζοντας το σχηματισμό ενός κρυσταλλικού πλέγματος πάγου.
Ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της λίμνης Don Giovanni είναι η προέλευσή της. Για δεκαετίες, οι επιστήμονες πίστευαν ότι το βαθύ σώμα του νερού τροφοδοτείται συνεχώς από υπόγεια ύδατα που ανεβαίνουν στην επιφάνεια, αλλά πριν από περίπου μια δεκαετία, οι γεωλόγοι του Πανεπιστημίου Brown Jay Dixon και James Head έδειξαν ότι το αλμυρό νερό πιθανότατα προέρχεται από την ατμόσφαιρα. Με την εγκατάσταση των καμερών, ήταν σε θέση να δείξουν ότι τα άλατα στο έδαφος των ξηρών κοιλάδων McMurdo απορροφούν υγρασία από τον αέρα μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται διαστρωμάτωση. Αυτά τα πλούσια σε νερό άλατα στη συνέχεια ρέουν προς τα κάτω στη λίμνη Don Giovanni, συχνά αναμειγνύονται με λιωμένο νερό από χιόνι και πάγο.
