Στις μέρες που ζούμε έχουμε ανάγκη από λίγο φως στη ζωή μας. Μία χαραμάδα που θα μας δώσει ελπίδα. Η ιστορία δύο δίδυμων μωρών από τα Τρίκαλα είναι μία τέτοια περίπτωση που μας αποδεικνύει ότι όλα είναι δυνατά αρκεί να έχουμε πίστη ότι όλα θα πάνε καλά. Αυτό είναι και το μήνυμα που μας στέλνει ο πατέρας των μωρών Ιωάννης Πλεξίδας ο οποίος μας μίλησε για τη συγκινητική ιστορία των παιδιών. “Δίνουμε καθημερινά μάχη και θα συνεχίσουμε να δίνουμε για αρκετό καιρό απ’ ό,τι φαίνεται. Γι’ αυτό και επέλεξα να βγάλω τη φωτό με τα δίδυμά μας. Γεννήθηκαν πρόωρα. Την τρίτη μέρα μετά τη γέννησή τους χωρίστηκαν. Το αγόρι παρέμεινε στην ΜΕΘ του Πανεπιστημιακού Ν. Λάρισας, ενώ το κορίτσι μεταφέρθηκε εσπευσμένα στη ΜΕΘ του Ιπποκράτειου, στη Θεσ/νικη, καθώς δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν το περιστατικό στη Λάρισα. Έδωσαν μάχες, αγωνίστηκαν, γνώρισαν ήττες και νίκες και μαζί μ’ αυτά η μητέρα τους κι εγώ (Καθημερινά φεύγαμε από Τρίκαλα και ταξιδεύαμε Λάρισα-Θεσ/νικη-Λάρισα για να δώσουμε μητρικό γάλα και να τα δούμε). Ψυχολογικά, σωματικά, οικονομικά γίναμε ράκη” μας λέει και προσθέτει “Όμως παίρναμε δύναμη από τους μικρούς αγωνιστές της ζωής. Πέντε μήνες μετά, και αφού πήγαν όλα καλά, συναντήθηκαν και πάλι. Το πρώτο που έκαναν ήταν να αγγίξει το ένα το άλλο. Ανέβασα τη φώτο επειδή αυτές οι ψυχές μου δίδαξαν τι σημαίνει να δίνεις μία μάχη. Ας τα αφήσουμε όλα πίσω μας. Ας δώσουμε όλοι τη μάχη. Ας βγούμε νικητές για εμάς και για τους άλλους, τους δικούς μας άλλους και τους ξένους άλλους. Αυτό έχει σημασία τώρα. Τίποτα άλλο. Αφού περάσουν όλα και αφού σώσουμε/σωθούμε όσο περισσότερους/οι γίνεται, θα έχουμε χρόνο για τα μικρά και τα ασήμαντα. Τώρα προέχει ο αγώνας για τη ζωή. Σ’ αυτόν τον αγώνα πρέπει να είμαστε όλοι ενωμένοι” τονίζει.
Αυτό είναι το πιο δυνατό μήνυμα που πρέπει να ακουστεί παντού. Ευχόμαστε τα παιδιά αυτά να είναι πάντα γερά, δυνατά, να μεγαλώσουν και να αποτελούν τα παιδιά της ελπίδας για μια γενιά που είδε τον κόσμο να ανατρέπεται από τη μία στιγμή στην άλλη.
