Η κρίση “χτύπησε” και τον Άγιο Βαλεντίνο!-Τα τελευταία χρόνια «ψαλίδισε» τα φτερά του θεού Έρωτα

«Θύμα» της κρίσης φαίνεται πως έχει πέσει τα τελευταία χρόνια κι ο Άγιος Βαλεντίνος! Η οικονομική κρίση χρόνο με το χρόνο «ψαλιδίζει» τα φτερά του θεού Έρωτα καθώς πολλοί είναι αυτοί που δεν ξοδεύουν χρήματα σε δώρα ή εάν το κάνουν, το κάνουν με μέτρο αγοράζοντας συμβολικά δώρα.Εάν συγκρίνουμε με μία δεκαετία πριν θα διαπιστώσουμε χωρίς να χρειαστεί να επικαλεστούμε τα αποτελέσματα καμίας έρευνας και στατιστικής ότι η 14^η Φλεβάρη, ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου έχει χάσει πια στην Ελλάδα τη λάμψη της. Πάνε οι εποχές που αυτή την ημέρα ξοδεύαμε στο… όνομα του έρωτα, ασύστολα και χωρίς μέτρο για να ικανοποιήσουμε τον αγαπημένο ή την αγαπημένη μας.

Για τα καταστήματα η γιορτή ήταν κάτι σαν το σημερινό black Friday. Καρδούλες, λούτρινα, κοσμήματα, αρώματα, εσώρουχα, λουλούδια και γλυκά στην… υπηρεσία του έρωτα.

Παρελθόν η αίγλη

Σήμερα, πλέον η αίγλη του ξενόφερτου Αγίου φαίνεται πως έχει παρέλθει στην Ελλάδα της κρίσης. Οι ημέρες που ζούμε, δεν είναι ίδιες με παλαιότερα, και από τα πρώτα πράγματα που αρχίζει να αντιλαμβάνεται ο Έλληνας που έζησε η λάμψη του millennium και του υπερκαταναλωτισμού που ακολούθησε, είναι πως, πολλές από τις συνήθειες που είχε θα έπρεπε να αλλάξουν.

Μπορεί η ημέρα αυτή να είναι αναζωογονητική, και να σε κάνει να θέλεις να δωρίσεις κάτι ξεχωριστό στον αγαπημένο ή την αγαπημένη σου, όμως πλέον ο υπερκαταναλωτισμός «πέθανε» για ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, που πλέον δεν έχει ούτε τα απαραίτητα για την αξιοπρεπή διαβίωση. Τούτο μας επιβεβαιώνουν καταστηματάρχες με τους οποίους συνομιλήσαμε. Όπως μας είπαν. θα κάνουν μία σημαντική προετοιμασία από άποψης εμπορευμάτων όμως η κίνηση δεν έχει καμία σχέση με παλιότερα.

Βέβαια, η χαμηλή κίνηση των καταστημάτων δεν έχει να κάνει μόνο με την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου όπως μας λένε, αλλά είναι γενικότερη. Πάντως, όπως χαρακτηριστικά μας είπε ένας εκ των καταστηματαρχών, επειδή η ελπίδα πεθαίνει τελευταία και η αγάπη δεν υπολογίζει καμία κρίση, οι έμποροι ελπίζουν ότι φέτος θα αντιστραφεί το κλίμα στη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου.

Είναι λύση ο «εξοβελισμός»;

Φυσικά η λύση δεν είναι ο «εξοβελισμός» της γιορτής του Αγίου Βαλεντίνου, αλλά η προσαρμογή της στις προσταγές αυτές, της νέας εποχής. Άλλωστε είναι δυνατόν ο Έλληνας να σταματήσει να ερωτεύεται; Ένας λαός με τόσο δυνατές αντιδράσεις και συναισθήματα για πολλές στιγμές της ζωής του, είναι σχεδόν αδιανόητο να μην ερωτευτεί.

Πάντως, όπως λένε οι καταστηματάρχες, όπως και να έχει οι Τρικαλινοί λίγο ή πολύ θα γιορτάσουν τον Άγιο των Ερωτευμένων ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι θα περιοριστούν σε ένα τριαντάφυλλο ή σε κάποιο οικονομικό δώρο, όπως μια ευχετήρια κάρτα ή μια σοκολάτα με τυπωμένες υποσχέσεις αιώνιας αγάπης και πίστης!

Προσδοκούν

Τα καταστήματα έχουν βάλει τα γιορτινά τους για την «Ημέρα των Ερωτευμένων», προσδοκώντας ο θεός του έρωτα να μην τους φέρει μόνο αγάπη αλλά και… έσοδα στα ταμεία, καθώς για τη γιορτή του «Αγίου Βαλεντίνου» υπάρχουν τιμές για όλα τα βαλάντια.

Οι πολέμιοι

Αξίζει να αναφέρουμε ωστόσο ότι στον αντίποδα του συγκεκριμένου εορτασμού βρίσκονται παραδοσιακά όσοι ορίζουν τον Άγιο Βαλεντίνο ως μια εμπορική γιορτή με καταναλωτικό προσανατολισμό που καμία σχέση δεν έχει με το πνεύμα αγάπης και την ουσία του έρωτα και των σχέσεων.

Ξενόφερτος… Άγιος

Η καθολική εκκλησία, αναγνώρισε την εορτή, επειδή ο Βαλεντίνος το 270 μ.Χ, μαρτύρησε για την πίστη του, κατά τους διωγμούς που εξαπέλυσε ο αυτοκράτωρ Κλαύδιος κατά των Χριστιανών. Τον καταδίκασαν σε θάνατο επειδή τελούσε γάμους ζευγαριών, στερεώνοντας και διαδίδοντας την χριστιανική πίστη. Ο καθορισμός της ημερομηνίας, «ταίριαζε» και με την από τα προχριστιανικά χρόνια της διαδεδομένης παγανιστικής εορτής της γονιμότητας, που ήταν στις 15 Φεβρουαρίου.

Από τότε περίπου λοιπόν, όπου και εάν διαδόθηκε, από την δυτική Ευρώπη έως τον Νέο Κόσμο (Αμερική), ο  εορτασμός του Αγίου Βαλεντίνου ήταν μία ευκαιρία για τα ζευγάρια αλλά και τους ερωτευμένους να εκφράζουν τα «θέλω» τους με ευχετήριες κάρτες και λουλούδια. Όλα αυτά μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα, όπου στις ΗΠΑ, μερικά «τζιμάνια» του μάρκετινγκ, σκέφτηκαν να ενισχύσουν αυτήν την τάση, διαδίδοντάς την και προσαρμόζοντάς την στις επιταγές της καταναλωτικής αγοράς.

Στην Ελλάδα

Θα ήταν απορίας άξιο να μην είχε «επισκεφτεί» και την Ελλάδα ο Άγιος Βαλεντίνος. Και αυτό, διότι ήρθε την κατάλληλη στιγμή. Ήταν κάπου εκεί στα μέσα της δεκαετίας του ’80, όταν ο επιχειρηματικός ελληνικός κόσμος προετοίμασε κατάλληλα τον Έλληνα και την Ελληνίδα, προκειμένου, κάτω από τις επιταγές του καταναλωτισμού, αλλά και υπερκαταναλωτισμού (στα αμέσως επόμενα χρόνια), να βρει μία αφορμή ο ερωτευμένος μία φορά τον χρόνο, να ξοδεύει άμετρα.

Οι αντιδράσεις της εκκλησίας, δεν έφεραν κάποιο αποτέλεσμα όσο και προοδευτικές και εάν ήταν. Εφόσον ο συμβολισμός της ημέρας είχε περάσει γρήγορα στις συνήθειες των ανθρώπων της εποχής, έπρεπε και η Ορθοδοξία να προσαρμοστεί. Το προσπάθησε, αλλά ανεπιτυχώς. Επιλέχθηκαν οι ημερομηνίες εορτασμού του Αγίου Υακίνθου στις 3 Ιουλίου, ή  των Αγίων Ακύλα και Πρισκίλλης, στις 13 Φεβρουαρίου (για ημερολογιακή εγγύτητα), αλλά το αποτέλεσμα δεν ήταν επιτυχές.