Μιλούν με τα καλύτερα λόγια για την πόλη των Τρικάλων
Της Βιβής Μαργαρίτη
Harley Davidson… πάθος κι αγάπη για τους harleyάδες… Πόσο δύσκολο είναι να ανταγωνιστεί μία γυναίκα ένα τέτοιο πάθος; Είναι ένα ερώτημα που στριφογυρνά στο μυαλό μου εδώ και καιρό, από την πρώτη μου επαφή πριν από αρκετούς μήνες με τους εκπροσώπους του HOG Athena Chapter στο πλαίσιο ενός ρεπορτάζ. Συνάντησα κάποιες από τις ladies of Harley στο ΑΕΤΩΝ ΜΕΛΑΘΡΟΝ όπου διέμειναν κατά την παραμονή τους στα Τρίκαλα. Ευγενικές, προσιτές και με διάθεση να μιλήσουν 8 ladies of Harley μου εκμυστηρεύτηκαν πολλά για τον τρόπο ζωής με επίκεντρο τις λαμπερές μηχανές. Μία γυναικεία κι ευχάριστη συζήτηση την οποία και σας μεταφέρω.
«Οι μηχανές είναι πάθος για εσάς; Είναι τόσο σημαντικές όσο και για τους συντρόφους σας;» τις ρώτησα. «Όχι τόσο πολύ όσο είναι για τους άντρες αλλά μας αρέσει που βολτάρουμε μαζί τους και το όλο κλίμα, το όλο στυλ» μου απαντούν.
Αγαπούν την ελευθερία που προσφέρει η μηχανή και τις ανέσεις της «Μπορεί να μην έχει air contision έχει όμως άλλα (παρκάρεις εύκολα, βρίσκεις θέση στο πλοίο κ.α.)» μου λένε.
Αγάπησαν τις μηχανές μέσα από τους συντρόφους τους, είναι τρόπος ζωής και για εκείνες που πλέον ακολουθούν αυτόν τον τρόπο σε όλο του το σύνολο, στο ντύσιμο κ.α. «Δεν μπορούμε να είμαστε πάνω στη μηχανή χωρίς το όλο ντύσιμο… Πως θα σου φαινόμαστε τώρα με ταγιέρ και γόβες; Δεν πάει… Έχουμε κι από αυτά… αλλά όχι για τη μηχανή» μου εξηγούν προσθέτοντας ότι το ντύσιμο αποτελεί θέμα ασφάλειας πάνω από όλα.
Δεν τίθεται δίλημμα
«Τους έχετε βάλει ποτέ σε δίλημμα να επιλέξουν ανάμεσα σε εσάς και τη μηχανή;» η επόμενη μεγάλη απορία μου. «Δεν μας πέρασε ποτέ από το μυαλό» παραδέχονται «θα είχαμε χάσει από χέρι». «Δεν μπαίνεις στη διαδικασία να τους βάλεις σε αυτό το δίλημμα γιατί δεν θέλεις να στεναχωρηθείς» λένε με πολύ χιούμορ «οπότε βρίσκεις μέσες λύσεις για παράδειγμα «πήγαινε με τη μηχανή εσύ εκεί κι αύριο θα πάμε κάπου που θέλω εγώ ας πούμε».
Κοινωνικοποίηση
Αυτό που λατρεύουν σε αυτόν τον τρόπο ζωής είναι η κοινωνικοποίηση που υπάρχει. «Όταν είσαι στις μηχανές ξεφεύγεις από την καθημερινότητά σου, την οικογένεια, τα παιδιά, τα προβλήματα, τις υποχρεώσεις. Άρα βρίσκεις νέες φιλίες με διαφορετικό αντικείμενο και ξεφεύγεις. Δηλαδή τα αφήνεις όλα πίσω και γνωρίζεις καινούργια πράγματα» αναφέρουν.
Παρεξηγημένος ο τρόπος ζωής
«Δεν έχω ακολουθήσει έναν τέτοιο τρόπο ζωής, πιστεύω όμως ότι έχει χαρακτηριστικό τη χαλαρότητα, την άνεση, επιδιώκει να περνάτε καλά… Είναι έτσι;» ρωτώ με μία δόση ζήλιας (ομολογουμένως). «Είναι έτσι ακριβώς. Η αίσθηση που δημιουργείται και στη διαδρομή και στην παρέα και σε όλο αυτό δεν περιγράφεται με λόγια. Βέβαια όλο αυτό μπορεί να είναι και παρεξηγημένο… Δεν ξέρουμε πως εννοούν οι άλλοι τη χαλαρότητα και το περνάμε καλά. Για παράδειγμα υπάρχουν οι Αμερικάνοι που διαφέρουν στον τρόπο που ζει ένας Έλληνας Harleyάς. Υπάρχουν διαφορές ακόμη κι ανάμεσα στις ομάδες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, τα club της Harley. Εμείς είμαστε το Hog. Κάθε ομάδα έχει τους δικούς της κανόνες συμπεριφοράς, δραστηριότητας , στυλ διασκέδασης. Το Hog είναι πιο οικογενειακό» μου λένε.
Οι γυναίκες δραστηριοποιούνται
H Ann Maria Van Leening είναι η Lady of Harley. Η ίδια είναι από την Ολλανδία. Γνώρισε τον σύντροφό της στην Ελλάδα και παρέμεινε εδώ, από τότε τον ακολουθεί στον τρόπο ζωής που έχει επιλέξει με τη μηχανή του. Ωστόσο, όπως μας λέει και οι γυναίκες δεν είναι αμέτοχες κι απλές συνοδηγοί στις μηχανές. Σαν Ladies of Harley οργανώνουν διάφορες δραστηριότητες. Φιλανθρωπικά event, εκδρομές που οργανώνονται μόνο για γυναίκες, σεμινάρια ασφαλούς συνοδήγησης κ.α.
Τα παιδιά
Τα παιδιά των Harleyάδων δεν συμμερίζονται το μεγάλο πάθος των γονιών τους για τις μηχανές. Τις αγαπούν αλλά μέχρι εκεί. Κάποια επιλέγουν μηχανές για τις μετακινήσεις τους αλλά δεν έχουν ενεργό συμμετοχή. Έχουν συνηθίσει την εικόνα αυτή των γονιών τους και σέβονται τον τρόπο ζωής τους.
Τα καλύτερα για τα Τρίκαλα
Η πόλη εντυπωσίασε τις γυναίκες των Harleyάδων… «Πολύ πράσινο, το ποτάμι, πολύ προσεγμένη και περιποιημένη πόλη» μου επισημαίνουν. Κάποιες που έχουν ξανάρθει μάλιστα μου τονίζουν ότι είναι η μοναδική πόλη στην Ελλάδα «που έχει παιδεία, πολιτισμό. Σέβεται τους πεζούς, τους ποδηλάτες, τη φύση… Είναι η πρώτη πόλη στον κόσμο που έβαλε δωρεάν ίντερνετ για τους κατοίκους. Με το που μπήκαμε στην πόλη εκείνο που είπα στον άντρα μου είναι “πόσο πίσω είμαστε στην Αθήνα;”…».
Μου είπαν κι άλλα ιδιαιτέρως κολακευτικά για την πόλη κι εγώ δεν θέλησα να τους χαλάσω την εικόνα μιλώντας για προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως κάτοικοι στην καθημερινότητά μας. Άφησα την γκρίνια για κάποια άλλη στιγμή…
Οι συνομιλήτριες μου
Ευχαριστώ πολύ τις κ.κ. Ann Maria Van Leening, Κατερίνα Τσόγια, Λευκή Αυγερινού, Κατερίνα Λαμπρέλη, Ελένη Μπατζιοπούλου, Μαρία Παρίκου, Κατερίνα Δουκάκη και Αθηνά Τζουγκράκη για την όμορφη συζήτηση.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΟ ΣΤΗ ΝΕΑ ΣΕΛΙΔΑ
